last ray of hope|| Taekook♡

7. bölüm

**********
Yavaş yavaş gözlerim açılıyordu. Hava kararmak üzereydi. Kaç saattir burada yattığımı bilmiyordum ama hertarafım ağrıyordu. Kemerle vurduğu yerler hala sızlıyordu. Ev sessizdi büyük ihtimalle hala gelmemişti. Yerimde kıpırdanarak kalkmaya çalıştım fakat yaralarım o kadar sızlıyordu ki dayanılcak gibi değildi. Bir anda duyduğum kapı tık tıklanma sesiyle ilkildim. Yine gelmişti. Ve ben yine dayak yersem büyük ihtimal ellerinde can verirdim, artık bedenim daha fazlasını kaldıramadı. Tekrar gelen kapı sesiyle zorlada olsa ayağa kalktım eğer açmazsam sinirlenirdi. Duvardan destek alarak yavaş adımlarla kapıya ilerledim. Her adımda yaralarım sızlıyordu. Kapıya ulaştığımda derin bir nefes aldım ve kapıyı açtım. Karşımda hiç beklemediğim biri vardı.

Taehyung.

Onu görmemle şok olmuştum. Ama o benden daha şaşırmış görünüyordu adeta dehşete düşmüştü.

-jungkook bu halin ne? Ne oldu sana?

Şaşkınlıkla sölediği şeylerden sonra elleriyle yüzü hafifçe avuçladı ve yüzümdeki yaralara baktı. Cevap veremedim ona, ne konuşacak ne de kımıldayacak gücüm kalmamıştı. Kollarını bana sarıp sarıldığında daha fazla dayanamayıp kendimi bıraktım. Kolları beni tutup düşmemi engelledi ve ani bir hareketle beni kucağına aldı. Bilincim yarı açıktı.

-jungkook beni duyuyor musun?

Telaşlı sesiyle sorduğu soruya karşılık sadece kafamı sallayabilmiştim. Arabaya doğru hızla yürüyüp arka koltuğa yatırdı beni. Ardından ön koltuğa binip arabayı çalıştırdı.

- hastaneye gidiyoruz tamam mı? Geçicek birazdan.

Arabayı hızlı ve dikkatlice hastaneye sürüyordu. Birkaç dakika içinde hastaneye varmıştık. Beni dikkatlice arka koltuktan alıp hastanege yürüdü bizi gören bir hemşire hemen sedye getirmiş beni yerleştirmişlerdi. Hemşire beni acile doğru götürüyordu taehyungda bizi takip ediyordu. Acile bölümüne gelmiştik yanımıza doktor gelip muayene etmeye başladı. Taehyung yanımdan ayrılmıştı kayıt işlemlerini hallediyordu. Doktor bazı kontroller yapıp hemşireye bişeyler söyledi. Hemşire başıyla onaylayıp yanıma geldi.

-sizden vereceğim kaba idrar tahlili isteyeceğim. Sonrasında da kan tahlili alacağız.

Başımla hafifçe onayladım hala kendime gelememiştim. Taehyung  ilk hemşireyle konuşmuş sonra yanıma gelmişti.

-daha iyi misin?

Hafifçe kafamı aşağı yukarı salladım.

- o zaman ilk idrar tahlili verelim biran once sonuçlar çıksın hadi.

Yavaşça beni kaldırmış belimden tutup yavaşçana wc ye götürmüştü. Kapıyı açıp kabinlerden boş bir tanesinin kapısını açtı ve girmemi sağladı. Kabine girip kapıyı kapattım. İşimi bitirip kabinden çıktım. Belimden bavradı yine ilk ellerimi yıkadım ardından yüzümü yıkadım yandaki kağıt havluyla yüzümü sildim. Aynaya baktığımda taehyungun bana baktığını gördüm. O çok içten bakıyordu. Bakışlarımı çekip wc den çıktık kabı hemdn yandaki tahlil bölmesine koydum.

- evet şimdi sıra kan tahlilinde.

Soylediği şeyle gerildim iğleleri hiç sevmezdim pek hoş anılar yaşamamıştım iğneyle. Küçükken hasta olduğum için babam doktoru eve çağırmıştı. Hastaneye gitmekle uğraşmazdi hiç, zaten çok nadir çağırırdı genelde umursamazdı. Herneyse o gün doktor ateşimin düşmesi için iğne vurması gerektiğini söylemişti tabi o zamanlar çoğu çocuk gibi iğneden korkuyordum. Iğne vurumamak icin ağlıyor ve doktoru ikna etmeye çalışıyordum. Tabi babam ağlamama sinirlenip bana sağlam bir tokat atmıştı, o tokattan sonra ağzımı bile açmamıştım.

Ve şimdi yine iğne olucaktım. Kan tahlili odasına girip sandalyeye oturdum ve hemşireyi izlemeye başladim. Hemşire eline iğneyi alıp bana yaklaşmasıyla titremeye başladım korkuyordum. Taehyung korktuğumu anlamış olucak ki çenemden kavrayıp ona bakmamı sağladı.

- sakin ol, ufak bir iğne birşey olmayacak. Bak burdayım sarıl bana.

Onu dinleyip yavaşça sarıldım tek kolumla ona. Kafamı göğsüne gömdüm ve derin nefesler aldım.

Birşüre sonra hemşirenin 'bitti' demesiyle taehyungtan ayrıldım. Hiç hissetmemiştim. Yavaşça kalkacakken taehyung beni bir anda kucağına almıştı.

- taehyung ne yapıyorsun?

- seni taşıyorum. Yeni kan verdin zaten kötü durumdasın daha fazla yorma kendini.

Benimle beraber hemşirenin bize gösterdiği odaya yürüdü sonuçlar çıkana kadar burda kalacaktım. Taehyung yavaşça beni yatağa bıraktı.

-Taehyung benimle çok fazla ilgilendin teşekkürler. Ama yorulmussundur kalmak zorunda değilsin kendim de halledebilirim gerisini.

Taehyung söylediklerimle kaşlarını çattı.

- hiç yorulmadım. Seni bırakmayacağım. Sonućlar çıkınca benim eve geçeriz orada dinlenirsin.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