BANA AİTSİN

11.Yıkılışın ilk adımı

Artık aldığım nefesler de yalandı benim için. Bana sarılan Baranın kalp atışlarını bir melodi gibi dinlerken gözlerimden akan yaşlar onun gömleğini ıslatıyodu.

_____________________________________________

Odanın ortasında Baranın kollarına yığılmış feryad ediyodum. Nasıl bir kuyunun içine çekilmiştik biz? Hani bu çocuk bize iyi gelecekti.

Baranın soğuk elleri bedeni mintekrar yatağa yatırırken bırakmak istemedim onu. Ağzımdan sadece tek bir söz çıkmıştı.

"Gidelim".

"Dinlenmen gerek".

"İstemiyorum lütfen gidelim".

Başka bir şey söylemeyen Baran tekrardan bedenimi kucaklamıştı. Hastanenin önündeki adamlara

"İşlemleri siz hall edin" dedi. Ve beni arabaya götürdü. Araba da hiç ses etmiyoduk ikimizde. Ben göz yaşlarıma hakim olamıyodum sadece.

Evin yolu değildi bu yol. Başka bir yerdi.
Biraz ilerledikten sonra uçuma gittiğimizi anladım. Gözlerimi kapatıp ellerimi karnıma götürdüm.

Sanki onun varlığı hala ordaymış gibi....
Baran sa ara- sıra dönüp bakıyodu. Vardığımız da Baranı hiç beklemeden uçuruma koşdum.

En ucun da durmuşdum. Yere oturmuş ayaklarımı aşağı sarkmıştım. Baran da yanıma oturmuşdu ama konuşmamışdı.
Bu sessizliği sessizce ağlarken nefes alış verişlerim bozmuşdu.

"İçinde verdiğin savaşları kimse anlamasa bile ben anlıyorum".

Başımı kaldırıp yüzüne baktığım da hala aşağı da rüzgardan sertce kayalara vuran denizi izliyodu.

"Anlayamazsın ki...." .

"Nerden biliyosun? ".

"Beni anlaman için benim yerim de olman lazım".

"Kenardan nasıl halde olduğunu anlamak için de dahi olmak gerekmez".

"N'apmaya çalışıyosun? Ne kadar zavallı hale gelliğimi gözüme sokmaya mı çalışıyosun? ".

"Niyetim bu olsaydı, o günden sonra buraya getirmezdim seni".

"Konuşmak için getirdim demiyiceksin her halde?".

Aşağı bakarak kurduğumuz cümleleri sonlandırmak için kafamı ona döndüm.

"Tamda onun için getirdim".

Dönüp yüzüme bakmıştı.

"Dinliyorum..." .

"İlaç kullanıyomusun Dilan?".

"Ne ilacı? ".

"Sinir hastasımısın? ".

"Açık konuşurmusun anlamıyorum".

"Doktor sinir hastalarının kullandığı fazla dozda olan ilaçlar kullandığını söyledi''.

"Ben ilaç kullanmıyorum ki, hem ben sinir hastası da değilim".

"Yalan söylemediğine eminmisin? ".

"Laflarına dikkat et! Kendi çocuğuma kast edicek değilim".

"Neden inanayım sana? ".

Hızla sendeleyerek ayağa kaktım sesim etrafı inletirken ben hala bağırıyodum.

"KENDİNE GEL BARAN, SEVMEDİĞİM BİR ADAMDAN BİLE OLSAN KENDİ YAVRUMU ÖLDÜRMEĞİ AKLIMDAN BİLE GEÇİRMEM. DUYDUN MU BENİ? SEN NASIL BİR ADAMSIN BEE? MADEM ÇOÇUĞUMU KENDİ ELLERİMLE ÖLDÜRMEĞE ÇALIŞICAĞIMI DÜŞÜNÜYODUN, NEDEN ALTINA ALDIN BENİ? ".