Yaz ve aşk
Sonunda yaz gelmişti. Soğuktan donduğumuz kış, altında dans ettiğimiz yağmur sona ermişti. Kış, sabrımıza hediye olarak bize ilkbaharı verdi. İlkbahar bize yazı getirdi. Peki sadece yazı mı getirmişti?
Hissettiğimiz tüm bu şeyler yazın güzelliği ile mi ilgiliydi?
Hiç sanmıyorum.
Sadece artık onu düşünmek istemiyorum. Bisikletime binip kafamı dağıtmak istiyorum.
Odamdan çıktım. Kızlar çoktan evden çıkmıştı. Bende bisikletimle onların yanına gitmeye karar vermiştim. Merdivenin altındaki bisikletimi çıkartıp yola koyuldum.
Sadece bir anlığına bile olsa bu yazlıktan uzaklaşmak isterdim. Belki hislerimden kurtulabilirdim.
Böyle düşüne düşüne bisikletimi sürerken tekrar onu gördüm. Aklımdaki düşünceler uçtu gitti. Panik ve neşe yerleşti. Kızların bunlardan haberi vardı ve bana destek oluyorlardı. Bu yüzden daha bir heyecanla kızların yanına doğru bisikletimi sürdüm.
"Hoşgeldin Danielle." Beni selamlayan Haerin'e döndüm. Bisikletimi bırakıp serdikleri piknik örtüsüne oturdum.
"Selam kızlar!" Heyecandan elim ayağıma dolaşmıştı ve ne diyeceğimi bile bilemiyordum. Doğru düzgün cümle kurabildim mi onu dahi bilmiyordym.
"Güzel birşey mi oldu Danielle unnie? Çok heyecanlı görünüyorsun." Hyein meraklı gözlerle bana bakıyordu. Sadece Hyein değil, diğerleride aynı şekilde.
"Az önce tekrar onu gördüm! Bisiklet sürerek buraya geliyordum, bana çok güzel bakarken yakaladım onu. Selam verdi sanırım ama ben panikten onu duyamadım. Hızlıca bisikleti sürdüm. Şuanda da buradayım."
Hanni'nin yüzünde birden çok büyük bir gülümseme oluştu. "Gerçekten ondan hoşlanıyorsun yani. Ayyyy bu çok güzel. Keşke sende ona selam verseydin ama. Kırılmıştır belki."
"Seni bilmesem normalde çok utangaç olduğunu düşünürdüm. Sen çok konuşkan birisindir. Gidip açılsana çocuğa."
"Yaaa Minji unnie anlamıyorsun. Konu o olunca aşırı utangaç oluyorum. Baksana panikten çocuğun selamına karşılık veremedim sen git açıl diyorsun. Nasıl yapayım ki bunu? Daha adımı bile bilmediğinden çok eminim. "
"Onunla konuşmadan bunu bilemezsin Danielle. Bir buluşma yeri ayarlayıp buluşun. En kötü arkadaş olursunuz. Böyle durmandan iyidir değil mi?" Fazlasıyla haklıydı. Eğer bu utangaçlığımı yenersem kısa sürede çıkmaya başlardık. Ama konu o olunca fazlasıyla utangaç oluyordum.
"Haklısın Minji unnie. Bu dediğini denemeye çalışacağım. Teşekkür ederim."
"Rica ederim. Bu konuda sana hep destek olacağımızı biliyorsun."
Bu mesele kapandıktan sonra farklı şeylerden konuşmaya başladık. Bu kafamı dağıtmama çok yardımcı olmuştu.
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Akşam olduğunda elimdeki telefonla arkadaşından aldığım numarasını tuşlarken bulmuştum kendimi."NE YAPTIN NE YAPTIN?"
"OHAAA YAPTIN MI CİDDEN???!!!"
"AYAYAYAYA ÇOK SEVİNDİM."
"YEY GÖSTER KENDİNİ BE KIZIM!"
Sevdiğim çocuğu aramıştım. Beraber küçük bir yer seçmiştik ve 1 saat sonra buluşma sözü vermiştik. Bunu kızlara anlattığımda fazlasıyla mutlu oldular. Hangi akılla onunla konuşmuştum bilmiyorum ama pişman olmak istemiyorum.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Get up|New jeans fanfic-Türkçe-
FanfictionNew jeansın 2. mini albümünün şarkılsrından esinlenilmiş bir hayran kurgusudur. Açıkçası bu fikri bir melanie martinez fan sayfasından aldım ama sayfa ismini hatırlamıyorum. Onun kitabının adı ise "Portallar" gidip okuyabilirsinizzz.