El tiempo cura las heridas || Pablo Gavi ||

~3~

- skąd masz wejściówki VIP- zapytałam z ciekawości

- Bo pedri to mój przyjaciel i nam załatwił- uśmiechnęła się lekko po czym skupiła się na meczu bo się właśnie zaczął.

Było 40 minuta meczu a do bramki biegł pedri z piłką podał on do gaviego a on strzelił gola z asystą pedriego. Cały stadion oszałam a gavi podbiegł do trybunów i puścił mi oczko (tak się mi wydawało) chociaż nie mi tylko bo wszyscy popatrzyli na mnie po chwili znów zaczą się mecz.

-Dupek- powiedziałam sama do siebie

- Może i jest to ,,dupek'' ale przystojny- odezwała się Diana dając na przywisko cudzysłów. Już się nie odezwałam tylko obserwowałam mecz.

Barcelona wygrała z Realem 3:0. Strzelił jeszcze Lewandowski i Pedri. Po skończonym meczu Diana zabrała mnie na murawę aby świętować z nimi. Niespodziewanie kros rzucił mnie jakimś materiałem. Podniosłam go bo spadł a moim oczom ukazała się koszulka z numer 30. Pewnie już wiecie do kogo należy ta koszulka miałam chęć ją oddać ale ten znikną z pola widzenia. Gdy zaczełam się kierować w stronę szatni zatrzymała mnie Diana mówiąc że musimy jechać bo zostaliśmy zaproszeni na imprezę. Więc darowałam i wręczyłam komuś ta koszulkę i dojechaliśmy spod stadionu. Całą drogę przesiedzilismy w niezręcznej ciszy. Gdy wkoncu dojechaliśmy do domu wyszłam z auto jak poparzona i ruszyłam do swojego pokoju. Zaczełam szukać jakiejś sukienki i wypadło na taką

Buty

Makijaż