ကံဆိုးတဲ့ တောသူမလေးရဲ့ယောကျ်ားက သောက်ရမ်းချမ်းသာတယ်

အခန်း 4- ရှင်သန်ခြင်းသည် ပထမအခြေခံမူဖြစ်သည်။

အခန်း 4- ရှင်သန်ခြင်းသည် ပထမအခြေခံမူဖြစ်သည်။

"လင်းယွဲ့လန် ၊ မင်း ဂြိုလ်ဆိုးမ ၊ သွားခွင့်ပြုပါ ၊ သွားခွင့်ပြုပါ ... " လင်းရှင်းလန် ရဲ့ လက်ထဲက လူငယ်လေးက ခြေဖဝါးကို နင်းပြီး မျက်နှာနဲ့ နားရွက်တွေ နီရဲနေတယ်။ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စွာဖြင့် အော်ငေါက်ရင်း ရုန်းကန်နေရသည်။

သူ့သူငယ်ချင်းတွေက လင်းယွဲ့လန် က သရဲတစ္ဆေဖြစ်သွားတယ်လို့ ပြောကြတယ်။ သရဲတစ္ဆေတွေကိုလည်း ကြောက်တယ်။

လင်းရှင်းလန် သည် ကမ္ဘာပျက်ကပ် ကို ငါးနှစ်ကြာခံစားခဲ့ရသော်လည်း၊ ကမ္ဘာမပျက်မှီတွင် သူမသည် သာမန်ဉာဏလုပ်သားတစ်ဦးသာဖြစ်သည်။ သူမ၏ ဝါသနာသည် အထူးသဖြင့် လူဝင်စားခြင်းနှင့် လူကူးပြောင်းခြင်းဆိုင်ရာ အကြောင်းအရာများပါရှိသော ဝဘ်ဝတ္ထုများကို ဖတ်ရှုခြင်းဖြစ်သည်။ သူမသည် ကောင်းကင်ဘုံ၌ မိမိကိုယ်ကို ဖျက်ဆီးရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ နာကျင်ခြင်း၏ အမှတ်ရမှုသည် သူမ၏ စိတ်ထဲတွင် လန်းဆန်းနေသေးသည်။ ထို့ကြောင့် သူမသေသည်မှာ သေချာသည်။

သို့သော် သူမ အသက်ရှင်နေသေးသည် ။ ထို့ကြောင့် ရှင်းလင်းချက်မှာ ၀ိဥာဥ်ကူးပြောင်းလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ လင်းရှင်းလန် သည် သူမ၏ တွေးခေါ်မှုကို ရှင်းထုတ်ပြီးနောက် ထိုအချက်ကို တည်ငြိမ်စွာ လက်ခံခဲ့သည်။ ဒါကြောင့် အခုအချိန်မှာတော့ သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင်ရဲ့အမည်ကို ဖော်ထုတ်ဖို့ လိုအပ်နေပါပြီ။ လူတိုင်းက သူ့ကို ဂြိုလ်ဆိုးမလို့ ဘာကြောင့်ခေါ်တာလဲ။

လင်းရှင်းလန် သည် သူ့ထက် ဦးခေါင်းထက်ဝက်မြင့်သော ကောင်လေးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် မြှောက်လိုက်ပြီး ကောင်လေး၏ ပုခုံးကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ပုတ်လိုက်သည်။
"တိတ်စမ်း! နင်ဘာလို့အော်နေတာလဲ၊ မင်းငါ့ကို ဂြိုလ်ဆိုးမလို့ခေါ်ရင် ငါမင်းကို ပါးရိုက်မယ်။ မင်းငါ့ကိုစမ်းသပ်ချင်လား"

အာ့ကုန်းဇီ သည် ပြင်းထန်သော လင်းယွဲ့လန်ကိုကြည့်ကာ သူ့မျက်နှာသည် စက္ကူကဲ့သို့ဖြူစင်သွားသည် အထိ ကြောက်လန့်နေလေသည်။ ဒါပေမယ့် သူ့အသားအရေက အရမ်းမည်းနေတော့ နည်းပညာအရ ဖျော့တော့တာကို မမြင်ရပါဘူး။