Merhaba ben Gece.Size hikayemi anlatıcam normal bi hayatım var ama o zamandan sonra değişti.Okula gidiyorum 10. sınıfım sadece 1 arkadaşım var kimseye güvenemiyorum daha doğrusu güvenmek istemiyorum ismi "Deniz" kendisi kız okulun popüleri okulda popüler olmak bana saçma geliyor yani okul sanki okul değil.Sabah alarm yüzünden uyandım okul vardı hazırlanıp çıktım yolda yürürken telefona bakıyordum.5 dakika daha yürüdükten sonra okula geldim yeniydim bu okulda, Deniz biraz bahsetti ama okullardan nefret ederim derse geçtim hoca gelmişti herşey çok hızlı oluyordu ve bana
"-Kendini tanıtır mısın?" dedi.
Sosyal anksiyete vardı bende ama derin bi nefes alıp tahtaya geldim.
"-Ben Gece okulda yeniyim" dedim.
Bi kız
"-Bu kadar mı?" Dedi.
"-Ne bekliyorsun ki?" Dedim.
Kız bana garip baktı
Belliki yeni düşmanım belli oldu.Kızın ismi "Zeynep" Deniz demişti.Dik dik bana baktı belli bana gıcık olmuştu bana umrumdamı hayır.
Teneffüs olmuştu şükür.
-Bu ders neydi ya sanki 2 saat sürdü ders. Demişti Deniz kendisi hep böyle şaşırmayın.
Zeynep yanıma gelip
-"Kendini ne sanıyorsun" dedi
-"Eğer başına bela gelmesini istemiyorsan gitmelisin" dedim aslında böyle biri asla değilim.Ama bazen böyle kişilere iyi davranmam daha ilk günden kavga istemiyorum.Alışmam gerek bu okula ama hiç ısınmadım herkes bana garip bakıyordu gidipde
-"Ne bakıyonuz dönün önünüze"diyemedim tabi.
2.derse girdik yine aynı hoca bıktı tüm sınıf.Hoca zor soruları beni kaldırıyordu ben yapamam diyorum yok diyo inat.Hoca olduğuna emin değilim sanki arkadaşım.
Deniz🌷Yazıyor..
-Balo varmış gidelim miii💓
Telofana baktığımda 1 mesaj gelmişti denizden hemen yazdım.
-Bilmiyorum bi üşenme geldi
Hep üseniyom normal yani.
Deniz 🌷 Yazıyor..
-Ya gelll
-"Peki" yazdım.
Hoca yine beni tahtaya kaldırmaya çalışıyor.Kendimi zor tuttum Hayır dememek için.O kadar kişi var ama beni kaldırıyor.
Yüzüm ifadem"😐" bunun gibiydi
