THROUGH THE WIND AND THE RAIN

CHAPTER 016 - That Night

Four weeks prior...

UMANGAT ang kilay ni Rome nang sa pagpasok niya sa gate ng compound nila ay abutan si Dudz na naka-upo sa garden set na nasa harap ng bahay ng mga ito. Nakatingala ito sa puno ng kaimito na naroon sa garden; ang mga paa ay nakataas sa ibabaw ng mesang gawa sa bakal habang ang mga braso ay nakataas sa ulo.

Sa loob ng ilang linggo ay hindi niya ito gaanong nakikita sa compound nila. Dati kasi ay madalas itong tumatambay sa garden set ng mga ito o hindi man ay pupunta sa bahay nila para makipagkulitan sa kaniya at kay Connie.

At dahil sa iisang compound lang sila nakatirang mag-anak ay kataka-taka ang hindi pagpapakita ng pinsan sa kanila.

Ang compound nilang iyon ay kasalukuyang may apat na bahay na. Ang bahay nila, ang bahay nila Dudz, ang dalawang palapag na bahay na pinagawa ng tatlong single-titas niya, at ang bahay na kasalukuyang pinapatayo ni Connie at ng fiance nitong kapwa guro rin.

Yes, Connie was planning to settle down to the man their family had approved of and loved so much. Oh well, kahit siya ay malapit sa soon-to-be-brother-in-law niya.

Ibinigay ng mga magulang nila ang isang parte ng lupa kay Connie kaya roon na nagpasya ang magkasintahang magpatayo ng bahay. Kapag tapos na iyon ay ang kasal naman ang pag-iipunan ng mga ito.

Malaki ang compound ng pamilya nila. Sa katunayan ay maaaari pang patayuan ng dalawa o tatlong bahay ang mga bakanteng areas.

"Haven't seen you in a while," bati niya kay Dudz. Saglit siyang nahinto sa harap nito at sinuyod ito ng tingin.

Her cousin Dudz, Diosdado Bartolome, was only six years older than her. Matangkad ito at may payat na katawan; at nakuha nito sa Tita Marites nila ang pagiging meztizo. His eyes were big but almond-shaped, at ang pisngi nito'y tila laging nagba-blush. Kung tutuusin ay magandang lalaki ito, pero kulang sa appeal.

Bumaba ang tingin niya sa suot nitong light blue na long sleeve polo at bagong pantalon. Sa paa ay ang kumikintab pang leather shoes.

Mukhang may lakad. O galing sa trabaho?

"Japorms tayo ngayon, ah?"

Hindi nito pinansin ang sinabi niya. Nanatili lang itong nakatingin sa puno ng kaimito.

"Ano'ng problema mo?" pangungulit niya. Hindi siya sanay sa pananahimik nito.

"Nag-iisip lang, Ma'am Cuz," sagot nito, hindi man lang siya sinulyapan.

"Saan ka galing nitong nakalipas na mga araw?"

Dudz shrugged his shoulders nonchalantly. "Naging busy lang sa opisina. Lumalaki na kasi ang Montemayor Travellers, kaya halos hindi na kami makauwi sa dami ng ginagawa namin sa main office. Iyon ang dahilan kaya nainis sa akin si Carmella at nakipaghiwalay."

Humalikipkip siya sabay iling. Si Carmella ay kasintahan na ni Dudz simula noong college, at mabait naman— lalo kapag kaharap ang buong pamilya nila. Pero hindi niya gusto ang pagiging suplada nito sa pinsan niya. Ginagawang under-the-saya si Dudz kahit hindi pa kasal, at itong tukmol naman ay pinagbibigyan lang.

"So, break na kayo ni Carmi?"

Isang buntonghininga ang pinakawalan ni Dudz bago sumagot. "Yeah, noong isang araw pa. Sayang ang anim na taon, Ma'am Cuz..." Nilingon siya nito at tinapunan ng blangkong tingin. "Paano mag-move on?"

Kibit-balikat ang isinagot niya sa pinsan saka tumalikod na.

"Uy, tinatanong ka, eh!"

"Wala akong alam. Hindi ko alam. Lubayan mo ako sa mga ganiyang katanungan."