Otobüs Durağı

1.

Seungmin hep başı boş gezen bir insandi bu yuzden ailesiyle cok sorun yasardi ama bu onun umrunda değildi umursamaz bi insandi sadece eglencesine bakardi ve böyle günlerden bir gece seungmin gene içiyordu

Birden yağmur yagmaya baslamisti aslında eve yuruyerek gitmeyi planliyodu ama aniden bastıran yağmur ile birlikte otobusle gitmeye karar verdi

Otobüs durağına gittiginde bir suru insanın orda bekledigini gordu biraz gerilsede bosvermisti ayakta beklerken takim elbiseli bir adam durağa dogru geldigini fark etti

Seungmin adami gördüğü anda icinden "olaay" diye gecirmisti gercekten de çok hos bir adamdı adam geldiğinde seungminin yanina geçmişti cok gecmeden otobüs gelmisti ve takim elbiseli adam otobüse binmişti

Seungminde fırsattan yararlanıp hemen otobüse binip takim elbiseli adami aramıştı buldugu anda hemen yanina oturmustu yol boyunca hic konusmamislardi

Aslında seungmin girişken bi insandi fakat bu sefer konusamamisti seungmin bu düşüncelerle boğuşurken birden omzunda bi ağırlık hissetti yanindaki takım elbiseli adam omzunda uyuya kalmisti seungmin içinden "kesin bana asik" diye gecirmisti yol boyunca takim elbiseli adam uyumus seungmin ise onu izlemisti

Seungminin inecegi duragi geldiginde gitmeden once yanindaki adami uyandirmaya basladi

"Hey! Bakarmisiniz?" "Hey! Beni duyuyor musunuz?" Yanindaki adam gözlerini yavasca acip etrafina bakinmaya basladi "teşekkür ederim beni uyandirdiginiz icin" "rica ederim bu arada ben kim seungmin siz?" "Bende christopher bang chan tanistigimiza memnun oldum" "bende o zaman tekrar görüşürüz Bay Christopher" "gorusuruz kim"

Her gun seungmin chani gormek için otobus duragina geliyo ve chani bekliyodu chan geldiğinde sanki tesadüfen olmus gibi davranip konuşmaya basliyodu chanda seungmine karsi bos degildi ona karsi minik hisler hissediyodu fakat seungminin onu ne olarak sevdigini bilmiyodu

Chan ailesi onunla gurur duysun diye asla sevdigi seyleri yapamayan sadece ailesinin isteklerini yapan birisiydi ve bu yüzden asla yaptığı bi seyden asla mutluluk duymuyodu seungminde chanin tam tersiydi asla umursamazdi bu yuzden istedigi mutluluğu hep alirdi

Bi aksam seungmin sahilde gezerken bi bankta chanin oturdugunu fark etti hemen yanina oturdu fakat chanin sessizce ağladığını gördü chan seungminin yanina oturdugunu fark edince goz yaşlarını silmeye kalkıştığında bi el onu durdurmuştu seungmin durdurmustu

"Chan bırak goz yaşlarını ve ağla" Chan seungminin dediği gibi ağlamaya baslamisti suan birisine sarılmaya ihtiyacı vardı "seungmin sana sarilabilirmiyim" seungmin bir sey demeden ona sarılmıştı "chan istiyosan bana anlatabilirsin" chan biraz duraksamisti cunku hic kimseye yasadigi olaylari anlatan birisi değildi ama rahatlamak için anlatmak istedi

"seungmin niye ben boyleyim niye ailem icin sevmedigim seyleri yapiyorum ve niye bana hâlâ keske ölseydin diyorlar niye kimse bana günümün nasil geçtiğini sormuyorlar cidden bu kadar degersizmiyim sence uvey evlat olduğum icinmi"

Seungmin duyduğu seyler hakkında dona kalmıştı hiç böyle bir sey beklemiyodu sadece gözü yaşlı bir sekilde chani dinliyordu

"Yurttayken beni alicaklarini söylediklerininde cok mutlu olmustum benimde ailem olucak diye eve ilk geldigimde herkes bana iyi davraniyodu fakat zaman geçtikçe...
Ah! Bana olan sevgileri azaldi ve azaldıkça nefretleri çoğaldı hic bir sey yapmamistim aslinda niye sevmiyolardiki cocuktum o zamanlar napabilirim o yaşta hep abimi daha seviyolardi o mutlu olsun diye benim odami oyun odasina çevirip beni bodrum katında bi odaya koydular tüm cocuklugum o karanlik odada gecti üniversiteyide onlardan kacmak icin korede okumaya karar verdim ve okudum burda calismaya basladim ama hala beni bırakmıyorlar surekli ariyolar ve rahatsiz ediyorlar ve hep sunu söylüyorlar senin gibi evlat olmaz olsun biz seni niye okuttuk ki keske ölseydin daha iyi olurdu"

