DANGEROUS MAFİA

5)KÜÇÜK ÇOCUK

TAEHYUNG'TAN

Hastaneye geldikten sonra adamlarımın neredeyse hepsini  tedavi ettirmiştim. Sadece 7 8 kişi kalmıştı.

Ama tabikii kuzenim seungmin i görmeden gitmeyecektim.
Tıp okumuştu ve bende iş aramakla fazla zaman hatcamasın diye direk bizim hastaneye almıştım onu burda gayet iyi bir şekilde çalışıyordu.

3. Kata çıkıp direk 4. Odaya yöneldim. Kapıyı tıklamadan direk açmıştım.
Seungmin
"Hey! Niye kapıyı çalmadan giriyorsun içeri?!"

Taehyung
"Tch. Benim hastanem değilmi niye kapıyı çalıcakmışım?"
Dedim son derece alaycı ve ukala bir bir biçimde bunun onu ne kadar rahatsız ettiğini biliyordum.
Bilerek te yapıyodum zaten.

Seungmin
"Ahh! Tanrım! Neyse gir içeri nakalım ne istiyosun?"
Taehyung
"Aaa sevgili kuzenciğim ayıp oluyor ama. Neyse bir kahve söylede içelim."
Seungmin
"Ayhh! Tamam başımın belası."

Ayy seungum benim beni ne kadar çok seviyo.
Görüyosunuz dimi!

Seung sekreterini arayıp bize iki kahve söylemişti.
Bende ok zaman kadar yoongi ye sırayla korumaları doktora götürmesini söylemiştim.
////////////\\\\\\\\\\\
Seungla yaklaşık 15 20 dakika falan konuşmuştuk.
İş hakkında oek konuşmadık aslında.
Her ne kadar kavga etsekte birbirimize çok değer veririz. Fakat ne ben ne de o bunu dışarı yansıtmayı sevmezdik.

Seungla vedalaştıktan sonra kapıya doğru adım atmaya başladım.
Kapıyı açtığım zaman beklemediğim birisiyle karşılaştım.
Bu çocuk sabah mal gibi çatışmanın ortasına giren ve onu kurtardığım çocuktu.
Bem ilk başta şaşırsamda omzundan kurşun sıyırdığı için hastaneye gelmiş olmalıydı.
Ama o şaşkınlığını üstünden atamamış ve beni görmekle afallamıştı.
Bunun sonucu ütsüme doğru düşmüştü ama sanki göğsüme kuş tüyü konmuş gibiydi o kadar hafiftiki beni yerimden milimlik bile hareket ettirememişti.
Çok garip hissetirmişti normalde insanlarla temas etmeyi hiç sevmezdim.
Yoongiyle bile fazla temas etmezdim zaten oda pek sevmezdi.
Ama bu başkaydı sanki.
Ah! Lanet olsun! Bu da neydi şimdi?

Kafamı kaldırıp korumalara baktığımda hepsi aval aval ağzını açmış bize bakıyolardı.
O tavşana benzeyen çocuk hala bedeni bana yaslıydı.
Benden çok daha kısa gibiydi, bedeni de bana göre çok ufak kalıyordu tıpkı bir bebek gibi .

Korumalara öldürücü bakışlar yolladım.
Aslında onlarda haklıydı bir taraftan normalde böyle bişey olsa çoktan o kişinin fişini çekmiş olurdum.

O sırada yoongi geldi o da bana şaşkınlıkla bakıyordu ona sonra anlatırım bakışı atıp göz kırptım.
Teahyung
"HERKEZ İŞİNE BAKSIN VE KİMİN SIRASIYSA HEMEN KAKLSIN"

Ben bu şekilde bağırınca bana yaslı olan beden korkmuş olcakki vücudu titremişti.
Ne diye hala dik dik bakıp bana yaslı duruyorduki.

Teahyung
"Yerini sevdin galiba ufaklık?"
(Sevmez olurmu tae cimm nasıl sevmesin)
Dediğim şeyle gafil avlamıştım onu, kekeleyerek konuşmaya başladı.

Jungkook
"Ee ş-şey efendim. K-kusura b-bakmayın."

Kekelediği kadarda bir o kadar hızlı konuşmuştu.
Ow yanakları kıpkırmızı olmuştu utanmış olmalıydı.
(Nasıl utanmasın tae cim avuç kadar şey zten)

JUNGKOOK'TAN

Olduğum yerden kalkasım yok gibiydi.
Lisede yaşadığım tramvatik bir olaydan dolayı insanlar bana temas ettiğinde hemen korkar ve uzaklaşırdım.
Jimin ve hoseok hariç tabikii.