ကတောင်
"Morning လွန်း ထတော့နော်" မနက်ခင်းလေးမှာ ဒီအမျိုးသမီးလေးကိုယ့်အနားမှာရှိတယ်ဆိုတဲ့ ခံစားချက်က ကောင်းလိုက်တာ။
"အွန်း ထပြီ ဒါပေမဲ့ တစ်ခုကျန်သေးတယ်"
"ဘာများလဲ" စာပြန်ပို့လာသည်။
"Morning kiss လေ"
"အတတ်လေး "
"bye နော် တို့ဆေးရုံသွားရအုံးမယ် "
"ဟုတ်"
နေ့တိုင်းသာ ဒီလိုလေးနိုးထရရင် အားဆေးမလိုပဲ တစ်နေ့လုံးလန်းဆန်းနေမယ် ထင်သည်။ အတန်းတက်ဖို့ပြင်စရာရှိတာပြင်ပြီး ဖူးတို့ကိုစောင့်နေလိုက်သည်။ ပြီးတော့ theatre ထဲကိုအတူတူသွားလိုက်သည်။
"ဟဲ့ လွန်း နင်မျက်နှာပြုံးစိစိနဲ့ဘာဖြစ်နေတာလဲ "
"ငါ အန်တီနဲ့ရည်းစားဖြစ်သွားပြီဟ"
" ငါပြောပါတယ် နင့်အန်တီကလည်း နင့်ကိုသဘောကျနေတယ်ဆိုတာ"
" ဟီး "
" အူမြူးနေတယ် ငါ့နှယ့်"
အချစ်ဆိုတာထူးဆန်းတယ်မလား။ ဘယ်နေရာကြည့်ကြည့်ပန်းတွေပွင့်နေတယ်ဆိုတဲ့ခံစားချက်လေ။ တွေးမိတိုင်း ရင်ထဲမှာ ပူနွေးလာတဲ့ခံစားချက်လေးက မဆုံးမရှိအောင်ပဲ လိုချင်နေမိတာ။
ထိုအမျိုးသမီးနဲ့တွေ့မှ ဒီခံစားချက်မျိုးခံစားခဲ့ရတယ် ဒီထက်စောစောတွေ့ခဲ့ရင်ကောင်းမယ်...
"ဟယ်လို လွန်းကလေး ထမင်းစားပြီးပြီလား"
"မစားရသေးဘူး အန်တီ အတန်းလွတ်တာနဲနဲနောက်ကျသွားလို့ အခုမှစားမလို့ ကန်တင်းရောက်နေတာ"
"ဒါဆို ခဏစောင့် တို့အခုလာခဲ့မယ်"
"အာ အန်တီပင်ပန်းလိမ့်မယ် မလာလည်းဖြစ်ပါတယ်"
"တို့ ရောက်တော့မှာနော် ဒါပဲ "
အန်တီကတော့ တကယ့်စိတ်မြန်လက်မြန်ပါပဲ။
"အန်တီ "
လက်လှမ်းပြပြီး အော်ခေါ်လိုက်သည်။ မိုးပြာရောင် ချိတ်ထမီနဲ့ အကျီကလည်း မိုးပြရောင်ဗြောင်လက်တိုအကျီလေးကိုမှ ရိုးရိုးရှင်းရှင်းလေးနဲ့ကြည့်မဝနိုင်အောင်ပဲ။
အပေါ်က ဂျူတီကုတ်တောင်မချွတ်ရသေးပုံထောက်ရင် ဆေးရုံကနေ အပြေးလာခဲ့ပုံရသည်။
YOU ARE READING
သို့ အကြင်သူ...
Romansaလွန်းသာ တို့ဘဝ ထဲကထွက်သွားမယ်ဆိုရင် ပထမဆုံးခြေလှမ်းလှမ်းလိုက်တာနဲ့ တို့ဆိုတာ လေထဲက မြူမှုန်လေးလို ပျောက်ကွယ်သွားရလိမ့်မယ်.....
