Το σημάδι του έρωτα

Η βιαστική επιστροφή στην Μάνη

Η πόρτα άνοιξε και η Αθηνά έμεινε άφωνη από το σοκ και  καθώς έπεφτε από το χέρι της ένα φλιτζάνι καφέ που κρατούσε συνήλθε
- Αθηνά μου εισαι καλα ; έκανες σαν να είδες φάντασμα και επίσης λερώθηκες να σε βοηθήσω κάπως ;
-Ναι όχι ναι Ιάκωβε φύγε δεν θέλω να μιλήσουμε (είπε φωνάζοντας με αυστηρό τόνο)
- Εντάξει Αθηνούλα μου ξέρω ότι είσαι νευριασμένη μαζί μου το καταλαβαίνω και το κατανοώ όμως πάρε αυτό το γράμμα θα σου το έδινα αν πήγαινα εκεί ψηλά
- Ιάκωβε τι λες ;
- Διάβασε το και θα καταλάβεις , αντίο Αθηνά
-Αντίο (του είπε η Αθηνά με ένα ύφος σαν να μην είχε καταλάβει τι είχε συμβεί)
Μετά από λίγο η Αθηνά έκλεισε την πόρτα και με το γράμμα στο χέρι κατευθύνθηκε προς τον καναπέ για να το διαβάσει μόλις έφτασε έκατσε αμέσως και το άνοιξε και άρχισε να διαβάζει :
Αθηνά μου όταν θα διαβάσεις αυτό το γράμμα πάει να πει ότι έχω φύγει από τη ζωή. Θα καταλάβεις γιατί φέρθηκα όπως φέρθηκα. Τίποτα απ’ όσα σου είχα υποσχεθεί δεν ήταν ψέματα. Όλα μου τα συναισθήματα και τα όνειρα μου για σένα ήταν πέρα για πέρα αληθινά. Μακάρι να υπήρχε χρόνος να τα πραγματοποιήσουμε αλλά όπως βλέπεις η ζωή έχει άλλα σχέδια. Σε παρακαλώ να σταθείς δυνατή και με το κεφάλι ψηλά. Προχώρα μπροστά και μη νοιάζεσαι για το τι λέει ο κόσμος. Ο κόσμος πάντα κάτι θα βρίσκει. Αγνόησε τους. Φρόντισε να βγάλεις επιτέλους αυτά τα μαύρα και κοίταξε να ζήσεις από δω και πέρα, να ταξιδέψεις, να ερωτευθείς ξανά. Με αγάπη Ιάκωβος
Μόλις η Αθηνά τελείωσε το διάβασμα έβαλε τα κλάματα άφησε το γράμμα στο τραπεζάκι που βρισκόταν ακριβώς μπροστά της και συνέχισε να κλαίει μετά από μισή ώρα γύρισε στο σπίτι η μητέρα της , η Μαρία είδε την Αθηνά να κλαίει και αμέσως την ρώτησε γιατί κλαίει δεν πήρε όμως απάντηση και πλησίασε ποιο κοντά εκεί την ξανά ρώτησε τι συνέβη αλλά πάλι δεν πήρε απάντηση γυρίζοντας το κεφάλι της πρόσεξε το γράμμα του Ιάκωβου που είχε αφήσει η Αθηνά πριν από λίγο , αμέσως το πήρε και άρχισε και εκείνη να διαβάζει όταν τελείωσε όμως είχε πολλά κομμάτια στο μυαλό  της που δεν ταίριαζαν και απευθείας ρώτησε την Αθηνά
- Τι έχει συμβεί Αθηνά , γιατί τα γραφή αυτά ο Ιάκωβος ;;  θα μου πεις θες δεν θες ( την ρώτησε πολύ αυστηρά)
Η Αθηνά ξέροντας ότι δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από την μητέρα της άρχισε να της μιλάει μέσα από τα δάκρυα που έτρεχαν σαν ποτάμι στο πρόσωπο της
- Να μαμά μου εδώ και κάμποσο καιρό έτρεχε κάτι με τον Ιάκωβο ώσπου μια μέρα άρχισε να κάνει περίεργα πράγματα και η  συμπεριφορά του ήταν περίεργη
- Και ; ( την ρώτησε η Μαρία)
