Hayatımda hiç birşey yolunda gitmemişti. İster çocukluk olsun, ister ergenlik olsun, ister büyüklük. Hiç birşey güzel olmamıştı. Aklım susması için intihara kalkıştığım seslerle doluydu. Tam da o zaman kadar 3 sene önceydi. Yine herzamanki normal hayatımda bir gündü. Bu gün dayımın yanına gidiyordum. Artık dayımın yanında kalıcaktım okulum bitmişti. Hatta biteli 2 yıl olmuştu. Ama ben şırnaka gitmek istememişim. Buraya alışmıştım nasıl başka bir yerde rahat edebilirdim ki. Tabikide zamanla alışacaktım ama bu hemen olmazdı. Bavullarıma göz gezdirerek arabama bindim ve havalimanına sürdüm. Arabamı ordan bir arkadaşım alıcaktı. Yarım saatin sonunda havalimanına gelebilmiştim. Arabanın kapısın açıp etrafıma tekrardan göz derdim burayı özliyecektim. Dayım 5gün sonra geleceğimi sanıyordu ona süpriz hazırlamıştın anlayacığınız. Dudaklarımdan buruk bir tebessüm geçti. Belki fazla tepki verdiğimi düşünüyor olabilirsiniz ama öyle değildi işte. Burda benim hayatım tekrardan başladı buraya tam olarak 14 sene önce gelmiştim. Ben burda yaşamıştım. Şırnakta da nefes alıyordum ve insani tepkiler veriyordum.Ama içim mahvolmuştu belkide ölmüştü,öldürülmüştü. Burda yeni bir hayata başlamıştım bunda dayımın payı çok büyüktü. Ona nasıl yaptıklarının karşılığını verirdim onu bile bilmiyordum. Zaten dayım da karşılık bekleyerek yapmamıştı ya orası ayrı bir konu. Neyse ya bu kadar duygusallık yeter. Kombinime o kadar para ödemiştim şimdi kombini ağlıyarak heba edemezdim. Uçak saatim geldiği için hızlıca arkadaşlarımla vedalaşıp uçağa binmiştim.
~~~~~~~~~~~~~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Albay Yiğeni
Teen FictionYüzbaşımm; sen ne yapmaya çalışıyorsun ya. Senle uğraşamam anlamıyomusun küçük. Benim seninle uğraşak vaktim yok. Allah bilir kimsin, seni tanımıyorum tanımakta istemiyorum. Kim bilir kaç yaşındasın. Kendi hayatını yaşa ve beni de sal artık. Sıla; ö...
