ATEŞ!

17

1 gün sonra.

   Azad müdürün ona verdiği kartı inceliyordu, kart bir psikologa aitti. Bunun nedeniyse davranışlarında ki gariplikti, ona "yol yakınken tedavi olun savcı'm yoksa sonunuz iyiye gitmiyor." demişti. Kart üstünde psikolog Ecrin Akay yazıyordu. Bu kartı müdür ona dün karakoldan ayrılmadan vermişti, ekibi o an ne verdiğini merak etmişti. Çünkü sözlerini tek savcının duyacağı hâlde demişti. Şuan bir kafedeydi ve o hâlâ uykusuzdu, ondan uzakta bir masada olan abileri ve ikiziyse hasretle ona bakıyordu. O ise derin bir iç çekip telefonu çıkarıp kartta ki numarayı yazmaya başladı. Ama hemen aramadı, biraz beklemişti çünkü içinden bir ses arama diyordu.

Azad - Kalbim, ne oluyor? Neyden korkuyorum ki?

Dedi geri yaslanırken sonra da numarayı aramıştı. Çok geçmeden de arama açılmıştı ve kulağına hoş sesli bir kadın sesi gelmişti.

!- Buyrun?

Azad - Psikolog Ecrin Akay ile mi görüşüyorum?

!- Evet benim, buyrun beyfendi?

Azad - Ben randevu almak istiyorum, bir arkadaş sizi önerdi.

Ecrin - Tamam pazartesi 9.10 boşum, sizin için sıkıntı olur mu?

Azad - Olmaz!

Ecrin - Isminizi alabilir miyim?

Azad - Azad ben... Azad Kaplan!

Dediğinde bir süre ses gelmemişti, tahmini adını not alıyordu ama bu kısa süre ona 1 asır gibi gelmişti. Bu yüzden de sabırsızca şunu söylemişti.

Azad - Ecrin hanım?

Ecrin - Tamam pazartesi 9.10'a sizi beklerim.

Azad - Tamam iyi günler.

Ecrin - Size de Azad Bey!

Diyip aramayı sonlandırmıştı, Azad ise telefonu masaya koyup derin bir nefes almıştı. Korkuyordu, o cidden değişmiş olabilir miydi? Abileri ve ikiziyse ne olduğunu anlamaya çalışıyordu çünkü iyi görünmüyordu. O anda çalan telefonla hemen masadan alıp aramayı cevapladı.

Azad - Efendim?

_- Savcım ben komiser Murat, rahatız ediyorum ama bir cinayet daha bulduk. Gelseniz iyi olur.

Azad - Nerdesiniz?

Murat - Konum attım savcı'm.

Diyince Azad aramayı sonlandırmıştı vede konumu bakmıştı ama gördüğü alanla hızla ordan ayrılmıştı. Çünkü konum onun evine giden ormanı gösteriyordu. Resmen evinin yakınında bir ceset vardı. Abileri ve ikiziyse görev diye düşünmüşlerdi çünkü her an gidecek gibi bir hâli vardı. Gitmişti de,..

***

  Bir kadındı, canice katledilmişti. Bu yüzden de olay yeri inceleme, polis vede askerler vardı. Timin başında Kılıç vardı, onu görür görmez de rahat bir nefes almıştı. Hatta yüzbaşı ve üsteğmen ile onun evini kontrol etmişlerdi. Ama neyse ki onun evi burdan azcık uzaktaydı, evde temizdi. Kedisiyse evde oynuyordu, buna denk gelen üç asker onu sevip evden çıkmışlardı. Kilitlemişlerdi de, evet kilit çünkü birşey olur ihtimaliyle Azad ona yedek anahtar vermişti. Her anda yanında taşırdı, cesete gelirsek;

Kadının boynunda kesik vardı ve eli kopmuştu ama el yoktu. Yüzündeyse koca bir çizik vardı, Azad cesetle bir süre bakışmıştı. Fakat hemen ardından gözleri etrafı taramıştı ama bunu sadece askerler fark etmişti.

Azad - Kurt mu geldi? Parça eksik.

Dedi merakla sorarak, onu cevaplayansa komiser Murat olmuştu. Gözleriyse herkes gibi cesetteydi çünkü fazla canice katledilmişti.