Bir küçük sadgül meselesi

Hüzün adres değiştirir zamanla

"Şiirlerin içinden çıkıp gelen kadınlar vardır. Öpse şiir, saçını dağıtsa mısra, gülse kıta olur..
Ellerinden evvel ruhları dokunur aşka."
'Didem Madak'

İkinci bir hayata başlamaları ikisi için de zor olsa da başarmışlardı. Artık Sadi ve Songül için yepyeni bir hayatın ilk adımları atılmak üzereydi. Songül yatağın sağ tarafında uyuyan adama bakıp gülümserken içindeki heyecanı bastıramıyor, durduğu yerde duramıyordu.

Sadi'yi uyandırmak istese de yorgun olabileceğini düşünerek vazgeçti. Kahvaltı hazırlamak için yataktan doğrulduğu esnada kolunda hissettiği elle irkildi birden.

"Günaydın güzel karıcım."

Songül yönünü tamamen Sadi'ye dönüp gülümsedi.

"Günaydın kocacım."

Sadi sağ kolunu açıp Songül'e yer açtığında Songül ikiletmeden tekrar uzandı adamın yanına. Narin parmakları adamın çıplak teninde gezinmeye başladı usul usul.

Songül'ün ipeksi saçlarına ard arda bir kaç küçük öpücük bıraktı Sadi. Kollarının arasındaki narin bedenin titrediğini hissettiğinde başını hafifçe doğrultu yastığın üzerinden.

"Karıcım ne oldu? Neden bu kadar hızlı atıyor kalbin?"

Songül adamın göğsüne küçük bir öpücük kondurup derinleştirdi gülümsemesini.

"Heyecanlıyım çünkü."

"Neden?" dedi Sadi kaşlarını havalandırıp. "Bilmediğim bir şey mi var?"

Hafifçe tebessüm edip Sadi'nin sakalları ile oynamaya başladı Songül.

"Bugün beni isteyeceksin ya kocacım. Unuttun mu?"

Sadi gözlerini kapatıp, sokuldu Songül'ün boynuna.

"Unutur muyum hiç. İple çekiyorum akşam olmasını. Karımı isteyeceğim bugün. Kulağa çok ilginç geliyor."

Sadi'nin kurduğu cümle ile güçlü bir kahkaha attı Songül.

"Gerçekten tuhaf oldu. Biz evliyiz ama yeniden evleniyoruz" dedi gülmeye devam ederken.

Songül'ün sevinçli hali iyice keyiflendirmişti Sadi'yi. Kadının başına küçük bir öpücük kondurup doğruldu yataktan.

"Bugün çok işimiz var karıcım. Bir an önce kalkalım ki bütün işlerimizi yetiştirebilelim" dedikten sonra yerde duran tişörtünü üzerine geçirdi.

Songül meraklı gözlerle Sadi'ye bakarken soru sormaya başlamıştı bile.

"Ne işimiz var ki Sadi? Akşama Taylan abi ile Ahmet abi gelecek. Sen de beni onlardan isteyeceksin bu kadar. Haa! Gerçi hazırlanmak için kuaföre gitmem lazım benim ama orada da işim çok uzun sürmez."

Sadi bıyık altından gülüp dudağının içini dişledi.

"Ben kahvaltıyı hazırlamaya gidiyorum karıcım" dedikten sonra yöneldi kapıya doğru. Sadi'nin kendisini cevapsız bırakması ile merakı daha da artmıştı Songül'ün.

"Benim bilmediğim bir şey mi var?" diye sordu kaşlarını havalandırıp.

Sadi kapıdan çıkmak üzereyken durdurdu adımlarını. Songül'e dönüp gülümsedi.

"Hayır karıcım. Her şeye hakimsin merak etme. Ama bir an önce o yataktan çıkman gerekiyor artık"

"Neden?" dedi Songül şaşkın bir ifadeyle.