İki haftalık bir uğraş sonucu, sahte bir instagram hesabı ile torbacıyı kandırmayı başarmışlardı.
Şimdi ise, gecenin köründe oto yıkamaya gelmişlerdi.
Plan gayet basitti, onlar kendilerinin gözükmeyeceği bir yerde oto yıkamayı gözetleyecekti. Bu "gözükmeyecekleri yer" de karşıdaki dükkanın terasıydı. Aslında oraya gizlice ya da torpille çıkmamışlardı. Sadece dükkandan sorumlu olan kişi körkütük sarhoştu şanslarına. O yüzden terasa çıkmak çok kolay olmuştu. Lucy de torbacıyı oyalayacaktı, sahte parayla.
Chuuya ilk başta buna karşı çıktı ancak... Ryūnosuke'nin üzgün hali fikrini çabucak değiştirmesine neden oldu.
Ancak her an yerinden kalkıcak gibi bir pozisyonda duruyor, o orospu çocuğu kız kardeşine bir şey yapmaya çalıştığı an ağzını yüzünü dağıtmayı planlıyordu. Artık iki merdiveni nasıl inmeyi planlıyorsa.
Cebinde, hattın öbür ucunda Ranpo'nun olduğu telefonu ile Lucy son bir defa aramanın açık olduğunu kontrol etti ve oto yıkamanın önüne geldi.
Ranpo ise telefonu hoparlöre almış, ardından da mikrofonu kapatmış ve herkes çıt çıkmadan telefondan gelen seslere odaklanmıştı.
Lucy oto yıkamanın girişinden içeriye seslendi.
" Kimse var mı?"
Bunu söylemesinden iki dakika kadar sonra içeriden beyaz saçlı, yamuk kâküllü ve işçi tulumuyla 20-21 yaşlarında oldukça yakışıklı bir çocuk, Lucy'nin tam önüne doğru yürüdü.
Aralarında pek bir mesafe yoktu. Ve bu Chuuya'yı delirtiyordu. Kız kardeşini nasıl bir torbacıyla baş başa bırakabilirdi ki?
Beyaz saçlı genç gecenin karanlığında bile parlayan gözlerini kızıl saçlı kızın üzerinde yavaşça gezdirdi.
Lucy tırsmaya başladığını hissettiği an konuşmaya başladı.
" Adele?"
Beyaz saçlı genç kıkırdadı.
" Nakajima'yı tercih ederim güzellik. Sen de... Anne değil mi?"
Lucy kafasını salladı.
"Asıl adamımız maalesef ki şovda yok. O yüzden bu gece satışı ben yapacağım."
Beyaz saçlının kemikli elleri bunu derken kızıl saçlarda geziniyordu.
"Asıl adam?"
Nakajima ellerini kızıl saçlardan çekti ve oto yıkamanın en köşesinde duran kapıya doğru ilerledi.
" Tek başıma iş yaptığımı düşünmüyordun herhalde? Zaten o pek önemli değil. Muhtemelen şu an sürtükleriyle ortam yapıyordur."
Ardından kapıdan içeri girdi ve iki dakika kadar sonra tekrar Lucy'nin yanına geldi.
" Normalde ayak üstü satış yapmayı sevmem, hele senin gibi güzel bir kızla. Ama şu an gecenin körü ve bahsettiğim piç burada olmadan da oturup satış yapamıyorum."
" Sorun değil."
Nakajima iş tulumunun cebinden birkaç paket çıkardı.
" Bunlar son kalanlar. Aklında bir şey var mı?"
Lucy direkt aklına gelen ismi söyledi. Başka uy*şturucu ismi bilmiyordu ne de olsa.
" Kokain."
" Sen bilirsin. Al."
Lucy paketi aldı ve tam parayı cebinden çıkartıcakken Nakajima onu durdurdu. Kemikli elleri bu sefer de kızıl saçlı kızın süt rengi yüzünde dolanmaya, çene hatlarını okşamaya başladı.
" Güzel kızlardan ücret almamak da bir diğer müessesemizdir."
Lucy gözlerini yüzünde dolaşan parmaklardan zar zor ayırarak göz teması kurdu ve zoraki bir şekilde güldü.
" Şu asıl adam kızmasın sonra?"
" İnan en çok o bunu yapıyor. Ücretleri... bilirsin farklı şekillerde alıyor. Şanslısın ki o bugün burada değil."
" Anlıyorum, artık gitmem gerek. İyi akşamlar."
Nakajima hiçbir şey demeden ellerini kızın yüzünden çekti ve kızın oto yıkamadan birkaç adım dışarı çıkmasına izin verdi. Ancak daha sonra Ranpo'nun bile tahmin edemeyeceği bir şey oldu.
" Anne.. Aslında müşterilerimizin burada malların tadına bakması da başka bir müessesemizdir."
Lucy şaşkınlığını-korkusunu gizleyerek arkasına döndü.
" Affedersin?"
Nakajima ona doğru ilerledi ve tam kızın önünde durdu.
" Diyorum ki; hapı dene."
-ˋˏ ༻❁༺ ˎˊ-
OH BE SONUNDA AZICIK ATSULUCY GOZUM GONLUM ACILDI
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
