Yara

165 10 0
                                    

Harry bana öldürücü bir lânet fırlatmıştı. Her yer kan içerisindeydi ve acıyla kıvranıyordum. Gömleğimin üzeri kıpkırmızıydı.

 Göğsüme bıçaklar saplanıyordu resmen

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Göğsüme bıçaklar saplanıyordu resmen.

Gözlerimi açtığımda başımda Snape ve Draco duruyordu. İnanılmaz keskin bir acı üst vücudumda geziniyordu. Snape büyüler mırıldandı. Acı git gide azalıyordu. Draco'nun gözyaşlarını görebiliyordum.

Ben o gün iyileştim. Ancak göğsümden ve sağ kolumdan omzuma kadar uzanan yara izleri kaldı. Büyüdüm, neredeyse bir genç kız oldum. Ancak hâlâ o günkü izleri vücudumun sağ yanında taşıyorum.

Artık Harry ile konuşmuyor, göz göze bile gelmiyoruz. Neden bunu yaptığını asla anlayamayacağım.

Tek bir arkadaşım bile yok. Artık yalnız kalmayı tercih ediyorum. Draco ile o günden beri çok uzak iki insanız. Pansy benden nefret ediyor. Harry'nin kardeşi olduğum için.

Aslında neredeyse tüm okul benden nefret ediyor. Harry gibi biriyle kan bağım olduğu için.

O eskiden çok iyi biriydi. Hâlâ öyledir. Ancak tüm bu yaşananlar herkesin ondan korkmasına yetti. Yalnızca Hermione ve Ron onun iyi biri olduğuna inanıyor.

Ve ailem...

Anne ve babam o günden sonra Harry'e çok kızdı. Ve bana da elbette. O Malfoy'u korumaya çalıştığım için. Onlar beni hiçbir zaman anlamadı.(Yalnızca bir ergenlik dürtüsü değildi bu his)

Evet iyi birer ebeveyndi onlar. Bir dediğimizi iki etmezlerdi. Çok güçlülerdi ve asla pes etmezlerdi. Her şeyde arkamızda dururlardı.

Ancak kaçırdıkları bir şey vardı.

Gerçek sevginin sana neler yaptıracağı...

Annemle hiç eskisi gibi olamadık. Babam zaten...

Tamamen bitmiş durumdaydım. Kimseyle konuşmuyor. Kimseyle iletişim kurmuyordum. Yalnızca derslere giriyor, yemek yiyor ve uyuyordum. Tüm gün neredeyse uyuyarak geçiyordu. Derslerim çok kötüye gidiyordu.

Bu yıl 4. Sınıfa geçecektim. Çok hızlı geçen 3 yıl sonrasında yine berbat bir yıl olacaktı.

Geçen sene Sirius'u kaybetmiştik. Ve bu anne ve babam için feci bir şeydi.

Voldemort Neville'in ailesini öldürdüğünden beri ortalarda yoktu. Ancak içimden bir his bunun uzun sürmeyeceğini söylüyordu.

.
.
.
.
.
.


-Wendy? Uyandın mı?

Bu annemdi. Bugün okulun ilk günüydü ve Hogwarts'a gidecektik.

-Evet...

Kalktım üzerimi değiştirdim.

Kalktım üzerimi değiştirdim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ve kahvaltı yaptık.

Her zamanki gibi sopsoğuk suratlar.

Tek başıma king cross'a gittim. Trenin kalkmasına henüz vardı. Aileleri ile gelenler veda ediyorlardı. Harry henüz gelmemişti.

Etrafa bakındığımda Draco'yu gördüm.

Slytherin GirlHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin