İncir Zamanı

Bölüm 3:Tanışma

Multimedya:Kainatın ailesiyle yemeğe çıkarken giydiği takım.

Birkaç gün geçmesine rağmen bacağım hala çok ağrıyor.Tabi bunun sayesinde okula da gitmiyorum.Öz
gürlük!!!!!

Bu yüzden bütün gün telefondan kitap okuyorum.Tabi annem bu işten pekte memnun değil.

Bacağım iyileştiğinde okula gitmek zorun da kaldım Malesef! Hazırlanıp çıktım.Çabuk çıktım çünkü artık az makyaj yapıyorum.Yan etki yapıp sivilce çıkartıyor.İsmi bile kötü Sivilce!

Nehirle buluşup okula doğru yürüdük.Hangi üniversiteye gideceğimizi konuşuyorduk."Unutmadan söyliyim öğlende Orkunla buluşucam ve seninde gelmeni istiyorum.Sena arkadaşını ayarlicaz"deyip göz kırptı.

Benim işime geldi tabi."Yakışıklımı bari?"dedim merakla."Hemde nasıl.Mavi gözlü.Tam senin istediğin tipten"dedi.Tabi heyecanlandım.Dersleri dinlemedim ve nasıl biri acaba diye düşünüp durdum.Mavi gözlü ve kaslıysa bu harika.

------

"Kızım nerede kaldılar" dedim merakla.

"Ya bir sabret Kainat" derken telefonuna bir mesaj geldi."Onlar sonra gelecekler.Sabredebilecekmisin Kainatçım"dedi imayla."Sus be"dedim ve restorana doğru yürüdük.Nehir geldiğimizden beri bana imayla bakıyordu."Nehir yeter ama ya.Ben kenin kankanım şu yaptığına bak"dedim.

"Tamam ya" dedi ve kapıdan Orkun girdi.Çocuk arkasındaydı.Yüzünü görünce ağzım açık kaldı.Ya şansa bak hay amk ya.Sanki dizi çekiyoruz.Bu o odun çocuk.

Orkun Nehiri öptü.Benimle tokalaşıp "Sen Kainat olamlısın.Nehir senden bahsetmişti" dedi.Gülümsedim."Bu da Umut.Sen ve Nehir gibi kankayız"dedi.Demek ismi Umutmuş.Hmm fazla kötü değilmiş ismi.

"Buda Kainat" dedi Nehir atılarak.

Nehire kaş göz hareketi yaptım ama 'Ne be' dercesine bana bakıyordu.Önümde oturuyordu ve ona siniri bir şekilde bakıyordum.Bir ara gülümsedi.Sinirli bakmam komikmi.

Orkun ve Nehir konuşuyordu.Bizde öyle oturuyorduk.Nehir kulağıma eğilerek"Neden konuşmuyorsunuz?
Bak sana taş çocuk buldum"dedi.

Tabi Umutun o çocuk olduğunu bilmiyordu."Bu o sana bahsettiğim çocuk"dedim.Birden gözleri fal taşı gibi açıldı ve gülmemek için kendini zor tutuyordu.Sonra önünde döndü

Aradan yarım saat geçmişti.Yemek yedik ve oturuyorduk."Biz iki dakika sonra gelicez.Fotoğraf çekilicezde"diyip Orkunla Nehir gitti.

"Ayağın iyi oldu mu?" dedi.Bu bana garip gelmişti.Odun birisi olduğu için.Tabi daha yenitanımaya başladığım için nasıl birisi olduğunu bilemem.

"İyi.Sen niye sordunki" dedim sertçe."Aman ne yaparsan yap sormaktamı suç"dedi.Acaba tanışmakmı istiyordu.Benimlermi??
Yok artık.Bu tipimle beni kim sever ki?

"O gün tanışmamız pek iyi olmadı biraz kabaydım." dedi."Nası yani??"dedim merakla.

