Girdap

Bölüm 1

Bugün ara tatilin son günüydü ve mahalledeki gençlerle buluşacaktık. Abimin odaya girmesiyle başımı ona doğru çevirdim. 
"Aslı, hazır mısın?"

"5 dakikaya aşağıdayım abicim." dedim.

Abim "Seni bekliyorum" diyerek odadan çıktı.

Aceleyle saçımı yapıp rujumu sürdüm, telefonumu elime alarak odadan çıktım.
Aşağıdan annemle abimin konuşma sesleri geliyordu.

"Oğlum sakın çok geç kalmayın akşam Suna teyzenler gelecek, oradan Ereni ve Anılı alıp buraya geliyorsunuz."
Abim "Tamam anne" diyerek bana döndü.

"Hadi çıkmıyor muyuz"

"Hazırım bile hadi çıkalım" dedim ve arabaya bindik.

Ebrar bizi sokağın başında bekliyordu neşeli bir şekilde arabaya bindi

"Nasılsınız gençler. Beni özlediniz mi?"

Abim " Aynen Ebrar hasretinden öldüm, daha dün beraberdik"

"Biliyorum biliyorum böyle bir etkiye sahibim"

Öne doğru eğilim yanağımdan bir makas aldı

"Naber güzellik"

Yalandan somurtarak arkama döndüm

"Kaç defa yanağımı sıkma dedim
Ebrar ya"

Abim aynadan Ebrar'a bakarak

"Kardeşimi rahat bırak Ebrar" dedi.

Ebrar "Tamam be" diyerek arkasına yaslandı.

En sonunda kafeye gelmiştik hep birlikte içeri girdik. Herkes çoktan toplanmıştı ve oturuyordu.

Ebrar Eymen Abinin boynuna sarıldı ve "Merhaba" dedi.

Eymen Abinin gözleri fal taşı gibi açılmıştı elini Ebrar'ın koluna attı ve yavaşça çözdü.

Ebrar "Ya abicim bu kadar yabani olma" diyerek yanağından bir makas aldı ve yanına oturdu.

"Herkesle senin kadar samimi olamıyoruz küçük hanım"
Dedi ve o da Ebrar'ın yanağından makas aldı.

Ebrar küçük hanımı duyunca hemen somurtmaya başladı.
" Ne küçük hanımı ya, 21 yaşındayım ben"

Eymen abi Ebrar'ın söylediklerini duyunca küçük bir kahkaha attı kolunu omzuna atıp onu göğüsüne çekti.
"Şaka yapıyorum" dedi.

Bu sırada abimle ben de yerleşmiştik. Masada 10 kişiydik.

Masanın başında Gökmen abi ve Vera oturuyordu, ikisinin uzun süredir devam eden bir ilişkisi vardı ve bu yaz nişanlanacaklardı.

Onların yanında oturan Buket abime döndü ve "Yusufcum nasılsın" dedi.
Buketin abime olan ilgisini tüm mahalle biliyordu, abimin bir çok kez açıkça reddetmesine rağmen Buket bunu görmezden geliyordu.

Abim Bukete baktı "İyiyim Buket, sen nasılsın" "Ben de iyiyim seni gördüm daha da iyi oldum" "Yağmur ablacığım sen nasılsın. Pek bir keyifsizsin yine" dedi.

Abim bunu duyunca Yağmura döndü ve burnunu sıktı "Evet fıstık yine modundasın" Yağmur abimin elini itti ve "Uğraşma benimle" dedi.

Yağmur biraz huysuz alıngan duygusal bir kızdı, abim onu ikinci kız kardeşi yerine koyuyordu. O da abisi yurtdışına çıktığından beri abimi abisi yerine koymuştu.