YAZARDAN/
Jungkookun annesinin ölümü üzerinden sadece 1 hafta geçmişti.Jungkook hiç yemek yemiyor sadece su içiyordu ,
ama arkadaşları ona zorla da olsada en azından ayakta kalması için günde bir ,iki lokma yediriyolardı.Jungkook a kaza esnasında pek bir zarar gelmediği için
iki gün sonra hastaneden çıkış yapmış,annesinin cenaze töreni için hazırlık yapmışlardı.Cenaze bittikten sonra jungkook küçükken sessiz
diye sürekli gittiği tenha bir yer vardı. Mekan yıkılmış olduğu için oraya kimsecikler gitmezdi.Jungkook cenazeden sonra direk aklına o yer gelmişti.
Ve gitmek istiyordu, gittide.Oraya vardığında oturabiliceği bir yer bulmuş ve oturmuştu.
Jungkook kazadan sonra telefonunu sürekli kapalı tutmuştu. Çünkü açık bıraksa ne kadar arama ve mesaj geleceğini biliyordu o yüzden telefonunu insanlarla iletişim kurabileceği zaman açacaktı.
<<<<<<<>>>>>>>
JUNGKOOKTANSanırsam bi 5 saattir annemle olan küçüklük hatıralarımı anımsayıp ağlıyodum.
Mesala annemle burda çok güzel bir anımız vardı:
Yaklaşık 9 yaşındaydım annemle gene bu tenha ve
çökmüş yere gelmiştik.
Anneme saklambaç oynamak istediğimi söylemiştim, annemde teklifimi kabul etmiş ve saymaya başlamıştı
========GEÇMİŞ>
BAYAN JEON
" 44,45,46,47,48,49 veee 50 tavşanım , ben gözlerimi açıyorum nereye saklandıysan çık dışarıı!"
JUNGKOOK
"Saçmalama anne yaaa! Nasıl dışarı çıkim,saklambaç oynuyoduk haniii~"
Annem sesimin geldiği yöne soğru gelmiş ve beni bulmuştu. Ah! Hadi ama çok iyi saklanmıştım.
Annem beni bulunca beni gıdıklamak için eğilmişti fakat ben çok gıdıklandığım için koşarak kaçmayı tercih etmiştim.
Koşarken annem geliyormu diye arkama bakacakken ayağım bir taşa takılmış ve yere bodoslama düşmüştüm.
Yüzümü korumak amaçlı ve refleksle ellerimi önüme koymuş ve ellerim yere sürtünerek derim parçalanmıştı. Bununla beraber ellerim kanama başlayınca acının da verdiği etkiyle ağlamaya başlamıştım.
JUNGKOOK
"Anneee elim uf olduu!"
Ağladığım için konuşmamı hıçkırıklarım kesmişti ara sıra.
Annem düştüğümü gördükten hemen sonra koşarak yanıma gelmiş ve yanıma çömelmişti.
Annem dediğim şeyle ne kadar gülmek istesede ben ağladığım için kahkahasını tutmuş ve beni teselli etmişti.
BAYAN JEON
"Ayyy oğluşum! Elin uf mu oldu. Gel , eve gidelim.
Yarana merhem sürüp yara bandı yapıştırırız.
Tamam mı?"
JUNGKOOK
"Tamam anne."
Annem beni yerden kaldırarak kucağına almıştı.
Sonrada arabaya binip eve doğru yol almıştık.
========ŞUANKİ ZAMAN<Annemle burda bunun gibi çok fazla ve çok güzel eski anılarımız vardı. Buraya en son sanırsam ben 15 yaşımdayken gelmiştik.
Buraya gelip eski anıları hatırlamak iyi gelnişti.
O yüzden cesaret edip telefonumu açmaya karar vermiştim.
Jiminler benim buraya geliceğimi biliyorlardı çünkü onlara söylemiştim ama genede 1,2 saate dönüceğimi söylemiştim şimdi ise hava zifiri karanlık olmuştu bile.
Telefonumu cebimden çıkarıp çalıştırdım.
Belki cesaret edip açarım diye cebimde bırakmıştım.
Telefon çalıştığında interneti açmış gelicek olan bildirimleri beklemiştim.
Ve evet tam beklediğim gibi olmuştu.
Bildirimler yağmur gibi yağmaya başlamıştı.Ve sonunda bittiğinde ilk önce mesajlara bakma kararı aldım.
MESAJLAR
Avukat Choi Soobin-Jungkook
Avukat Choi Soobin
Jungkook nerelerdesin annenin cenazesine gelemedim kusura bakma önemli bir duruşmam vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DANGEROUS MAFİA
FanfictionJEON JUNGKOOK ÇOK SEVDİĞİ ANNESİNİN ÖLÜMÜNDEN SONRA KÜÇÜKKEN GİTTİKLERİ TENHA BİR YERİ HATIRLAR VE ORAYA GİDER ŞİRKET İŞLEEİNİ HALLETMEK İÇİN ORAYA 2. GİDİŞİNDE İSE HİÇ BEKLEMEDİĞİ BİR ŞEY İLE KARŞILAŞIR. JEON JUNGKOOK ŞUANDA BÜYÜK BİR ÇATIŞMANIN İÇ...