Traces Of Past-Kaulitz

14.Bölüm - Mezarlık

TESSA'NIN AĞZINDAN
Olayı kısaca anlattım. Her saniyesine kadar, her bir özelliğine kadar tane tane anlattım.

İnsanların içinde ağlamayı asla sevmezdim ve Tom'la bir ortak yönümüzdü, ne zaman ağlayacak gibi olsak birbirimizi insanların içinden oldukça uzak bir yere götürüp sadece birbirimize ağlardık.

Anlatırken gözlerim kıpkırmızı olmuştu, ağlamamak için dişlerimi sıkıyordum ve bir yandanda şu 3 yıl içerisinde yapmaya başladığım şeyi yapıyordum; stresten dolayı ellerimi tırmalamaya, soymaya başlamıştım.

Tom bunu görüp elimden tutup beni kaldırdı.

Tom: Tamam güzelim hiç bir şekilde anlatmak zorunda değilsin gel dışarı çıkalım.

Georg: Bırak anlatıyordu kız işte, bir daha ne zaman anlatıcak? Uzaklaştırma onu anlatsın içini döksün. İstediğimizde bu zaten.

Tom: Georg bir bildiğim varda konuşuyorum gevelemeyi kesip betty'den dinler misin?

Tom bunu dediği gibi benide alıp dışarı çıktı.

Dışarı çıktığımızda sadece otelin boş koridorlarında yavaşça yürüyorduk.
Tom bana dönüp üzülmüş ama sinirli bir ses tonuyla konuşmaya başladı.

Tom: Neden ellerini soyuyorsun?
Yüzüne bakamamıştım ve konuşamamıştım.

Tom yeniden sordu.

Tom: Tessa, soruma cevap verir misin güzelim. Neden ellerini soyuyorsun?

Cevap yine verememiştim, dişlerimi sıkıyordum.

İlk defa onun yanında ağlamaya utanıyordum çünkü eğer ağlarsam kimse beni susturamayacaktı.

Tom çenemi tutup kaldırdı.

Tom: Sevgilim yüzüme baksana. Niye utanıyorsun benden? Söylesene niye zarar veriyosun ellerine?

Derin bir nefes alarak ağlama eşiğinde olan o cırtlak ve titreyen sesimle konuştum

Tessa: Tom, bir anlıkla oldu bilmiyorum stresten yaptım. Ağlamamaya çalışırken oldu.

Tom: Kendine zarar vermiyceksin bir daha.

Ellerime baktı ama ellerimi arkamda saklıyordum.

Tom: Ellerine bakıcam.

Ellerimi arkamdan aldı ve dikkatlice inceledi.

Tırnaklarım yenmiş, derilerim soyuk ve yaraydı zaten bir kaçıda kabuktu.

Tessa: Tom kızma lütfen ben bilerek yapmıyoru-

Sözümü kesti.
Tom: Bu konuyu konuşucaz sadece şuanda bana detaylıca anlat olayı, hiç korkmadan ve ağlamaktan utanmadan. İsterse 3 yaşındaki bir çocuktan daha beter ağla yine seni dinlemekten vazgeçmem. Hadi gel havuzun kenarına gidelim, ordada anlatırsın.

Havuzun kenarına kısa bir sonra geldik ve oturduk.

Tom: Anlat bakalım prenses.

Tessa: Tom olayı orda gayet açık bir şekilde dinledin, ben kaçırıldığımız için üzülmedim. Ben babamın annemi öldürme ihtimali olduğu için ağladım yani birden bilmiyorum..

Biraz duraksadım ve yanımda çok güvendiğim biri olduğu için göz yaşlarımı serbest bıraktım.

Tessa: Birden.. küçükken yaşadığımız onca şey geldi aklıma..

Göz yaşlarımı sildim.

Tom dikkatlice beni dinliyordu.

Tom: Peki anlatır mısın? Merak ediyorum.