Siyah saçlı oğlan, eliyle gözlerini güneşten korudu. Bugün güneş ona her zamankinden daha parlak geliyordu. İnsanlar, zamanı akışına bırakıyor ve mutluydular. Havada bulut olmaması nedense insanlara enerji veriyordu. Keşke o da onlar gibi olabilseydi.
Kulaklığını taktı ve bugün herkesin etrafa saçtığı enerjiden uzaklaşmak için bir şarkı açtı. Bugün mutlu olunacak bir gün değildi. Uzamış siyah saçlarını toplayarak yoluna devam etti. Saçlarını en son aylar önce kesmiş olmalıydı. Oğlanın elinde iki adet sarı çiçek bulunuyordu. Bir tanıdığı ziyaret edecek gibi görünüyordu.
"İğrenç bir gün beni bekliyor." dedi sessizce. Sokaktakilerin mutlu olması bile oğlanı sinirlendiriyordu. Tecchou'yu kızdırmak için bu evrendeki her şey birlik olmuştu. Kader, muhtemelen, köşeden kıs kıs gülüyordu. O dışında herkesin morali yerindeyse neden onlarla bir arada yaşamak zorundaydı? Yumruklarını sıkarak hızlı adımlarla ilerledi. Saçma öfkesi yüzünden gözleri çoktan kızarmıştı.
Sokakta kimse kalmayınca, acı içindeki kalbini tutup bir süre bekledi. O dehşet olayın üzerinden çok geçmemişti ve Tecchou bunu hâlâ aşamamıştı. Bu dünya; adaletsiz, kirli ve berbattı. Buraya dayanamıyordu ve buradan nefret ediyordu. Bütün olanlardan habersiz kişilerden dahi nefret eder hale gelmişti Tecchou. Gülebilenler, doya doya yaşayabilenler, zevk alabilenler... Tecchou imreniyordu.
Mezarlığa ulaşınca gencin içini garip duygular kaplamıştı. Buraya sık sık uğramasına rağmen kendisine çok yabancı geliyordu. "Jouno Saigiku" yazan mezarın önünde durdu.
"Herkes seni yanlış anlıyor, Jouno." diye mırıldandı sarı çiçekleri mezarına bırakırken.
"Senin kötü huyların vardı fakat sen iyi biriydin. İnsanlar sana karşı önyargılı olduklarından ötürü hiçbir zaman seni anlamak istemediler."
Yüreğindeki bu üzüntü hiçbir zaman kaybolmayacaktı. Onun sevdiği gitmişti, çok uzaklara gitmişti.
"Sonsuza kadar birlikte olacaktık, Jouno. Söz vermiştik birbirimize."
Tecchou, Jouno'yu adaletli biri olarak görüyordu. Onun bazı yöntemlerinden hoşlanmasa da Jouno, yanlışın yanında durmazdı.
"Çok sinirliyim ve bu sinirimi neye yansıtacağıma şaşırıyorum."
Jouno öldükten sonra onun hakkında çıkan dedikodulara en sert tepkiyi Tecchou göstermişti. O iğrenç insanlar sadece kıskançlardı. Jouno'nun kötü biri olmadığını algılayamayacak kadar aptallardı.
"Keşke hep birlikte olsaydık."
Bugünkü ziyaretini sonlandırmıştı.
