GÜN IŞIĞI/ TEXTİNG

1.2

-İYİ OKUMALAR OKURLAR OY VERMEYİ UNUTMAYINN!!-

(Süprayzz diyerek bölüm atmak istedimm)

"Ala?" annemin sesiyle Aras'ı öyle bir ittim ki Aras hızını alamadan yere düştü. Annem ise çatık kaşlar ile bize bakıyordu. Ben yüzüme masum olduğunu düşündüğüm gülümsemeyi koyarak "Hoşgeldin annem." dedim. Annem de her şeyi çakmıştı.

Hay ben böyle işin!

"Babanın haberi olduğunda ne yapacak Ala düşündün mü bunu hiç?" dedi annem odaya girerek. Arkasından kapıyı kapatıp refakatçi koltuğuna oturarak. O sıra da Aras da toparlanarak ayağa kalkmıştı.

Daha fazla yalan söylemeyerek, "Anne zaten 1 haftadır birlikteyiz doğru düzgün konuşup görüşemedik. Babamın ne tepki vereceğini bilmediğimiz için bir süre söylemeyecektik."

Annem bacak bacak üstüne atarak söze girdi. "Ben sana söyleyeyim ne olacağını. Önce bir sinirlenecek bağırıp çağıracak. Biraz trip atacak yüz vermeyecek. Sen suratsız bir şekilde ortalıkta gezince dayanamayacak. Sana gelecek olursak," diyerek ayakta dikilen Aras'a döndü, "Bu ilişkinin zorluğunu sen çekeceksin. Arkın kızına kıyamayacak ama sana kıyacak. İçten içe de sevinecek, çünkü Arkın seni çok seviyor. Ama bu seni zorlamasına engel değil. Seninle oynayacak. Bunlara katlanacaksan Ala ile olan ilişkine devam et. Ama yok ben dayanamam diyorsan şu andan itibaren buradan çık git." diyerek tamamladı annem sözlerini

Doğruyu söylüyordu aynen anlattığı gibi olacaktı herşey. Aras'ın cevabını merak ederek ona döndüm. O ise zaten sırıtarak bana bakıyordu. Hafiften kaşlarım çatıldığında anneme dönerek şunları söyledi; "Ala için yapamayacağım şey yoktur Fidan teyze." 

Annem kendinden emin gülümsemesiyle "Seni severim Aras ama kızımı üzersen bende seni üzerim anladın mı?" dedi. Aras ise kafasını sallamakla yetindi. Tekrardan kapı açılınca içimden artık 'yeter be bu ne gelen gelene' diye homurdanıyordum.

İçeriye köpke kardeşim girince daha da sinirlendim. Gitmemiş miydi o? Oysa gitti diye çok mutlu olmuştum. Ama anlaşılan bu gece biz Aras ile baş başa kalamayacaktık. O yüzden bende yerimde kıpırdanıp rahat bir şekilde yatarak gözlerimi kapattım. 

Sonra zaten bedenim dayanamadı ve bilincim yavaş yavaş kapandı. Arkada sesler vardı ama anlayamıyordum çünkü çoktan rüyalar alemine dalmıştım.

****

YİĞİT BOZKURT ANLATIMI İLE....

Aras abi ve ablamı oda da bırakarak kafeteryaya indim ve kendime kahve alarak masalardan birine oturdum. Cebimden telefonumu çıkartarak Asu ile olan mesajlarımıza girdim. En son sabah konuşmuştuk, sonra ne ben ona, ne de o bana yazmıştı.

Son görülmesi ise bizim mesajlaştığımız zamandan kalmaydı. Dersi olamlı diye düşünürken bir anda çevrimiçi oldu. Bu durum kalbimin hızlanmasını sağlarken bir de ekranda 'yazıyor...'  yazısı çıkınca heyecandan yerimde kıpırdandım. Ne yazıyordu acaba?