YOURS AND MINE||✔️

Chapter 47

Agreement

"His outside, hindi mo ba siya kauusapin?" Tanong ni Kuya na hindi ko sinagot. I'm here at my mom's house. Isang Linggo na rin akong naring nagmamakaawa si Zace sa labas ng bahay namin. Uuwi at babalik nanaman.

"Charriza " tawag saakin ni Kuya. Napatingin ako sakanya na ngayon ay puno ng awa ang mga mata

"Kuya, I'm not ready to face him" wika ko at naiyak . Ayokong kausapin pa siya habang mahina pa , hangga't wala pa akong lakas ng loob na kaharapin siya alam kong maniniwala uli ako. Ayoko na.

Niyakap ako ni Kuya.

"Kuya ang sakit" umiiyak kong wika. My brother pat my back.

"Cry all of that, I'm here" wika ni Kuya. Umiyak ako ng umiyak sa bisig niya. Kahit gusto ko siyang labasin hindi ko kaya dahil alam kong babalik ako saknya agad.

"Please let's talk baby don't do this to me" rinig kong wika niya mula sa ibaba. Napapikit ako sa sobrang sakit na marinig ang boses niyang garalgal at puno ng sakit.

Kuya break our hug.

"I'll talk to him just wait me here" wika ni Kuya. Napatango ako ngunit bago siya umalis ay nagsalita ako.

"Don't hurt him kuya please" tumango siya bago umalis. Nanghihina akong umupo sa kama at umiyak. I held my tummy as I cried louder as I heard him scream my name in agony.

"Baby, I hope you're okay I'm sorry if mommy giving you a stress"  wika ko. Sumilip ako sa bintana at nakita si Zace na nakayuko na ngayon ay kausap na ni mommy at Kuya.

He keeps on insisting to go home. Napakagat ako ng labi . I saw his tears fell down on his flawless cheeks while he wants to go in but our guards didn't let him.

Hindi ko alam ngunit kusang naglakad papunta roon ang mga Paa ko. Bumaba ako ng hagdan. I walk through the doors as I dry my tears.

Binuksan ko ang pinto. I saw how his face light up. Binitawan siya ng mga guard and my brother let him to go near me.

As he reach my spot he immediately hug me tight as he cries on my shoulder. Nanginginig siya.

"I love you baby please come back" umiiyak niyang wika. My tears automatically fell. God knows how much I wanted to hug him tightly but I'm too hurt to do that.

"Mahal na mahal kita" wika niya na lalong ikinabasag ng puso ko. Hindi siya bumitaw sa pagkakayakap sa akin. I'm the one to break the hug. Sobra siyang nanghihina dahil sobrang dali ko siyang naitulak.

"Tama na Zace please itigil mo na" garalgal ang boses kong wika. Umiling siya ng umiling napapikit ako ng lumuhod siya at hinawakan ang mga kamay ko. Kahit si Kuya ay nagulat sa ginawa niya.

"No, please gagawin ko ang lahat patawarin mo lang ako Please wag ganito" he pleaded again. I was out of breath . Masakit niloko niya ako , pinaasa, ang hirap paniwalaan.

Before my heart give up nagsalita na ako na ikinatigil niya.

"Zace please wag muna ngayon " wika ko umiling naman siya at hinalik halikan ang kamay. I saw my mom cry as she look at us.

"Zace stop hurting yourself" umiiyak kong wika.

"Patawad , patawad " paulit ulit niyang wika. I think my heart was too hard to forgive him right now. It was ruling my whole system.

"Sa Martes sa bench sa tapat ng opisina ko mag uusap tayo" wika ko. Napatingin siya saakin. Ngunit puno ng lungkot at sakit

I hate to see him like this.

Hinila siya ni kuya patayo. I'm afraid that he will beat him again. My kuya punch him when he knew what he have done. Ngunit parang walang lakas si kuya yun gawin ngayon dahil puro awa ang nasa mga mata niya ngayon.