1)
Oldukça enerjik olan ruhumu ve bedenimi reddediyorum ve hiçbir zaman dürüst olamadığım ruhumu dürüstlüğe davet ediyorum. Yıllardır yaşadığım bu hayatı ruhen ve bedenen istemeyerek yaşıyorum , farklıkık adına her türlü olanağı değerlendirmekten yoruldum . Çoğu bilmese bile aşırı düşünce kaousyla yüzleşmeye zorlanan bir beyin ve ruhum var .
Söylediğim gibi bu durumu değiştirmeye yönelik planlarım oldu elbet , hepsi de başta çok iyilerdi , başarısızlık ile sonuçlanan dek elbette.
Genelde gözle görülemiyen şeyleri sorgularım , ve benim düşünceme göre de bunu yapmamda büyük etken insanlar , onlar giçbir zaman gerçeği söylecek kadar cesur olmadılar. Özgüven konusunda endişe duyduğum zaman diliminden geçiyorum ama yine o aptal düşünce tarzı hala yakamı bıtakmış değil , kimseye ihtiyacım yok ve korkmayın halledicem .
Sessizleşiyorum , gündem güne .
Bu duruma hiç alışık değilim normalde konuşkan ve enerjiğim insanlar içinde her zaman olmasa bile genelde ön saflarda olan biriyim ve bu bahsettiğim şeyleri tipki bir sigara paketi gibi yavaş yavaş tüketmeye devam ediyorum, taki paket tamamen boşalana kadar .
Söylediğim gibi sessizleşiyorum . Olmadığım biri gibi olmak başta garip gelse de bana şu soruyu sordurttu ,
Peki ya gerçek olmam gereken buysa ?
İşte bu soru kendimce kapalı olan o gözleri bir nebze de olsa açmamı sağladı , peki bu sorunun doğruluk payı var mı ? Bende sizler gibi merak içerisindeyim .
Önceden sadece zeki değilim ama aptal da değilim cümlesini kendime ilke edinirdim , şimdi ise bu durumu birazcık değiştiriyorum , hayat benim için bir gilm sahnesi ve herkese birer rol düşüyor bende bu durumda hayatımdaki birçok insana o aptal rolünü vermeyi doğru buluyorum, bu bir hata değil çıkarım sonucu elde edilmiş bir teori ve bu teoriyi sonuna kadar destekliyorum . Artık aptal rolu kesinlikle bana ait değil bunun farkındayım ve onun dışında kendi rolümü hala bulamıyorum. Birkaç çıkarımım var rlbet ama ikilemde kalmalarım yüzünden henüz bir sonuça varamadım . Varıcağımı da düşünmüyorum. Bunları okuyan sen veya sizler sakın ha depresyonda olduğumu veya bunalımda yada olumsuz düşüncelere kapılıpta yazdığımı düşünmenizi istemem bunları yazarken onların bana göstermiş olduklarını ele alarak yazıyorum gerçekleri görmekten gayet de mutluyum lakin eğer bir seçim hakkım olsaydı aptal rolünü üstlenirdim ve tek yapmam gerekenin düşüncesizce yaşamak olduğunu bilir ve ruhum rahat bir şekilde yaşardım . Çoğu insan kalbinin huzuru için çabalar ve bence ruh ve şu bahsedilen kalp aynı değil çünkü kalp denilen şey tamamıyle aptal bir aşk kaosuna açılan bir parça ve bu parça kesinlike ruha ait , o yüzden kesinlikle aşkı ve kalbi umursamıyorum umursadığım şeyler kısıtlı ve günden güne sayısı azalıyor .
