Part1 (first meet)

49 2 0
                                    

"ဟိတ်ယျောင်.. ဟိတ်ယျောင်"

"ဟမ်"

ရုတ်တရက် လန့်နိုးလာတဲ့ လူ‌တစ်ယောက်မှ

"ဟမ် ဟမ် ဘာဖြစ်တာလဲ မီးလောင်းတာလား"

"ဟိတ်ယျောင် မင်းဘာတွေ‌ဖြစ်နေတာလဲ မတ်သရူး ငါခေါ်နေတာကြာလာပြီး ညဘက်တွေမအိပ်ဘူးလား"

မတ်သရူးဟာ သူအကြောတွေလျော့လိုက်ပြီး

"အိပ်ပါတယ် မနေ့က စာလုပ်တာများသွားလို့ပါ"

"စာလုပ်တာများတာနဲ့ ဘာဆိုင်"

"ဆိုင်တယ်လေ ဆိုင်လို့ငါအိပ်ရေးမဝတာလေ"

"အေးပါ."

ထိုအချိန် လူတစ်ယောက်အခန်းထဲကို ပြေးဝင်လာသည်

"ဟာဘာဖြစ်တာလဲ ထယ်ထယ်ရဲ့"

"ဟယျောင် မင်းနဲ့ငါနဲ့နောက်မှရှင်းမယ်"

"ထားပါဘာဖြစ်တာလဲ"

"ရော့ ဒီမှာဖတ်ကြည့်"

မတ်သရူးဟာ ထယ်ရယ်ပေးတာစရွက်ကို လှမ်းယူလိုက်သည်။ သူဖွင့်ဖတ်လိုက်တဲ့ ချိန်မှာ ကလေးတစ်ယောက်လို့ ပျော်ရွှင်စွာ ခုန်ပေါက်နေတော့သည်။ ဘာမှမသိတဲ့ ရီခီမှာတော့ငေးကြည့်နေသည်။

" ရေးး ငါတို့ ညဘက်ပါတီ တစ်ပတ်ခါလုပ်မှာတဲ့"

ထိုအချိန် ရီခီပါ ထပျော်ပါတော့သည်။

ဘာလို့လဲဆို ညဘက်ပါတီမလုပ်တာ ၃နှစ်ရှိပြီဖြစ်သည်။ သူတသက်လုံးဘဲ ပါတီမလုပ်ရလို့သေမဲ့အချိန်တောင်ရှိဖူးသည်။ နောက်ဆုံးတော့ သူတို့ နောက်ဆုံးနှစ်မှာဘဲ ပါတီလုပ်တော့သည်။

ဒါပေမဲ့ မတ်သရူးမှ

"ထယ်ရယ် မင်းယူလာတာက ကုမဏီက party အတွက်တဲ့"

"အေးလေ ဘာဖြစ်လို့လဲ"

"ငါတို့ကျောင်းသားတွေလေ"

"အော်မင်းကလဲ ကုမဏီဝန်ထမ်းနဲ့တူအောင်ဝတ်ပြီးတက်မှာပေါ့"

"ဟုတ်တယ် ရီခီပြောတဲ့အတိုင်းပဲ"

"မင်းတို့က ဘယ်နေရာမှာဆုံမှာလဲ"

"ဒီကျောင်းဘဲလေ ပြီးမှဘဲ ပါတီရှိ တဲ့နေရာကိုသွားမယ်လေ"

"အင်းပါ"

You Never Hurt MeWhere stories live. Discover now