Uni#
Company အပြင်ဘက်တွင်....
"ဟက် boss ချီလာတာဘယ်သူလဲမသိဘူးနော်"
"ကောင်လေးကနုနုဖက်ဖက်လေးတော့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေး အိပ်နေတာများနှုတ်ခမ်းလေးပိုဆူလို့"
"ဟုတ်ပါ့ bossကလည်းဂရုတစိုက်ချီလာတာ bossမျက်လုံးထဲမှာအကြင်နာတွေအပြည့်ပဲ ငါမြင်နေရတယ်"
"ဟုတ်လား"
"ဟုတ်တယ်"
"အလုပ်ထွက်ချင်နေပြီပေါ့"
"ဟင် ဟဲဟဲ အတွင်းရေးမှူး jack"
"ဆက်ပြောနေမှာလား အလုပ်သွားလုပ်မှာလား"
"အလုပ်သွားလုပ်မှာပါ"
!အဲ့ဆိုသွား!
"ဟုတ် သွားမယ် သွားမယ် မြန်မြန်"
အစုလိုက်ပြောလိုက်စကားကြိတ်ပြောနေတဲ့အဖွဲ့လည်း အတွင်းရေးမှူးပိတ်ဟောက်လိုက်တော့ ကိုယ့်ဌာနကို ပြန်ပြေးကြတော့သည်။
ရုံးခန်းထဲတွင်တော့...
"အင်း ဟင့်"
ဆိုဖာပေါ်က အဆိုးလေးအသံကြားတာနဖြ့အလုပ်တွေခဏရပ်ကာအမြန်ပင်အနားသွားမိသည်။
(ပစ်လဲပါ့ဦးမယ် jjkရယ်)
"အချစ်ကလေး နိုးပြီလား"
"အင်း ခေါင်းကိုက်သေလား"
"နည်းနည်းတော့ ကိုက်သေးတယ် ဒါပေမဲ့ သက်သာနေပါပြီ ကိုယ်ရဲ့"
"မနက်စာလည်းအခုထိမစားရသေးဘူးဆိုတော့ ဘာစားချင်လဲ အချစ်"
"အချစ် စားချင်တာပြောလို့ရလား"
"ရတယ်လေ အချစ်ပြောမှကိုယ်ကဘာဝယ်ကျွေးရမလဲသိမှာပေါ့ ပြော ကိုယ့်အချစ်ကဘာများစားချင်တာလဲ"
"🦀ထမင်းသုပ် စားချင်တယ် ကိုကို"
"ဟားဟား ဟုတ်ပါပြီ ကိုယ့်အဆိုးလေးတောင်းဆိုတာ ဒီကလင်တော်မောင်ကြီးကလိုက်ကျွေးမှာပေါ့"
"ခိခိ ကိုယ်ကအရမ်းစကားတက်တာပဲ"
"အချစ်တွေကြောင့်လေ ကိုယ့်ရှေ့ကအချစ်ဆုံးလူသားလေးကြောင့်"
"မောင်"
"ဟင် ကိုယ့်အချစ် ဒီကလူကိုဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာ"
YOU ARE READING
Psycho👿 (Complete)
Fanfictionဤဝတ္ထုသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးအတွေး ဝတ္ထုရေးဖစ်တာကြောင့် စာလုံးအမှားများပါခဲ့ရင် ခွင့်လွှတ်ပေးစေချင်ပါသည်။