"Yani arkadaş olabiliriz" dedi.Bir an gülümseyesim geldi ama kendimi tutup trip atmam lazım.Trip atmak benim işim çünkü :D

Bir şey demedim.Orkunla Nehir geldi.Nehir ban imalı bir bakış attı.Biğazımı temizledim ve kalkıp "Bizde kalkalım artık Nehir.Bize gideriz" dedim.Nehir kesinlikle kabul edecek çünkü neler olduğunu merak ediyor.

"Tamam o zaman hadi görüşürüz canım" dedi ve Orkuna sarıldı.

-----

"Ya anlatsana işte" diye basımda cırlıyordu Nehir."Ya o gün tanışmamız iyi olmamış yeniden tanışıp arkadaş olalım dedi"dedim.

"Sen ne dedin?" dedi merakla."Hiçbirşey"dedim.Sinirle bana baktı."Ben sizin aranızı yaparım merak etme"dedi."Alla Allah sen kendi sevgili ne bak ben sevgili felan istemiyorum"dedim.

"İyi be ben eve gidiyorum o zaman" dedi.El salladım.Evi üst kattı.Bu yüzden sık sık görüşüyorduk.Aslında bu aralar boştum ve sarılacak,güvenecek,beni mutlu edecek birisine ihtiyacım vardı.

Saat daha sekizdi.Boş boş oturuyordum.Kapı çalındı ve içeri annem girdi."Kızım hazırlan yemek yemeye çıkıcaz.Bir restorana götürecek bizi baban dedi."Tamam"dedim.

Hazırlandım ve hafif makyaj yaptım.Hava biraz esiyordu.Bu yüzden kot ceketimide aldım.

----

"Burası gerçekten çok güzel hayatım" dedi annem.Gerçekten pahalı bir yerdi.Bizimde durumumuz iyi olduğu için babam bizi buraya getirdi.

"Garson,garson" dedi babam.

"Efendim beyefendi" diye bir ses duydum.Bu ses bana tanıdık geldi.Kafamı kaldırdığımda Umut karşımdaydı.Kimse bakmıyorken bana göz kırptı.Ağzımı açtım ve sinirle ona baktım.Aramızda bir şey yoktu.Ama gerçekten üniforma ona yakışmıştı.

Yiyeceklerimiz geldi ve yemeye başladık.Umut köşeden bana bakıyordu.Yemek yiyemiyordum. Sonra bana bir mesaj geldi.Farklı bir numara."Yemeği beğendinmi" yazmıştı. Daha arkadaş bile değilken nasıl böyle davranıyordu?

"Sanane ya.Ne karışıyorsun.Arkadaş bile değiliz" yazdım.Ardından "Olabiliriz" yazmış.Ya resmen bir sapığa çattım.

"Ben ellerimi yıkayıp geleceğim" dedim ve masadan kalktım.Tuvalete yönelirken bileğimden birisi tuttu ve beni durdurdu.Kim olabilir??

"Ya ne istiyorsun zorla mı ya??" dedim sinirle."Ya arkadaş olabiliriz"dedi.Mavi gözlerine bakıyordum.Sonra kolunu çektim ve devam ettim.

"Niye kaçıyorsun Ne yaptım" dedi."Ya sapık mısın Hem sen kimsin hesap soruyirsun.Ben kaçmıyorum tamam mı! Tamam belki biraz ama koru felan değil yani ilk yaptığın şey kırdı sadece.Ama arkadaş kalabilir iz sadece"dedim.

"Tamam be" dedim.Ben onunla ileri gidemezdim.Zaten her şey çabucak oldu.Tanışma arkadaş olma felan.Ben bununla arkadaş oldum ama ilerde bunun yüzünden başım derde girmez inşallah.

Ekimi yıkadım ve geri döndüm babam parayı ödedi ve arabaya bindik.Eve geldiğimizde saat on ilkiydi.Mor pijamalarımı giyinip yattım.Telefondan ses geldi."İyi geceler sinirli Kaplan"yazmıştı.Ah o Umut varya elimden çok çekeceği var onun.

Gözlerimi kapatırken olanları düşündüm.Gerçekten bir günde olan oldu.