CHAPTER NINE: THE CALL

5 0 0
                                    

"She's interfering my mission, Papa." Matigas kong sumbong rito habang nakaupo.

"Oh, ano naman ngayon?" Nakataas kilay na tanong ni Mama. "Mas mabuti nga'ng may kasama ka sa misyon mo para hindi kana papalpak ulit." She said and rolled her eyes on me.

"Ma, this mission was mine. Ayukong pakialaman pato ni Calina." Laban ko rito.

"Tama na yan, Ayla." Bumaling si papa kay Calina. "You should stop interfering your sister's mission."

"But Papa! Pwede namang ako nalang ang magtapos ng misyon ni Ayla. Palpak kasi yan palagi eh." Calina said as she glare at me.

Mukha niya palpak! Tch! This bitch! Kahapon pa to ha! Kong di lang siya paboritong anak ni Mama baka noon ko pa to pinatulan.

"Shut up, Calina! It's your sister's mission therefore Ayla should be the one who will finish it and it's final!" Galit na tugon ni Papa at umalis.

"Kahit kailan talaga wala kang ginawang tama. Galit si Javier kay Calina ng dahil sayo. Hindi ka na sana nabuhay!" Sigaw ni Mama sakin at umalis.

Lumapit sakin si Calina at bumulong. "I'm glad to see you again, Ayla. Your life starting today would surely become a living hell. I assure you that." She grin at me before walking away.

Bruha! As if I'm scared.

Napairap ako bago bumuntong-hininga. Ano kayang nagawa kong mali kay mama. Para kasing malaki ang galit niya sakin. Ewan, ginawa ko naman ang lahat para maging proud siya sakin pero wala parin. I can say that I'm also a good daughter.

Napapailing na lumabas ako sa meeting room at pumunta sa opisina ni Papa. I need to report since nandito na rin ako.

I knocked thrice before opening the door of his office. Nakita ko siyang nakaupo sa swiveling chair niya habang ang kamay ay nakapatong sa table. He was seriously talking to Nikko kaya umupo muna ako sa sofa.

"So you say that you are ambushed during the transaction."

"Yes, Sir but don't worry naipuslit pa rin namin ang mga ito." Nikko answered. "The guns are on the truck. Pekeng mga baril ang nakuha ng mga pulis. We performed a foreplay during the transaction."

"Okay, store the guns on a safe place. Tuloy parin ang delivery ng mga armas. Finish the delivery before Thursday. Don't let them wait." Maawtoridad na utos ng ama ko.

"Yes, Sir. I'll go now."

Tinanguan lang ito ni Papa. Nikko stand up and bow a little before turning his back at my father. Our eyes met and he smiled at me before leaving.

"Any info?" Panimula ni Papa at umupo sa harapan ko.

"As of now, hindi pa niya kino-contact o kinakausap si Mr. Stanford. Pero may kutob akong pinapaimbistigahan niya ako." Sagot ko at ibinigay sa kanya ang isang papel. It was the printed copy of the woman's face who obviously looks like me.

Tinanggap niya ito at tiningnan. I can see how my father's eyes widened a little bit upon seeing the photo. Tumikhim ito bago iniwas ang tingin sa papel. "Maybe he's suspecting you." Tanging nasabi nito bago lukutin ang papel at itapon ito sa basurahan.

"Pero may kakaiba sa litrato. I can't remember myself taking a photo like that." Hanggang ngayon ay palaisipan pa rin sakin ang litrato. I felt like it was someone else's picture. "My eyes aren't ash grey."

"It's obviously you, Ayla. Pwedeng na photoshopped lang ang photo. You know in this generation technology was everywhere. Madali lang na ibahin ang hitsura ng isang tao sa pamamamagitan ng editing." Tumayo si Papa at tinabihan ako. "You should fucos on your mission, Ayla. Mas mahalaga yun kaysa sa anumang bagay." Seryoso nitong saad habang nakatingin sakin.

Lost Memories Where stories live. Discover now