Seungmin artik chanin aglamak şişmiş gözlerine bakip göz yaşlarını sildi "Chan sen hayatimda gordugum en mükemmel kişisin sadece onlarin dusunceleri kotu lutfen boyle düşünme" chan gulumsemisti ilk defa birisi ona boyle guzel kelimeler söylemişti

"Teşekkürler seungmin senle konusmak bana cok iyi geldi"

"Rica ederim Chris her zaman benle konusabilirsin bana derdini analtabilirsin"

Bundan sonra chan ve seung hic birbirlerini gormemislerdi aslinda chan hastalanmış ti bu yuzden isten izin almisti ve ise gitmiyodu seung ise her gun otobus durağına gelip chani bekliyo sürekli "acaba onu cok mu sıktım onu rahatsiz mi ettim?" Diye dusuncelere baslamisti gene oyle bi günde seung otobus duraginda bi umut gelir diye bekliyodu sıkılmıştı bu yüzden sirt cantasindaki kulaklığı takip muzik dinlemeye başladı

Chan sonunda iyileşmişti bu yüzden isine gitmek için otobus duragina gitti gittiginde onunde seungmini gorunce mutlu olmustu sessizce seung un yanina oturdu sonra kulaklığınin birisini çıkardı

"Aa chris senmiydin korkuttun beni bu arada niye bayadir gelmiyosun seni merak ettim" chris duydugu bu ilgi karşısında şaşırmıştı "biraz hastaydim ama simdi iyiyim"

"bu arada dua lipa dinlermisin" "bunu sorudan saymıyorum bile ihtiyac çünkü"
"sakamisinn slayledin herkesi al tak şunu kulağına"

İkisi birlikte otobus gelene kadar muzik dinleyip eglenmislerdi

(1-2 ay sonra)

Seungmin ve Chan bu süreçte çok az gorusmuslerdi ama chan seung a karsi hoslanti hissetmisti ilk baslarda kabul edemememisti sonra anlamisti ondan hoslandigini ama korkuyordu seungun kendisini sadece arkadaşı olarak gorebiliceginden bu dusuncelerden kurtulmak icin evden çıkıp sahile doğru yurumeye basladi

Tabikide seungmin chani takip etmisti biarz daha konusmak için tesadüfen karşılaşmis gibi yapicakti

Chan sahile gitti oturdu ve denizi izlemeye basladi aslinda chan sahillerden nefret ederdi ama bu sefer farklıydı sadece dusuncelerinden kurtulmak için gelmisti

Seungminse onu kenardan izliyodu seunga gore Chan essiz guzellikteydi anlatilamazdi mükemmelliği gülüşü ve herşeyi seunga sevimli geliyodu

Chan en sonunda sıkılmıştı ve ordan kalkti sonra bi kocaman bahçeli bir parka gelmisti seungminde onunla gelmisti hava kararmışti seungmin ordan geciyomus gibi yapma takliti yapicakti

"Aaa chan sende mi burdaydin?" "Evet seungmin gel otur yanıma" "naber chan iyimisin" "iyi yani sen?" "Bende klasik (iste seni falan takip ettim) yani"

Chan sonra çimenlige dogru yatmisti seungda oyle yapmisti

"chan beni asla bırakmıycaksın değil mi?"

"Hayır seungmin sonsuza kadar seni bırakmıycam seni hep koruycağım"

Seung bu sozleri duyunca cok mutlu olmustu sevdigi adam ona deger veriyodu belki de seungu cidden seviyodu

"Biliyomusun seung tanıştığım en guzel erkeklerden birisisin bir nota kadar net ve bir melodi kadar samimi tanıştığımız ilk günden beri kafamda çalan muzik sensin seungmin..."

Seungmin bu sozler karsisinda ne diyecegini şaşırmıştı ilk defa birisi ona boyle guzel sozler soyluyodu chan birden kalkti ve oturur bir pozisyon aldı

"Seungmin biliyorum birbirimizi iyi tanimiyoruz belki sen beni sadece arkadaş olarak goruyosun ama sende diger insanlardan farkli bi sey var seni arkadas olarak goremiyorum seni hoşlandığım kisisim seungmin sen bu dunyadaki en eşsiz şeysin benim için seungmin seni seviyorum benimle çıkarmısın?"

___________________________________________

Bu fic'in tutmasi umuduyla