Ben 4 Nisanı Yaşamış Bir Taraftarım Sen Kalkmış Bana Sen FENERBAHÇEYİ Gösteriş Olsun Diye Seviyorsun Diyosun Bana Bak Kızım Bende Başlarda Sevgimden Çok Emin Değildim İleride Unuturum Belki Diyordum Fakat 4 Nisanda Yaşadığım Korkuyu , Paniği ,Endişeyi Bir Ben Bir Allah Biliyor O Futbolculara Bisey Olucak Diye Öyle Korktumki . Deli Gibi "GÖKHANIN , CANERİN , VOLKANIN " Ve Tüm FUTBOLCULARIMIZIN Adını Sayıklıyordum Habire Ya Bişey Olduysa Ya Yaralandılarsa" diye . O Takım Otobüsünü O Halde Gördüm Ya Başımdan Aşağı Kaynar Sular Döküldü Sandım . Televizyonun Başından Bir Saniye Bile Ayrılmadım O Ekip , O Futbolcular Sapa Sağlam İstanbula İnene Kadar Ben FBTV İzledim Hep . Bi Kuşku Vardı İcimde Ya O Orospu Çocukları Fenerbahceme Uçaktada Bisey Yaparsa Diye Korktum Durdum . Saat Gece 4 e Kadar Uyumadım Onlar İstanbula İndi Sapasağlam Canlı Yayında Gördüm Ve Uyumaya Gittim . Fakat Yine Uyku Tutmamıstı Beni Ve O Gece Anladımki Ben Fenerbahçeli Degil Ben FENERBAHÇEymisim O Geceden Sonra Anladımki Beni Öldürseler Ben Bu Sevgide Vazgecmem . Ve Sen Lanet Olası Sürtük O Dilini Götüne Sok Ve Siktir Git Kimse Benim FENERBAHCEme Olan Sevgime Dilini Uzataz ..!!
