Spare (R-18)

CHAPTER 6

Nanghihina akong napaupo sa sahig. Bakit niya ba ginawa saakin 'yon? Ang sama niya! At bakit ba galit na galit siya kung aalis ako ng sabado?Pero kahit ano pang dahilan hindi pa rin tamang gawin niya saakin 'yon!

Nanginginig ako habang tinutuloy ang paglalaba ko. Nanghihina ako pero kailangan ko itong tapusin. Hindi tumitigil ang pagbagsak ng luha ko, halos wala na akong makita dahil sa panlalabo ng mata ko. Ang daming tanong ang tumatakbo sa utak ko. Ano bang ginawa kong mali? Hindi ko nga siya nakakasama o nakakausap man lang pero kung umasta siya parang boyfriend ko siya. At ano yung sinasabi niya na kaniya lang ako? Bakit niya sinabi yon?

Madali kong tinapos ang labahin ko, hindi ko na pinansin kung may dumi pa ba. Ang tanging iniisip ko lang ay gusto ko ng magpahinga dahil sobrang gulo ng utak ko. Mabuti na lang at pumayag si Aling Pasing na hindi muna ako sumama sa paghanda ng pagkain ng Monteverde. Nagdahilan na lamang ako na masama ang pakiramdam ko. Hindi ko kasi kayang harapin si Senorito para akong maiiyak kapag nakita ko siya, naaalala ko lang yung nangyari kanina.

Nanatili lang ako sa kwarto ko, sobrang naiiyak pa rin talaga ako. Kaya minabuti kong matulog muna para kahit papano ay kumalma ako.

Nagising ako ng gabi na, nang tingnan ko ang cellphone ko ay 9:00 pm na. Ang sakit ng ulo ko kakaiyak at kakaisip. Lumabas ako at nakaramdam ako ng gutom, hindi rin pala ako nakakain kanina at nakalimutan ko na. Dumeretso ako sa kusina para kumain, nadatnan ko dun sa si Ate Jhonna na may kausap sa cellphone niya.

"Ate"

"Ayos na ba pakiramdam mo? Namamaga pa 'yang mata mo. Umiyak ka ba?" Sinusuri niya ang mukha ko, pero pilit kong iniwas dahil baka sabihin niya kay mama, mag-alala pa 'yon.

"H-hindi po, ate"

"Ay siya, kain ka na at hindi ka rin nakakain kanina"

Naghanda na ako ng makakain ko nang magsalita si ate.

"Syanga pala, ang sabi ni madam samahan daw natin siya sa kabilang bayan sa Sabado"

"Sa sabado, ate? Bakit daw po?"

"Hindi ko rin alam e. Pero diba may lakad ka sa sabado? Paano 'yon?"

"Baka naman po hindi tayo hahapunin sa lakad natin, hapon pa naman po ang lakad ko"

"Ay siya, sige"

Umalis na si ate jhonna at naiwan akong magisa dito sa kusina. Kahit gutom ako ay konti lang ang nakain ko, para kasing wala pa rin akong ganang kumain. Habang nagtitimpla ako ng gatas nakita kong bukas ang bintana sa may garden. Baka nalimutan lang isara ni ate. Pumunta ako dun para isara.

Pagdating ko sa kwarto ay ininum ko na agad ang gatas ko. Nag message na muna ako kay Alex na kung pwedeng bandang pahapon kami pumuntang ilog. Pumayag naman siya pero kumain na lang daw kami sa labas at baka hapunin kami sa daan kung magiilog pa kami. Malayo pa kasi ang lakad bago makarating sa ilog.

Nakakaramdam na ako ng antok, sobrang bigat na ng mga mata ko at gusto ng pumikit, kaya binitawan ko na ang cellphone ko at tumulog na

____________

Nagising ako ng may nahalik sa leeg ko. Nang imulat ko ang mata ko ay may nakita akong bulto ng lalaki na nakapatong saakin. Pinilit kong ginalaw ang mga kamay ko para pigilan siya pero parang manhid ito. Pinilit ko ring magsalita pero walang lumalabas na tunog sa bibig ko.

Wala akong damit at kitang kita niya ang kahubdan ko. Sino ang lalaking 'to? Hinalikan niya ako sa labi pababa sa leeg ko.

"You really smell so good"

Pinipilit kong aninawin ang mukha niya pero hindi ko makita, sobrang labo nito. Nananaginip ba ako? Pero bakit parang totoo?

Pagkatapos niya sa leeg ko ay bumaba ang labi niya sa dibdib ko. Ang isang kamay niya ay nilalamas ang dibdib ko habang ang isa naman ay hinahalikan ito. Wala siyang sawa doon na para bang isa iyong putahe na paborito niyang kainin. Walang parte ng katawan ko ang hindi nadaanan ng labi niya

"These are all mine. You're body is mine"

Ang huli kong narinig bago ako tuluyang yakapin ng kadiliman.

____________

Nagising ako na parang pagod na pagod. Tiningnan ko ang paligid ko kung may tao ba pero ako lang naman mag solo rito. May damit din naman akong nakasuot at wala namng nabago sa kwarto ko. Panaginip lang ba 'yon? Pero bakit parang totoo?

Uhaw na uhaw ako at nakita kong wala ng laman ang baso ko. Pumunta muna akong kusina para kumuha ng tubig. Pero nakita ko si Senorito Zack na nasa kusina rin. Nainom ito ng tubig. Nang makita niya ako ay napangisi siya.

Bumalik nanaman saakin yung ginawa niya kanina. At parang naiiyak na ulit ako. Binilisan ko na lang ang lakad ko para maiwasan siya.

"Sarap"

Hindi ko alam kung ano 'yung tinutuloy niya pero wala na akong pake. Binilisan ko na lang ang pagkuha ng tubig at walang lingon na bumalik sa kwarto kahit ramdam ko ang tingin niya saakin.