Aşiret ağası...

1. Bölüm

İLK BÖLÜM HAYIRLI OLSUNNN
OYLARINIZI BEKLİYORUM❤️
BÖLÜMÜ NASIL BULDUNUZ?
SİZCE BERDEL OLUCAK MI?
YENİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE ☀️

Ben Arya Aslan, 19 yaşında her zorluğa rağmen pes etmeyen ve Mardin'in en büyük mafya babasının kızı olan o kızdım. Küçük yaşta katil olmuş şimdi de zorla berdele kurban gideceğimden bir habersiz yeni bir güne kalkmıştım.

Sabahın sekizinde alarm sesi ile kalkmıştım. Banyoda günlük işlerimi halletmiş dolabımdan kıyafet seçiyordum. Üstüme şarap kırmızısı bir crop ve siyah derin yırtmaçlı uzun eteğimi giymiştim. Yüzüme hafif bir makyaj yapıp kahvaltıya inmiştim. Masaya baktığımda babam masanın baş ucunda oturmuş Baran ve Meriç abim yan yana, annem de babamın yanında oturmuş her zamanki yerlerini almışlardı.

Babam ve abilerim beni süzmüş ve sıcak bir gülümseme ile "çok güzel olmuşsunuz küçük hanım." demişlerdi. Onlara gülümseyip yerime geçmiştim. Sessiz sedasız yemeğimimizi yiyorduk. Babam akşama misafir geleceğini ve hazırlık yapmamızı söyleyip işe gitmişti. Abilerim de babamın arkasından gitmiş ben ve annemi baş başa bırakmıştı. Biraz oturduktan sonra Annem buruk bir gülümseme ile sofradan kalmıştı.

Bende bir kaç dilim yedikten sonra kalkıp kapıya çıkmıştım. Şirketi bu aralar çok boşluyordum uğrasam iyi olucaktı. Arabama doğru adımlamaya başladığımda dış kapının kapıları açılmış 2 araba girmişti. Durup kimin geldiğine baktığımdaysa bunun Barlas ağa olduğunu görmüştüm. Şimdi bu ne alaka diye geçirmiştim içimden. Barlas beni görmüş olucakki yanıma doğru adımlamaya başlamıştı. O beni süzerken bende onu süzmek ile meşguldüm.

"Günaydın Arya Aslan" demişti rahatsız bir tonda. "Günaydın Barlas şahmaran" demiştim bende aynı tonda. Barlas gülüp dibime kadar girmişti. "Akşama hazır mısın Arya Aslan?" Diyip yanımdan geçmişti tam arkamı dönüp gidecekken bir daha konuşmaya başlamıştı.  "Akşama görüşürüz Mardin güzeli" Anlamamıştım babamın misafir dedikleri Şahmaranlar mıydı? "Görüşürüz Mardin bozuntusu" demiştim bende sertliğimden ödün vermeden. Barlası arkamda bırakıp arabaya binip şirkete geçmiştim. Anlaşılan uzun bir gün beni bekliyordu.

Bu yaşımda mimar olmak yerine aile şirketimizi yönetmek ile meşguldüm. Babamlar şirketi üstüme yapmıştı tabiki Barlas da şirkette ortak olduğu için şirket ikimizin üstündeydi. Şirkete gelip odama geçmiştim. Asistanım Ezgi'ye kahvemi ve imzalanacak dosyaları getirmesini söylemiştim telefondan. "Kahveniz ve istediğiniz dosya Arya hanım." Demişti Ezgi dosyaları ve kahveyi masaya koyarken. "Tamam sen çıkabilirsin" demiştim kafamı dosyadan kaldırmadan.

Bir kaç saatin ardından kapı çalınmadan girişmişti. "Sen hangi dengosun da kapımı çalmadan girmeye cüret ediyorsun" demiştim sinirle dosyamdan başımı kaldırırken. Karşımda Barlası görünce şaşırmıştım. "Ben böyle bir dengoyum Mardin güzeli, hem bu şirketin ikinci ortağıyım tabiki istediğim odaya istediğim şekilde gireceğim" demişti koltuğa otururken. "Öyle mi Mardin bozuntusu" demiştim bende öne doğru eğilirken. "Öyle" demişti sadece.

"Bu sebebi ziyaretini neye borçluyuz Şahmaran?" Demiştim sıkmıştı çünkü. "Hiç öyle seni göreyim dedim bir de şirketin durumuna bakmaya" demiştim. "İyi gördün şimdi çıkabilirsin işlerim var" demiştim dosyaya bakmaya devam ederken. "Çok ayıp Arya hanım, insan misafirini böyle mi ağarlar yok mu kahve falan." Demişti gözlerime bakarken.

"Zıkkım var içer misin Şahmaran ağa?" Demiştim bozuntuya vermeden. "İçerim." Diyip hiç utanmadan telefonu alıp iki kahve söylemişti ezgiden. Barlasa bön bön bakarken Barlas da bana bön bön bakıyordu. En son göz temasımızı kesip dosyaya dönmüştüm. Barlasın bana olan zaafını görebiliyordum fakat sadece hoşlantı diye düşünüyordum bunu.