...01.01.20?
...yılın ilk günü, yıl başı,kar yağıyordu muhteşem bir şey, durdum gökyüzüne doğru kafamı kaldırıp baktım, gözlerimi kapattım ve kar tanelerinin yüzüme daha iyi değmesine izin verdim ,her tane geçmişim,her tane ölümüne sebep olduğum kişiler, bende ölmeli miyim?
Daha fazla bu günahları işleyip tanrıyı üzmenin ne anlamı vardı ki ?, neden kaçmıyor dum? küçük değilmiyim ki daha ben bu kadar ölüme sebebiyet verdim, tanrı beni affeder miydi?, derin bir nefes aldım son nefes gibi, titrek bir nefes verdim tam bir korkak gibi, evet şu anda ? yaşında korkak Bir kız çocuğuydum,lakin konu ölüm olunca 40 yılık tecrübesi olan, ölüm kokan bir kadına dönüşebiliyordum, bu halim korkunç o kadın olmak istemiyordum , ama doğum günüm... yılın ilk günü doğmak...belki bu yüzden annem beni sevmedi ve terk eti mutlu olması gereken bir günde acı verdim ona, babam da bu yüzden sevmedi beni , ona acı verdim belki annem gibi evet, eğlenmesi gerekirken benle uğraştı, acı çekti diye, acı çektirdi bana, ruhumu aldı, evet işte buldum benim hatam doğmak, onlar sevmek istemedi işte beni,..Evet ?. Yaşım hoşgeldin, neydi Yeni yaş kuralımız ,
Her doğum günü, bir kurban ,her yıl, bir umutsuz can , her yeni yaş, ölüme bir adım...
Bu sözleri içimden 4 kere söyledim, gelecek doğum günüm için 5 kere tekrar etmem lazım.
bana merhamet et tanrım,
..bu hayatı ben istemedim...sevilmemeyi, ölmeyi,bu ruhsuzluğu, istenmeyen olmayı, bu günde doğmayı , ben hiç bir zaman istemedim..
.. en çokta, ölmüş bir çocuk olmayı, istemedim tanrım, öldürmeyi istemedim,..
.
.
.
Şimdi kitabı yeninden ve çocukça setlerden oluşmayan cümleler ile başlama kararı aldım komedi yazmıyorum, kendim için yazıyorum aslında çok düşündüm komedi yazmayı, vazgeçtim tabi neyse, tüm bölümleri sildim bu yüzden kitap görünmez:) sizi seviyorum, ve birgün ortaya çıkarım :) sevgilerle küçük ışıklarım.Buraya bir kaç fotoğraf bırakıyorum ilk bölüm için... Evet tahminleriniz olur ama asla bildiğiniz gibi olmaz yakamozlarım.
.
Evet.... :) dinlerim ki asla Caymazlar.