Haine ou amour (birdflash)

10

Gözlerimi açtığımda da nereden olduğunu kestiremedim, başım dönüyordu.

Yanımda birisi vardı.

"Anne.. "

Tekrar karanlığa gömülürken bir anda sirkte uyandım.

Ne.. Ben..  Annemlerin yanında mıydım? "ANNE! "

"ANNE, BABA SİZ! "

"Tatlım iyi misin? Kabus mu gördün uyandıramadık seni korktuk. "

Rüya?...

Bir rüya?
Ne yani hepsi rüyamıydı?

"Evet anne.. Kabus gördüm. "

"Gel tatlım"

"Nereye? "

Annem cevap vermeden babamla çimenlerin üstnde güzel ağaçların yanına doğru gidiyordu.

Hızlıca ayağa kalktım ve peşlerinden koştum, ama.. Onlara ulaşamıyorum.

Neden onlara ulaşamıyorum neler oluyor ben yaklaştıkça uzaklaşıyorlar.

"ANNE! "

Hızlıca ileri atıldım ve elimi anneme doğru uzattım,
"Anne ben-"

Anne?

Annem bir anda babamla birlikte sarı taneciler haline yok olmaya başlarken korku ve acıyla bağırdım.

"ANNE, BABA HAYIR!! "

Bir anda yer ayağımın altından kaymaya başladı ve ben aşağı doğru düşmeye başladım.

Ne!
Star?

"S-star? "

Beni bir anda tutup kendine çekti ve yukarı doğru çıkıp yere bıraktı.

Uçurum..

Bir anda üzerime eğildi ve omuzlarımı sarstı.

"Sen delirdin mi robin!? Ne kadar korktuk haberin var mı!?
İntihar etme ne demek Robin! "

Star hızlıca geri çekilirken uçurumdan aşağıya baktı ve bana döndü yeniden.

Hafifçe doğrulduğum sırada bay Bruce bir anda bana sarılmasıyla tekrardan geriye doğru sendeledim.

"Seni aptal çocuk!"

Gözlerim dolarken kendimi geri bıraktım.
Kendimi bok gibi hissediyordum.

"Özür dilerim bay Bruce ben sadece.. Yani ben"

"Sen ne Robin?! Star aşağı atlayıp seni yakalamasaydı seni kaybedebilirdik şelale ne kadar tehlikeli haberin var mı?! Şelalenin içinde sivri kayalar var kılıç gibiler anlıyormusun birine bile değse ölürdün! "

"Özür dilerim..  Ben sadece kurtulmak istedim.. Bu bok gibi hayattan kopup annemlerin yanına gidebilmek istedim bay Bruce"

"Sen ben ölene kadar hiçbir yere gitmeyeceksin anladın mı beni!
Ben ölmeden önce de öldükten sonra da asla ölmek yok anladın mı Robin! Ne kadar korktum haberin var mı? "

Gözlerimden yaşlar süzülürken sadece gökyüzüne bakıyordum ne kadar da güzel yıldızlar her taraf yıldız.

Gökyüzünde bir yolu anımsatıyorlar renklerle.

Demek ışık olmayan yerde gökyüzü annemi bana hatırlatmaya devam edecekmiş.

Flash yavaşça yanıma geldi ve omzuma dokundu ancak kendimi anlık olarak korkuyla geri çektim.

Süperman Bruce'un yanında dururken yavaşça ikilinin yanına çekildim ve ayağ kalktım.

Flash elini kırgınlıkla geri çekerken Raven geldi.
"Robin.. "

Hızlıca bana sarılırken korktuğunu fark ettim.

"Korktum.. Çok korktum bir arkadaşım daha ölecek diye ailemden saydığım bir kişiyi daha kaybedeceğim diye o kadar çok korktum ki.. Bir kardeşimi kaybettim sandım.."

Özür dilerim

"İyi bir kardeş olamadığım için iyi bir arkadaş, iyi bir lider, iyi bir kahraman.. İyi bir insan olamadığım için.."

Katil olduğum için özür dilerim..

"Ne..? Robin.. Sen?.. "

Raven'ın elleri hala omuzlarımdayken
Hafifçe geri çekildi.

"Kuleye dönelim Star'ın sağlık eğitimi var sana biraz pansuman filan yapsın odamda detaylıva konuşacağız bu konuyu. "

Kafamı salladım.

Beastboy ve cyborg kule deydi anlaşılan onlar bu aralar fazla bize yakın olmuyordu zaten cyborg bir garipti.

Beastboy ise cyborg'un yanından ayrılmıyordu sanki son kez vakit geçiriyorlarmış gibiydi.

Kuleye gitmek için beni arabaya bindirir kerkenez star motorumu ellerine alıp kuleye doğru götğrmeye başladı.

Bu kız da yani ne kadar ağırlık taşıyabiliyorsa koskoca gemiyi tek eliyle tutmuşluğu vardı amına koyayım.

Ne kadar sevmesem de hem hayatımı kurtarmıştı hemde acayip güçlüydü takıma faydası vardı büyük ölçüde.

Ve o gün..

Ne saçma olaylar yaşanmıştı abisi ile aramızda geçen o diyolog yani o kötü adamı yenmek bu kadar kolaymıydı abisi için?

Dünyayı yok edebilecek güçte olan o kötü adamı abisi tek bir hareketi ile unufak etmişti.

Flash'dan da uzak durmak istiyordum bir süre.
En azından kendimi toparlayıp onunla bu konu hakkında konuşacak vakte ihtiyacım var gibiydi.

Ondan nefret ediyor muydum bilmiyorum.
Peki onu seviyormuydum?

Hiçbir fikrim yoktu ne yapacağımı ne yaşadığımı, duygularımı.

"Aşık olduğunı düşünebilirsin,
Gerçekten acı çekerken. "

Raven konuştuğunda ona döndüm.

Bu kız niye her seferinde aklımı okuyor ya?

"İstemeden oluyor bakma bana insanların ne dediğini istemeden de olsa duyuyorum bazen, bu biraz iyi gibi dursa da aslında oldukça kötü. "

"Anladım.. Sence cyborg ve beastboy neden garip davranıyorlar? "

"Emin değilim ama birşey çıkacak gibi. Kötü birşey. "