Ruh Varisi

12.B:HARA

Selam kelebeklerim🦋
Hepinizi çok seviyorum.Oy vermeyi unutmayın!

🦋

Kalçamın yerle buluşmasıyla yüzümü acı bir şekilde buruşturdum.

canımı acıttı.

Şuan yarışma yapıyorduk, dövüş yarışması. Kaşımda ise Alex vardı. Dövüş hocası bizi eğitmek için eşleşerek dövüş yapacaktık.

Tabiki ben Anna ile yapmak istiyordum dövüşü ama maalesef ki Alex ile dövüşüyordum.

Güçlüydü. Kız/erkek ayrımcılığı yapmaması hoşuma gitmişti.

"Bu iyiydi." Dedim ve ayağa kalktım.
"Yalnız ben o kadar kolay düşmem. Ya bilerek düşmüşümdür ya da düşürerek." Dedim ve daha ne dediğimi bile anlayamadan ayağımı ayağının arkasına koyup kendime çekerek çelme attım.

Yere düşen Alex'e alayla gülerek baktım.
"Benim dikkatimi dağıtıp çelme attın böyle olmaz ki" Dedi ve elimi tutup benide yere düşürdü.

Ben Alex'in üzerindeydim, Alex de altımdaydı.

"Hani kolay düşmezdin." dedi ve sırıttı.
"Düşersem acırım." Dedim ve sırıttım. Bacağımı yavaş yavaş kendime çekerek onun bacak arasına getirdim.

Yüzüne baktığımda gözünden endişe geçmişti.
"Bence yapmazsın?" Sözleri beni daha çok keyiflendirdi.

Yüzümü, yüzünün hizasına getirdim ve kulağına yaklaştım.
"Öyle bir yaparım ki aklın şaşar." dedim ve sırıtarak geri çekildim.

"Bazen senin ruh varisi olduğunu unutuyorum." dedi yattığı yerden doğrularak.

"Demin hatırlattım sanki ama." Dedim ve bize sinirle bakan Annaya çevirdim.

Sinirli gözüküyordu.

Annayı sinir etmek hoşuma gidiyordu.
"İyi misin Alex?" Dedi ve endişeli gözükmek için şekilden şekle girerek yanımıza yaklaştı.

Onun bu haline göz devirdim. Alex'in yanına gitmiş ve koluna girmişti.
"İyiyim Anna. Biraz uzaklaş." dedi ve kolundan çıkardı Annanın elini.

Bana tekrar sinirle bakan Annaya çevirdim bakışlarımı.
"Hepsi senin yüzünden oldu. Sen yokken böyle davranmıyordu bana." Bu kız ne kadar salaktı.

Bu kız gerçekten iyi değildi. Onu istemeyen birisinin yanında durması çok ezikçe geliyordu bana.

"Seni istemeyen birisinin yanında durmak çok ezikçe bir davranış Anna. Yerinde olsam bunu yapmam." dedim ve arkamda sinirli bir Anna bırakarak kıyafet odasına doğru yol aldım.

Anna gerçekten salak birisiydi.

Dövüş saati bittiği için aynı sınıfta olduğum birkaç tanrı ve tanrıça varisleri ile aynı koridorda yürüyordum. Yanıma bir tane yarı tanrı bir kız yaklaştığında kafamı yerden kaldırdım ve ona baktım.

"Selam." dedi gülümseyerek. İyi birisine benziyordu.
"Selam, yanıma neden geldiğini söyler misin?" yanımda gözükürse Annalar ona karışabilirdi.

"Sakin ol. Sana ihtiyacım var. Lütfen bana yardım et." dedi gözleri ile direterek.

Ben ne yapabilirdim ki?

"Ben sana ne yapabilirim ki?" Beraber yürüdük ve bizi göremeyecekleri köşeye geçtik.

Karşımdaki kız sürekli etrafa bakıp, gözlerini kaçırıyordu. Tırnakları hep yenmiş veya kanamıştı.

Birşeyden korktuğu belliydi.

Bunu titreyen göz bebeklerinden bile anlaya biliyordum.

"Anna senden korktuğu için yanına geldim yoksa gerçekten gelmezdim. Anna
Okul başladığından beri hep benimle uğraşıp duruyorlar. Bu beni çok yoruyor ve korkutuyor. 2 gün önce kafamdan aşağı 2 kova su döktüler. Anna, zeusun kızı ve varisi olduğu için kimsede birşey yapamıyor."