- Την τελευταία φορά που τον είδα πριν έρθει εδώ μου έδωσε ένα μπλε κουτάκι με αυτή την καρδιά και ένα γράμμα που μου είπε καλύτερα να το ανοίξω μαζί με την Μαργαρίτα
- Με έσκασες πια και τι έλεγε τέλος πάντων αυτό το γράμμα ; , όλο γράμματα είναι και αυτός ο γαμπρούλης μου ( είπε στην Αθηνά ξέροντας πως θα γελάσει και όντως γέλασε)
- Αχ βρε μαμά... Αυτό το γράμμα έλεγε ότι φεύγει για Ισπανίας ή για κάπου ποιο ψηλά και ότι αν τα καταφέρει να γυρίσει πίσω θα μου τα εξηγήσει όλα (είπε στην μητέρα της με ένα ελαφρύ χαμόγελο)
- Μετά τι έγινε;
- Μετά τίποτα έχουν περάσει περίπου 3 μήνες από τότε και πριν λίγο όπως κατάλαβες ήταν εδώ
Η Μαρία τώρα που κατάλαβε σχεδόν τι έγινε είχε να κάνει μόνο μια ερώτηση στην κόρη της
- Αθηνά μου να σε ρωτήσω κάτι τελευταίο ;
- Ναι μαμά μου
- Τον αγαπάς ;;
- Όχι μόνο τον αγαπώ τον λατρεύω μαμά
- Ωραία . Τώρα είναι σειρά να πάρει δράση η Μαρία
- Τι λες μαμά; ποια δράση;;
- Είπες τον αγαπάς έτσι;
- Ναι μαμά μου
- Τότε σήκω τώρα αμέσως , πάρε τα πράγματα σου και τρέχα στην Μάνη απευθείας στον Ιάκωβο
- Τι πράγμα ;
- Αυτό που ακούς ή βασικά μην πάρεις τα πράγματα τρέχα στην Μάνη να τα βρείτε φτιάξτε την βαλίτσα του και ελάτε εδώ αύριο το μεσημέρι σας περιμένω και δεν ακούω κουβέντα
- Αλήθεια μαμά; Δηλαδή να πάω;
- Εδώ είσαι ακόμα; άντε τρέχα και μην σταματήσεις πουθενά πάρα μόνο σπίτι του
- Εντάξει μαμά , αλλά πριν φύγω πρέπει να σου πω κάτι
- Δεν ακούω τίποτα τώρα , πήγανε και μου το λες μετά
-Εντάξει ( της είπε η Αθηνά βασισμένη για την αντίδραση της μητέρας της όταν μάθει ότι ο Ιάκωβος είναι απόγονος των Βρεττάκων)
Η Αθηνά πήρε τα κλειδιά της , το κινητό της , χαιρέτησε την μητέρα της και αμέσως ξεκίνησε. Σε λιγότερο από μιάμιση ώρα ήταν έξω από το σπίτι του Ιάκωβου  ήθελε τόσο πολύ να τον δει που δεν κοίταξε καν αν είναι εκεί.  Κατέβηκε από το αμάξι της και τρέχοντας έφτασε στην πόρτα του σπιτιού και άρχισε να βαράει τα κουδούνια όμως δεν της άνοιξε , σκέφτηκε να τον πάρει τηλέφωνο ανοίγοντας το κινητό της είδε ότι ήταν η ώρα που επέστρεφε από το περπάτημα στο βουνό έτσι έκατσε να τον περιμένει. Μετά από δέκα περίπου λεπτά άκουσε το αυτοκίνητο του να έρχεται και αυθόρμητα κρύφτηκε πίσω από το μεγάλο δέντρο που υπήρχε στην αυλή καθώς ο  Ιάκωβος προχωρούσε κοιτάζοντας στα χέρια του. Η Αθήνα προσπαθούσε να δει τι κρατούσε δυστυχώς όμως ή ευτυχώς παραπάτησε  και έπεσε πάνω στα ξερά φύλλα που υπήρχαν στην αυλή . Ο Ιάκωβος άκουσε τον θόρυβο και γύρισε απότομα
-ποιος είναι εκεί; (είπε φοβισμένα)

Αν σας άρεσε πατήστε το αστεράκι
Συγνώμη για την καθυστέρηση , θα προσπαθήσω να γράφω όσο ποιο συχνά μπορώ