PRINCIPESSA

Κεφάλαιο 15

Εύας POV

Το επόμενο πρωί, λίγο πριν χτυπήσει το κουδούνι πήγα πίσω από το σχολείο και πήρα τηλέφωνο τη Μάγδα

▪︎Ποοοο φίλεεε πλάκα κάνειιις!!!

▪︎Τι πλάκα ρεεε ακόμα τρέμω!!!!

▪︎Μαλάκα πρόσεχε το πράγμα αρχίζει να γίνεται επικίνδυνο!!

▪︎Τι να προσέχω ρε?! Εδώ εγώ είμαι στα σύννεφα!!

▪︎Το καταλαβαίνω αγάπηη μουυυ!! Λέει και γελάει
Αλλά και πάλι ρε συ η τύπισσα παίζει να σε γουστάρει στα σοβαρά...

▪︎Δεν νομίζω αν μπορώ να ξέρω προς το παρόν αν της αρέσω 100%

▪︎Ρε ηλίθια το πράγμα κάνει μπαμ από μακρία! Τι άλλο θες να κάνεις δηλαδή??

▪︎ Δεν ξέρω... Ίσως αν την έκανα να ζηλέψει. Αν το καταφέρω πάει να πει πως όντως κάτι παίζει. Αν όχι...

▪︎Δεν υπάρχει οχι! Είμαι σίγουρη πως θα το καταφέρεις, αλλά πρόσεχε μην το παρακάνεις

▪︎Ναι θα προσέχω!! Σε κλείνω τώρα γιατί χτύπησε το κουδούνι!

▪︎Α εμείς έχουμε κενό...

▪︎Τυχερή!! Τα λέμεε!!

▪︎Τα λέμε!!

Πήγαινα προς τη τάξη

Πως να τη κάνω να ζηλέψει? Με την Αθηνά ξέρει ότι είμαστε φίλες.. Με την Ιωάννα πάλι, είμαστε καιρό φίλες και δεν νομίζω να το έχει καταλάβει αυτό η Οδύσσεια... Μας έχει δει απλά να μιλάμε λίγες φορές και συνήθως όταν είμαστε πιο κοντά σαν φίλες αυτή δεν είναι μπροστά. Μόνο που η Ιωάννα δεν ξέρει την αλήθεια... Πως να της το πω τώρα..? Ίσως να προσπαθήσω να καταφέρω κάτι χωρίς να χρειαστεί να τα μάθει για εμένα και την Οδύσσεια. Θα δούμε...

...

Είχε τελειώσει το μάθημα και πλησίασα την Ιωάννα.

-Ιωάννα μπορώ να σου πω??

-Ναι φυσικά!

Βγήκαμε από τη τάξη, κατεβήκαμε στο προαύλιο και πήγαμε στο πίσω μέρος του, για να έχει ησυχία.

-Πρέπει να σου μιλήσω...

Γενικά η Ιωάννα και τα περισσότερα παιδιά που με ξέρουν από το Γυμνάσιο ξέρουν και ότι μου αρέσουν τα κορίτσια, είτε έτυχε και τους το είπα, είτε το καταλάβαιναν (ευτυχώς δεν είχε πρόβλημα κανείς).

-Πες!!

-Θέλω βοήθεια σε κάτι...

-Σχετικά με την Αναγνωστοπούλου, έτσι?

-ΠΩΣ ΤΟ ΞΈΡΕΙΣ?

-Δεν ήταν και δύσκολο να το καταλάβω τι γίνεται όταν σας βλέπω να κοιτάτε η μία την άλλη πονηρά ενώ όλοι οι άλλοι μιλάνε... μου απαντάει και γελάει

Η Ιωάννα είναι πολύ ωραία κοπέλα. Καστανά μακριά μαλλιά, πράσινα μάτια, ωραίο χαμόγελο, hippie style και είναι και καλό κορίτσι. Νομίζω είναι ότι πρέπει για να με βοηθήσει...

Της είπα ότι έχει γίνει από τη μεριά της Οδύσσειας και από τη μεριά μου

-Κανονικά θα έπρεπε τώρα να αρχίζω να τρέχω προς το γραφείο του Λυκειάρχη αλλά έχε χάρη που είσαι φίλη μου!!!

-Και εγώ σε αγαπάω Ιωάννα! Της λέω και χαμογελάω

-Λοιπόν πως θες να βοηθήσω??

-Να μωρέ... Αν με βοηθήσεις να τη κάνω να ζηλέψει... ΌΧΙ ΚΆΤΙ ΑΚΡΑΊΟ!!! Απλά να σιγουρευτώ...

-Είμαι μέσααα!!!! Πότε να το κάνω αυτό????

-Αύριο στη πρόβα της χορωδίας! Θα έρθεις να μου φέρεις κάτι, είτε φαγητό, είτε νερό, είτε τη τσάντα μου!! Ότι θες, αρκεί να ανεβείς στη σκηνή να μου το δώσεις και εκεί να κάνεις κάτι ώστε να δω αν θα ζηλέψει... Τι λες?

-Τέλεια!! Αύριο άσε τη τσάντα σου στις τουαλέτες και θα στη φέρω εγώ!!

-Σε ευχαριστώ πάρα πολυυυ!!!! Της λέω και την αγκαλιάζω

Χτυπάει το κουδούνι και πάμε στη τάξη.

Είχαμε Ιστορία

-Λοιπόν τι έγινε δέχτηκε??? Με ρωτάει η Αθηνά με αγωνία

-Ναιι ναι δέχτηκεεε!!!

-Άντεε!!! Έχω και εγώ να σου πω! Μπήκα στην παρέα του Νίκου

-Μπράβο ρεεεε!!!

-Ναι η μία κοπέλα από εκεί, η Αλεξάνδρα πάει στην ίδια τάξη στο φροντιστήριο που πάω και εγώ!! Ε και μετά από εκειι, μπήκα στη παρέα τους και γνωριστήκαμε με τον Νίκο και από 'κεί και πέρα βλέπουμε!!!

-Δεν ξέρω τι να πω!! Μπράβοο πραγματικά!!! Άντε και εγώ κουμπάρα!
Της λέω και γελάω στα σιγά γιατί είχε μπει ο καθηγητής

-Σκάσε ρε είναι νωρίς ακόμα. Απαντάει και γελάει και αυτή

-Εεεε όλα από το "νωρίς ακόμα" ξεκινάνε!!!