Ölüm iki hece dört kelimeden ibarettir kimileri için. kimileri için ebedi mutluluktur. Oysa benim için ölüm nabzımın her atışında, her nefes aldığımda içine çekildiğim ebediyettir. içimde ki çocuğun çetrefilli hayatından çıkabilmiş bu genç kadın için bir armağandır .
KİRLETİMİŞ BİR BEDEN.
istanbul' da yine nemli bir hava kol geziyordu . Yağmur yağması olası bile değildi. Eylem kara olacaklardan habersiz denizin ortasında dalgalanan babasının ekmek teknesine doğru ilerlemeye başladı. Tekneye bindi ve babasının balık tutmak için fileyi denize salışını izledi. Bir süre sonra uykuya daldı. Uyandığında havanın karardığını fark etti. Babasına seslendi ama bir ses alamayınca telaşla teknenin diğer ucana ilerledi. Gördüğü manzara karşısın da bedeni kaskatı kesildi. Babasının cansız ,kanlar içinde yatan bedenin yanına yığıldı. Göz yaşları içinde yaşananlara anlam veremedi. Teknenin diğer ucundan adım sesleri işitti . Yanına yaklaşan adamın siyah eldivenlerine kaydı gözleri. Adama bunu kimin yaptığını soracaktı ki kafasına aldığı darbeyle bayıldı. Gözünü açtığında farklı bir yerde olduğunu anlaması uzun sürmedi .Bacak arasında hissettiği sızıyla ,yırtılan kıyafetlerine baktı . Acıyla haykırdı. ama artık çok geçti kirletilmişti ,bir kadında acımasız bir adamın zevki için kirletilmişti. Günler geçti eylem o gece o evden kurtuldu ,vücudunu kanatana kadar yıkadı ama geçmedi ruhundaki sızı dinmedi. Günler, haftalar sonra hamile olduğunu öğrendi. başta intihar etmek istedi ama bu bebeği Doğurarak kendine yapılan intikamı alacağına karar verdi. Ruhundaki yara dünyaya getireceği masum canlının bir suçu olmadığından bihaberdi. Bir kız çocuğu getirdi dünyaya . Yaşadığı olaylara ithafen Deniz koydu ismini. ve sadece büyümesini bekledi. Deniz büyüdü ,yedi yaşına geldi. Annesine göre aynı babasına benziyordu. O yüzden annesi ondan nefret ediyor, her sarılmak isteyince yaklaşma bana diye ikaz ediyordu. Ve sonunda eylem kızının nasıl dünyaya geldiği ile ilgili bir mektup yazıp hazırlandı. kızı terk ederek alabilecek en büyük intikamı aldı ve o gün kızını yetimhane kapısına bıraktı ve arkasına bakmadan gitti. babasının teknesinin oluğu yere geldi ve son kez derin bir nefes alı kendini denize attı ve yaşamına son verdi.
Bazı acıların rengi koyudur. her nefes aldığına hissedersin sızısını. ruhu yaralı olanlar için bedenleri işlevsizdir. Ordan orya sürüklenir her gün ölümü arzularlar. Ruhunun sızısı ağır gelince kendi ecellerini kendileri çizerler. Oysa ben ki Deniz kara bu dünyaya acı için , intikam için, ölüm için , getirildim. Kimileri lüks hayatından acizken ben anne rahmine düştüğüm için yanlızlığa terk edildim. Acıya kucak açtım ,acıyla beslendim. Ölüm ve öldürmek benim için bir haz haline geldi. bu benim KANLI GEÇİMŞİMİN HİKAYESİ. Hayat bana seçim hakkı sunmadı, bense düzene uyup kuralsızı oynamaya and içtim.
