Herkese Merhaba🤍
08.02.2024Okuma tarihinizi👉🏻
Şuraya ❤️ unutmayalım
Bölümü umarım beğenirsiniz iyi okumalar🤍
Başlıyoruz🤍
-----------------------Herşeye rağmen hiç saygısızlık etmemişti aileme. Aramızda olanları babasına dahi söylenemişti. Küçük kadınıma tekrar hayran kalmıştım.
Kahvaltıdan sonra odaya geçip sinirle yatağa oturdum. Tanımadığım bir aileyle Kahvaltı yaptım, oflayarak ayağa kalkıp aynanın karşısına geçip bana hediye edilen altınları çıkardım. Miranı pişman edeceğim herşey için. Odadan çıkıp Miranı arıyordum, Ayşeyi gördüğümde yanına gittim.
Rana: " Ayşe senden özür dilemek istiyorum, dün seni zor durumda bıraktım."
Ayşe: "Rana ben zaten kaçmanı bekliyordum, orada seni zorla tutamazdım. Senin ailen gelmişti, senin hakkında bir karar veriliyordu." Deyip bana sarılmıştı.
Rana: "Miranı gördün mü?" Gülümseyip Başını salladı. İkimiz oturma odasına gittiğimizde. Miran ve abisi Halil konuşuyorlardı. Ayşe Halil abiyi alıp salondan çıkmıştı.
Miran: "1 hafta içerisinde düğün olacak."
Rana: "Berdel de düğün olmaz diye biliyorum?"
Miran: "Hayatında 1 defa olacak senin elinden alamam."
Rana: "Neyse ben şey diyecektim annemi aramak istiyorum." Dediğimde telefonu bana uzattı. Telefonu alıp numarayı tuşladığımda Annemin sesini duydum.
Rana: "Annem benim" Dediğimde annem ağlamaya başlamıştı benim de gözümde yaş aktığında, annemi üzmemek için üzgün olmadığımı göstermeye çalıştım.
Fatma: "Kızım kınalı kuzum, iyi misin orada sana nasıl davranıyorlar."
Rana: "Annem ben çok iyim, burada da bana çok iyi davranıyorlar." Dediğimde nefretle Mirana baktım.
Rana: "Annem ben kapatayım sonra seni tekrar ararım." Deyip kapattım. 1 dakika bile sürmemişti konuşmamız. Ağlamaklı sesimle Mirana bakıp.
Miran: "Herşeyin sorumlusu ben değilim, artık beni suçlamayı kes."
Rana: "Benim ne hissettiğimi bilmiyorsun, ben tanımadığım bi adamla aynı yatakta uyuyorum, ben tanımadığım insanlarla yemek yiyorum konuşuyorum, ben daha dün annemle konuşurken bügün annemi özlüyorum. Ben kimi suçlayayım? Miran sen değilsin sorumlusu evet ama sen beni birşeyler için zorladın. " Dediğimde bana sarılmıştı. Ondan uzaklaşıp göz yaşlarımı sildim. Artık herşeyi yeniden inşa etmem gerekiyordu, Geçmişi unutmam gerekiyordu.
Miranla konuştuktan sonra odaya çekilip dinleminmiştim şimdi ise canım çok sıkılıyordu düşünmekten kafamı yiycem. Bu olanlar hepsi çok saçma. Yataktan yatarken odaya Miranın annesi Sultan hanım girdi. Ayağa kalkıp tülbenti takıp.
Rana: "Bir şey mi istemiştiniz?"
Sultan: "Bak bu konağa gelin geldin, oğlumun Miran ağanın karısı oldun. Bir şey yapacaksan yüz kez düşün, dün yaptığın oğlumu zor duruma soktun buke*Gelin*. Yerini bil, çabukça elimize torun ver yoksa ananın yanına gidersin ya da kuma gelir bunu da bilesin." Dediğinde çok şaşırdım nasıl olabilir böyle bişey?
Rana: "Ben sizin kızınızı yanlış anlamayın abimi de onla beraber kurtardım yoksa töreye yenilip öldürecekti Miran ağa oğlunuz." Deyip odadan çıktım.
Miranın yanına gidip karşısına durdum.
Rana: "Miran ağa evde odada çok bunaldım. Dışarıya çıkalım."
Miran: "Çok iyi olur hem alışverişte yaparız." Deyip konaktan çıktık.
Alışveriş merkezine geldiğimizde çeşit çeşit elbise aldık, kuyumcuya girdiğimizde birşey istemediğimi söyledim.
Miran: "Eğer almazsan gece çok uzun sürecek ikimiz için." Kulağıma söylediğinde sinirle ona baktım. Bunu o istemişti.
Rana: "Abicim şimdi ben şöyle birşeyler istiyorum"
Ve birkaç birşey daha alıp Mirana baktım ve gülümseyerek.
Rana: " Müstakbel kocacım fazla mı aldım?"
Miran: "Çok az aldın, koçum sen birde şu takıların hepsini koy yengen altın çok sever hergün çeşit çeşit taksın."
___________________
Bölüm sonu🤍
Nasıl buldunuz bölümü?🤍
BEĞENİP YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN.🤍
🤍Görüşmek üzere🤍