მიას 𝑷𝑶𝑽: დᲦე Ჩვეულებრივად დაიწყო, როგორც ყოველთვის დილიᲗ ადრე ავდექი, ვიბანავე, მოვემზადე და ვისაუზმე Შემდეგ კი უნივერსიტეტში წავედი, ლექტორი Შემოვიდა და ყველანი მივესალმეᲗ მან კი ახალი ამბავი გვახარია
Ჩვენს უნივესიტეტში ახალი მოსწავლე გადმოდის
გოგონაა და როგორც Თქვა დიანა ჰქვია
ლამაზად გამოიყურება სხვაᲗაᲨორის,
ბიᲭის სტილისაა და Ძალიან უხდება
მაგრამ როცა გვერდით მომიჯდა სულელივიᲗ მომაᲨტერდა მერე კი Თავი არაკომფორტულად ვიგრᲫენი და ლექტორს ვᲗხოვე რომ გავსულიყავი
მანაც გამიᲨვა და ეხლა საპიეფარეᲨოᲨი ვარ
ავტორის pov:
მიამ სახეზე წყალი Შეისხა ხოლო ცოტახნის Შემდეგ ისევ კლასᲨი დაბრუნდა
დიანამ თვალი გამოგაყოლა და როცა დაჯექი შენსკენ გადმოიხარა და გკითხად
დიანა: როგორც გავიგე მია გქვია არა
მია: აჰამ კი
მია: Შენ დიანა ჰომ?
დიანა: კი. რამდენი წლის ხარ მია
მია: 16
მალე 17 ის გავხდები
დიანა: ჰმმ კარგია
მია: Შენ ალბაᲗ 17-18
დიანა: 18, 19ს გავხდები ორ კვირაში
მია: მმ Ძალიან კარგი
ლექტორი: მანდ ლაპარაკს მორჩით მეორე შენიშვნა არ მონაცემიინოთ
მია: ბოდიᲨიᲗ
დიანა: რა მომაბეზრებელია
მია: Ჩუ Თორე გაგვყრიან
დიანა: მერე მაგას რა ჯობია
მია: რა და ლექტორს რომ მოუსმინო
დიანა:🙄
მია🧠: სულელი ბავᲨვი
(🧠- ამას დავწერ როგორც მათი ფიქრები)
დიანას pov : მიასთან ლაპარაკს მოვრჩი და იმ უაზროექტორის მოსმენა დავიწყე ვითომ რამე გამეგო აი მალე ზარიც დაირეკა და ყველა წამოხტა და ყველა გარეთ გავივდა მათ შორის მიაც მეც ავდექი და ბუფეტში შევედი მიაც იქ ყოფილა და მასთან მისვლა გადავწყვიტე
