Sabah kalktım ve Hilal abla kapıyı tıklatıyordu. Hilal abla yurttaki bir görevli ama arkadaşım gibi. Kapıyı açtım. "Bu sen değilmisin!" dedi elindeki dergiyi göstererek. "Aa! çıkmışmı? Evet benim" dedim. Dergiyi aldım ve incelemeye başladım. Üstüme birşeyler giydim ve Esin'e gittim. Zaten cumartesiydi, iş falan yoktu. Kızlar uyuyodu ama bu saatte Esin kesin uyanmıştır. Eve girdim ve dergiyi gösterdim. Koltuğa oturup derginin resmini çekip anneme yolladım. "Çok güzel olmuş" dedi Esin. Annemden de mesaj geldi. " Sensin o!" . Annem çok şaşırmıştı çünkü ona söylememiştim. "Evet anne ben çekime gidiyodum bu resmi kapak yapmışlar" yazdım bende. Esin'le kahvaltı ettik ve öğlene doğruda sinemaya gittik. Vizyondaki bu filmi herkes çok beğeniyordu. Bizde ona gittik ve gerçekten çok güzeldi. Sonra bi kafede biraz oturduk ve waffle yedik. Saat 7 gibi çıktık ve yurda gittik. Esin yine bizde kaldı ve geç saate kadar Aleyna'nın vakasını konuştuk. Gitmiş okulun en popisine kafayı sarmış. Olmaz bu iş dedim ama bi umut inanıyo...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İSTİFA.
PertualanganDostlar okyanusun dibinde, midyenin içindeki inciye benzerler, az bulundukları için çok değerlidirler..
