CLASS PRİNCİPAL || HYUN-JİN

23.bölüm

3 gün sonra
Bugün okulun yani üniversite 1in son günüydü ve Hyun-jin yine bana garip tavrını sergilemeye devam ediyordu. Benimde işime gelir zaten. Biri etrafımda pervane gibi dönünce helede bu bir erkekse algılama sistemlerim çalışmıyor.
Bu sıralar bende sınıftaki kızlarla anlaşmaya başlamıştım.

: Luna fotoğraf çekineceğiz sende gelsene

Luna 🌙: sosyal medyada paylaşacaksanız benim yüzümü karalayın

:Ya nazlanma kim görcek sanki

Luna 🌙: dünyadaki herkes

: Yok öyle bişey benim hesaplarım gizli sadece sınıftakilere açık

Luna 🌙: peki öyleyse

-:ammada nazlandın ha

Sınıftaki erkekler bize bakıp gülüyorlardı sanki kendileri çok iyide.

: Hyun-jin sana bakıyor çaktırma

Dönüp Hyun-jin'e bakınca bana bakmıyordu ama çok dikkat çektiğim için göz ucuyla bana baktı.

-: Kıskanıyorum bazen Luna'yı

Luna 🌙: kıskanıcak bişey yok aslında ben bakınca o baktı bu kadar

Hyun-jin'in yanındaki erkekler benden bahsedince kulak misafiri olmuştum;
.: Hâlâ seviyormusun Luna'yı?

Hyun-jin: sadece ufak bir hoşlantıydı hem ne anlar o aşktan odun işte

Hyun-jin öyle derken ben sırama geçtim elimdeki çantanın ipini sıkarken Hyun-jin'e beddua ediyordum. Sinirden ipi sıkarken keskin tırnaklarım elime girmişti ama umrumda bile değildi. Elimden kan damlıyordu. Hyunjin bana bakınca elimin kanadığını görüp bana yaklaşmaya başladı. Bedduam tutmuş olucak ki gelirken kafasını pencerenin koluna vurdu. Kafasını eğince uzun saçları yüzünü kapatıyordu. Sinirim geçmişti gülmek istiyordum ama gülemiyordumda Hyun-jin'e baka kalmıştım. Gözümü ondan ayırıp çantamdan yara bandı çıkardım elimin kanadığı yere yapıştırıp çantamı omuzuma aldım ve sınıftan çıktım.

Hyun-jin'den
Bizimkilere rezil oldum helede Luna'ya. Kafamı kaldırdığımda Luna gitmişti sınıf bomboştu. Çantamı alıp dışarıya çıktım. Luna'nın gittiği tarafa giderek ona yetişmiştim. Luna yolun ortasında yürüyordu. Galiba bişey düşünüyordu yoksa ona dediğimimi? Yolda arabanın karşıdan geldiğini görüp Luna'nın elinden tutup kaldırıma çekmiştim. Luna bana şaşkınlıkla bakıyordu. Lanet olsun yaralı elini tutmuşum.

Hyun-jin: elin iyimi?

Luna: asıl senin beyin hücrelerin iyimi?

Hyun-jin: boşversene beni gel yarana sargı yapalım. Söylesene nasıl oldu bu?

Luna: abartma sadece tırnağımla deldim o kadar.

Hyun-jin: peki öyle olsun.

Hyun-jin bu sefer ısrar etmeden arkasını dönüp gitmişti. Olgunlaşmaya yeni başlıyor hıyar. Bu akşamki yemekte ne yapsam diye düşünerek eve geldim. Ne harika 10 dakikadır yemekten başka birşey düşünmemişim. Günlük rutinim yani kedilerime yemek verme işlemlerini bitirdiğime göre artık kendi yemeğime  dönebilirim.
Yemekten sonra Instagramdan Hyun-jin'in engelini kaldırmıştım. Telefonumdan engeli kaldırdığımı görünce yeniden engellemiştim çünkü. Zaten bundan sonra uslandığı için bişey yazmayacak gibime geliyor.
Yatmadan önce aile grubumuzla mesajlaşıyordum. Abim 3 hafta sonra annemide alıp benim buraya gelicekmiş. Son zamanlar Hyun-jin benimle ilgilenmediği için şanslı olabilirim ama 3 gün sonrasını merak ediyorum.
Instagram'da gezerken Hyun-jin'in yeni paylaşımıyla karşılaştım. Köpeği ile çekinmişti baya bir şirin duruyordu yani. Aşağılara inince Hyun-jin'in daha çok gönderisi karşıma çıktı kahverengi saçlı hali çok sade duruyormuş.