Jisungdan
Saatlerdir sadece minhoyu düşünüyordum. Neden bilmiyorum ama içimde garip bı his vardı kötülükle karışık bı his bütün kalbimi parçalayan kötü ve garip bir his...
"Gıybet In The House" WhatsApp konuşması
Lütfen biriniz yanıma gelin
Bok gibi hissediyorumJisung çevrimdışı
Çocuk adam
Hyung geliyorum
İyimisinKanguru
Bende çıktım
Jisungie nolduKöpecik
Tamam geliyorum
Sanırım
Minhoyla kavga ettilerKanguru
Ne alaka şimdi minho
O piç kurusu
Bişeymi yaptı
JisungaÇocuk adam
Hyung sakin olun ben
Ben geldim şimdi yanına
Sadece siz hızlı gelmeye
Çalışın3 çevrimdışı
Şu an jeonginin kollarında ağlıyordum sikik beynim sadece buna izin veriyordu
Jeongin burda olmasa sanırım minhonun peşinden giderdim ama onları zaten bunu yapmamak adına çağırmıştım."Yang kapıya bakarmısın kalkmak istemiyorum" içeri giren seungmin ve Felix önce jeongine sarılıp sonrada yanıma geldiler koltuklta en küçük halimi almış kucağımda yastıkla beraber oturuyordum " özür dilerim " muhtemelen kimse duymamıştı çünkü ben beynimin içindeki minhodan özür dilemiştim.
" Az önce Chan aradı " seungmin konuşmaya başlayınca kafamı hızla ona çevirmiştim minho hakkında konuşmuş olmalılardı ki tekrar söze girdi " minhoyla berabermiş aglıyordu dedi". ağlıyordu... ağlıyordum...
Gece olmuş Felix ve jeongin benim yanımda kalmıştı seungminde eve Chan hyungla konuşmaya gitmişti.
( 1hafta sonra )
Olanlardan 1 hafta geçmişti bir hafta boyunca ne minho beni nede ben onu aramıştım bugün okula gidip projeyi teslim edicektik bu yüzden mutluydum bu gün benden kaçamıycaktı.
Hazırlanıp okula gelmiş bahçede oturan üçlünün yanına geçmiştim " minhoyu gördünüz mü" seungmin yine bana o sen ciddimisin bakışlarını atarken " şey hyung minho hyung daha gelmedi sanırım" jeongin olmasa bu seungminim bakışlarıyla kalacak olma fikri gerçekten ürkütücü.
15 dakika sonra falan arkamdan gelen tanıdık sesle oraya döndüm " jisung biraz konuşalım" en büyük gülümsememi ona sunarken üstüne koşup bu bir haftadır yapmak istediğim şeyi yapıp minhoya sıkı sıkı sarılmıştım. Sanki kaybettigim en değerli eşyamı bulmuş kadar mutluydum şu an " olur min konuşalım " kolundan tutup hızlı hızlı okulun çatısına gelmiştik. " Seni seviyorum " bunu aniden söylemesi kalbimi yakıyordu.
Minhodan
Artık kafaya koymuştum jisunga söyliycek sonrada changbin ve hyunjine anlatıcaktım. Şu an her ne kadar kalbim yerinden fırlamak üzere olsada boynumdaki kolyeyi sıkıca ellerimin arasına aldıktan sonra gözlerimi kapattım ve devam ettim " jisung bak biliyorum tanıştığımız bı günden beri sana sürekli zorbalık yaptım ama zorundaydım öyle hissettim. Jisung ben seni gördüğüm ilk andan beri deli gibi yanıyorum." Jisung başını eğmiş ve yüzüme bakmıyordu fakat tek umudum gönlünü alabilmekti zaten " özür dilerim çok özür dilerim ben " naptığım hakkında en ufak bi fikrim yoktu ama şu an onun ayaklarına kapanmış af diliyordum tanrıdan sadece jisungun beni affetmesini istiyordum. Deli gibi aglerken ayaklarına iyca kapanıp konuşmaya çalıştım " jisung biliyomusun sen uyurken çok güzel gözüküyorsun hayvanları severken çok sevimli oluyorsun inan bana hayatımdaki tek güzel şey sensin 1 haftadır deliriyorum seni göremiyorum sesini duyamıyorum sen rahatsız olma diye -" hıçkırık sessi duymamla beraber kafamı kaldırdım. Ağlıyordu...tekrar bı hıçkırık koltuğunda jisung yanıma eğilip bana sarıldı normal bı sarılma olmadığı belliydi bu " minho ben... seni seviyormuyum bilmiyorum ama seni özlüyorum seni görmeye alıştım artık lütfen bana yardım et seni sevmek istiyorum ama yapamıyorum çok kirliyim senin için çok kirliyim ben " neyden bahsediyordu amacı neydi " jisung hayır saçmalama sen kirli değilsin inan bana sen dünyanın en parlak ve temiz insanısın " kollarımda ağlayıp sadece onaylamaz ifadeyle kafa sallayan sincaba bakıp güldüm " benim sincabım" bunu duymuş olacaktıki bana bakıp o da güldü " senin sincabın olmayı istiyorum Lee minho sadece nasıl yaparım bunu bilmiyorum "...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
little squirrel || Minsung
Fiksi PenggemarHayatı aileleri tarafından mahvolan iki çocuğun aşkı nasıl olur sizce?