Uni#
"အချစ်ရေ ထတော့လေ"
"အင်း ကိုယ်တောင်နိုးနေပြီလား ချစ်ညကတရေးန်ုးအိပ်မပျော်တာနဲ့ ဝရံတာမှာထွက်ထိုင်နေတာ နောက်ကျသွားတယ်"
"ကိုယ်ရေချိုးသွားလိုက်ဦးမယ် ထတော့နော် ပူတူးလေး"
"အဟွတ် အဟွတ်"
"ရလား မနေ့ညကလေတိုးခံတာများသွားပြီထင်တယ် မှန်း"
Jkလည်းထယ်နဖူးပေါ်လက်တင်ကြည့်တော့ ကိုယ်ကတကိုယ်လူံးငွေ့ငွေ့ပူသယောင်ရှိနေသည်။
"ကိုယ်ပူချင်နေတာပဲ ကိုယ်ဒီနေ့အလုပ်မသွားတေယ့ဘူး"
"အာ မဟုတ်တာ ကိုယ်ကလည်း အလုပ်သွားလိုက်ပါ အချစ်ကဘာမှတအားဖြစ်တာမှမဟုတ်တာ"
"မရပါဘူး ကိုယ်စိတ်မချဘူး မင်းကိုဒီတိုင်းထားမခဲ့နိုင်ဘူး "
"ဒါပေမဲ့ နောက်ရက်ကျကိုယ်အလုပ်တွေအရမ်းများနေမှာပေါ့ သွားလိုက်ပါနော်"
"အဲ့ဆို ကိုယ်နဲ့လိုက်ခဲ့ ကိုယ်နားပဲနေကွာ မင်းကြိစိတ်မချဘူး အဲ့လိုမဟုတ်ရင် ကိုယ်အလုပ်မသွားဘူး"
"အင်းပါ ကိုယ်စိတ်ပူတာကိုယောင်းနားလည်ပါတယ် ယောင်းလိုက်ခဲ့မယ်လေနော် အလုပ်တော့မပျက်ပါနဲ့ ကိုယ်အလုပ်ပျက်တော့ နှစ်ရက်စာလုပ်ရရင်ပင်ပန်းမှာ"
"အင်း အဲ့ဆို ရေနွေးနွေးလေးနဲ့ ချိုးပေးမယ်"
"ဟုတ်"
Jkလည်း ထယ်ကိုမချီကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ခဲ့လိုက်သည်။
ထယ်ကိုရေအရင်ချိုးပေးပြီး အဝတ်အစားသေချာဝတ်ပေးပြီးမှ သူရေချိုးတဲ့အလုပ်ကိုစတင်လိုက်သည်။
"အား လန်းသွားတာပဲ"
"ကိုယ် ဒီမှာယောင်းအဆင်ပြေမယ်ထင်ရာလေး သေချာရွေးထုတ်ပေးထားတယ်"
"ဘာလို့ထုတ်တာလဲ ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်နေတာမဟုတ်ဘူး အချစ်ကလည်း"
"ယောင်းအဆင်ပြေလို့ထုတ်ထားပေးတာပါ"
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ ကိုယ့်ယောကျားေလးကထုတ်ထားပေးတော့လဲ ဒီက လူကဝတ်ရတာပေါ့။
YOU ARE READING
Psycho👿 (Complete)
Fanficဤဝတ္ထုသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးအတွေး ဝတ္ထုရေးဖစ်တာကြောင့် စာလုံးအမှားများပါခဲ့ရင် ခွင့်လွှတ်ပေးစေချင်ပါသည်။
