Bazen vücudumuzdaki bütün kan çekilmiş gibi hissederiz, şu an öyle bir şey yaşıyordum, beni şaşırtan Mira'nın bir kızı olmasından öte konuşmasıydı. Mira elime su verene kadar eve girdiğimin farkında değildim.
"Kamelya daha iyi misin?" diye sordu.
"Hayır." cevap netti
"Sakin ol ve beni dinle Kamelya, sana anlatmama izin ver." anlatmasını bekler gibi gözlerine baktım. Şuan bulunduğumuz durum trajikomikti, burası benim 4 yıl önce ölen kardeşimin öldürüldüğü kulübeydi. Akıl hastanesinde tanıştığım konuşamayan kız bu evdeydi ve konuşabiliyordu. Üstüne üstlük bir de kızı vardı.
"Kamelya ne düşündüğünü bilmiyorum burada ne aradığını da bilmiyorum ama kızımın güvenliği açısından onu herkesten uzak bir yerde saklamak zorundaydım. Şimdi ne alaka diye düşünüyorsundur, Bundan yıllar önce bir adamla birlikteydim birbirimizi çok seviyorduk, küçüktüm, 19 yaşındaydım daha sevgilim sandığım adamın aslında mafyatik işlerle uğraşan biri olduğunu bilmiyordum. Bir gün yine eve gittim erkek kardeşim evde ölüydü uyuşturucu alım satımı yapan biriymiş kardeşim." Bir süre sustu "kardeşimi öldüren sevdiğim adamdı. O gün onu terk ettim çünkü nolursa olsun ölüm değildi cezası, ölüm olmamalıydı. Hapse girip çekebilirdi cezasını, sonra hamile olduğumu öğrendim. Herkesten gizledim çünkü korktum onu terk ettim diye peşime düşmesinden korktum. 3 yıl önce buraya geldim. Önceki evime baskın düzenlendi burayı yaptırdım ve burada gizlendim. Herkesten korudum kızımı nolur beni burada gördüğünü beni tanıdığını kimseye söyleme yıllarca saklandım her şeyden şuanda çıkamam. Kızım babasını yurt dışında şirketleriyle ilgili görevde ve gelmesi yıllar alır olarak bildi, hep bunu anlattım ona şuan onu tehlikeye atamam." Öğrendiklerim çok kötü şeylerdi kim nasıl bu kadar kolay birini öldürebilirdi ki insan dışıydı.
"Akıl hastanesine neden girdin ve neden konuştuğunu benden sakladın?" diye sordum soğukkanlılığımı koruyarak.
"Eski yakın arkadaşımın orada olduğunu duydum ve şuan ki kız arkadaşım doktor olduğu için beni kolayca içeri aldırdı rapor hazırlayıp. Gidip bakmak istedim ona uyuşturucudan birini öldürdüğü için girmiş iyi olduğunu görünce gidecektim. Kızım beni görmek istiyormuş. Süreci o hızlandırdı çünkü kızım zaten yalnız daha fazla yok olup onu tek kalmaya mahrum edemedim. Korkuyordum her şeyden sesimi kimse duymasın diye her zaman yaptığım bir taktik o." Biraz daha gözlerine baktım yalan söylemiyor gibiydi kardeş acısını bilirdim ne olursa olsun gerçekten Mira'nın kardeşinin ölmesi de adil değildi. Tıpkı benim kardeşim gibi. Düşünmedim niye yapıyorum demedim kollarımı Mira'ya doladım ve yaşlar öylece aktı gözlerimden.
"Mira bunlar çok kötü şeyler seni ve kızını koruyacağım ve asla kimse bilmeyecek" deyip hıçkırdım Mira yüzüme baktı ve
"Kamelya burada olmanın nedenini hala anlamadım." dedi.
Bir kez daha hıçkırıp "Burada hastanede konuştuğumuz cinayet o cinayet burada oldu. Benim kardeşimi burada öldürdüler." dedim. Anlayışla yüzüme baktı
"Anne bu abla niye ağlıyor?" diyerek araya çok tatlı bir ses girdi kafamı kaldırıp gözyaşlarımı sildim ve Miva'ya bakıp gülümsedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüme adım adım
RandomBu kurgu (kan,vahşet,intihar,cinayet) içermektedir etkilenicek olan kimsenin okuması önerilemez‼️ "Noluyo burda?" Karşımdaki arkadaşımın cansız bedenine baktım. "Sen zeki kızsın anlarsın"Karşımdaki kadına boş gözlerle baktım. İlaç mı beynimi uyuştur...