I raised him.71
ဆာစီးနီယာ သည် အကျွမ်းတဝင်ရှိနေသော အသံကိုကြားရသဖြင့် လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ခြေလှမ်းကျဲကြီးဖြင့် လျှောက်လာနေသော ဘန်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။သူ့ကြည့်ရသည်မှာ အလွန်ဒေါသထွက်နေပုံပင်။
"အို... သူက ငါထင်ထားတာထက် စော ရောက်လာတာပဲ"
အိမ်ရှေ့စံက မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး သူ့ကိုယ်သူ ရေရွတ်လိုက်သည်။
"အရှင့်သား"
ဘန် က ဆာစီးနီယာ ရှေ့မှာ ရပ်လိုက်ပြီး သူမကို ကာထားလိုက်သည်။
"အလက်စ်ရယ်…သိပ်လည်း အိုဗာမလုပ်ပါနဲ့… ဆာစီးနီယာ လန့်သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
လိုင်မာဖီးရပ်စ်က ပခုံးတွန့်ကာ ရယ်မောလိုက်သည်။
ထိုစကားကြောင့် ဘန် က ဆာစီးနီယာ ကို ပိုပြီးတောင် ကာထားလိုက်သေးသည်။ သူမ ဆံပင်တစ်ချောင်းကိုတောင် အိမ်ရှေ့စံအား ပြချင်ပုံ မရပေ။ သူ၏ အမူအရာကလည်း ယခင်ကထက် ပိုအေးစက်လာသည်။
"အရှင့်သား ကျွန်တော့်ကိုအသိမပေးဘဲ ဘာလာလုပ်တာပါလဲ"
ဘန် သည် ယဉ်ကျေးစွာ ပြောဆိုလိုက်သော်လည်း သူ့လေသံက ကြမ်းတမ်းခက်ထန်နေသည်။
ဆာစီးနီယာ သည် ဤအခြေအနေကြောင့် အံ့အားသင့်သွားပြီး သူ့နောက်ကျောကိုသာ မော့ကြည့် နေရသည်။
"မင်းက သူမကို တွေ့ခွင့်မပေးဘူးဆိုတော့ ငါပဲ လိုက်လာရတယ်"
ဆာစီးနီယာ သည် ဘန် ၏ သဘောထားကို မျှော်လင့်ပြီးဖြစ်တာကြောင့် သိပ်အံ့ဩဟန်မပြချေ။
"ဆာစီးနီယာ"
"ဟင်"
သူမကို ခေါ်သံကြောင့် အံ့အားသင့်ကာ အမြန်ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
"တောင်းပန်ပါတယ်…ဒါပေမယ့် မင်းထွက်သွားလို့ရမလား အိမ်ရှေ့စံနဲ့ စကားပြောချင်လို့"
“ဟား ဟား…”
လိုင်မာဖီးရပ်စ် သည် သူ့စကားကြောင့် ရယ်မောလိုက်သည်။
