Sıla'nın geçmisinden bir bölüm
Odamda tekrardan yine ve yeniden ağlıyordum. Bir elim ağzımdayken diğer elim bacaklarımı ovuşturuyordu. Bacaklarımın çeşitli yerlerinde yine morluk olmuştu. Hep bunu yapıyordu.
1 saat önce;
Odamda elimdeki barbieyle oynuyordum. Onu evine getiriyor ve gülüyordum. Masumdum. Hiçbirşeyi bilemiyecek kadar saftım. Zaten öyle olmam gerekmiyor muydu. Daha 9 yaşındaki bir çocuğun herşeyden temiz olması gerekiyordu. 9 yaşındaki bir çocuğun birçok şeyden özgür olması gerekmiyordu. Peki benim özgürlüğümü neden bu yaşımda almışlardı ki. Ben birşey yapmamıştım. Bir anda kapımın açılmasıyla daldığım yerden sıçrayarak kendime gelmiştim. O zamanlar benim babam diye masumluğuna inanıp sarıldığım babam. Bana bakıp gûlümsedi. Üzerimde mavi bir elbise vardı. Üzerinde minik minik çicekler eklenmişti. Saçımı özenle iki yandan toplamıştım. Kendimce çok güzel olmuştum. Annem benim saćımı toplamazdı. Daha doğrusu annem benimle ilgilenmezdi. Beni sevmezdi. O yüzden kendi saçımı hep kendim yapardım. Babam yanıma çöktü ve saçımı okşadı. Bir kızın mutluluğu babasının ellerindeydi değilmi. Mesela bir kız çocuğu babasının saçını okşamasından hep mutlu olurdu. Peki ben neden tiksiniyorum babamın ellerinden. Saçımı okşayıp bana belki de babam artık beni seviyordur diye düşündüren kelimeler çıkmıştı.
"Evcilik oynayalımmı"
9 yaşındaki zihnim hemen heyecanlanmıştı. Sonuçta babasıyla ilk defa oyun oynayacaktı. Hemen minik ağzımla gülümsiyerek cevap vermiştim.
"Olurr. Sen baba ol bende..... Çocuğun olayım"
"Öyle olmaz"
"Nasıl olucakki"
"Sen anne ol, ben baba olayım"
İyi günler✨
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Albay Yiğeni
Ficção AdolescenteYüzbaşımm; sen ne yapmaya çalışıyorsun ya. Senle uğraşamam anlamıyomusun küçük. Benim seninle uğraşak vaktim yok. Allah bilir kimsin, seni tanımıyorum tanımakta istemiyorum. Kim bilir kaç yaşındasın. Kendi hayatını yaşa ve beni de sal artık. Sıla; ö...
