'ချစ်ပါရစေတေ့ာကွယ်'_____ အခန်း ၁၆
'မမ ငယ်လေး ရော '
'ငယ်လေးရော အဖေရော မင်္ဂလာဆောင် အိမ်မှာ '
'ကျွန်တော်လည်း သွားတေ့ာမလို့ '
'ခုမှ ရောက်တာ နေပါဦး '
စုပြောတာဂရုမစိုက် သူပြောချင်ရာသာပြန်ပြောသည်
'မမမြင့်မိုရ် အဆင်ပြေတယ် မဟုတ်လား '
'ဟင်....အင်း ပြေပါတယ် '
'ကျွန်တော်သွားဦးမယ် မမ မမတို့ရော '
'မမစု တို့ ရေချိုးပြီး လာမှာ အိမ်မှာဘာမှမချက်ဘူးတစ်အိမ်လုံး အဲ့မှာ စားကြမှာ '
ရေချိုးဖို့ပြင်တေ့ာ သူအရင်ချိူး ငါအရင်ချိူးနဲ့ ငြင်းခုန်ရသေး၏ ခုတလော သူ မမကို လိုက်စချင်နေမိသည်
မမက ထမိန်ရင်လျှားကာ တဘက်ပတ်လျက်ရေချိုးကန်နား
ဆင်းသွားတဲ့အထိ သူ ထိုင်ရာက မထမိ
ရေချိူးခန်းနဲ့ မဟုတ်ဘဲ သူ တစ်ခါမှ ရေမချိူးဘူးတာမို့ အခုဘယ်လိုစပြီးရေချိူးဖို့ပြင်ရမလဲမသိတေ့ာပေ။
သူမရေချိူးပြီး ပြန်တက်လာတဲ့ထိ ဟိုကလေးထိုင်ရာကမထသေး
'ဟင် ထတေ့ာလေ ရေချိူးလို့ ဆို'.
'အင်္ကျီတွေ ဘောင်းဘီတွေ ချွတ်ထားခဲ့ နောက်မှ မမလျှော်မယ်'
'ဟုတ်ကဲ့ မမ '
ရေချိူးရတာ ဘာအကာအရံမှ မပါဘူးထင်ထားလို့ရေချိုးရမှာ ကြောက်နေမိတာ
ရေချိူးကန်နားရောက်တေ့ာမှ စင်နဲ့ တင်ထားတဲ့နွယ်ပင်တွေကအစီအရီတွဲလောင်းကျနေတာတွေ့ရသည်ဘာပင်တွေလဲ မသိ
အပြင်ကကြည့်ရင် အထဲကို မမြင်ရ အထဲရောက်တေ့ာလည်း
အပြင်ကို မမြင်ရ နွယ်တွေအများကြီး အုံထူတာမို့အပင်တွေအများကြီးလို့ ထင်ထားပေမယ့်အုတ်ကန်ခြေက အပင်ကို သေချာမြင်ရမှအပင်ကတစ်ပင်တည်း ဖြစ်နေသည် မဆိုးဘူး ပဲရေချိူးခန်းလေးနဲ့ပင် တူသေးသည်
သူ ရေကို ခေါင်းပါလောင်းချိူးပစ်လိုက်သည်။
'မမရေ မမ ကိုယ် ခေါင်းလျှော်လိုက်တယ် '
မမက သနပ်ခါးအဖွေးသားနှင့် မျက်ခုံးနှစ်ဖက်ကို စုကျုံ့ကာကိုယ့်ကိုယ်ကြည့်နေသည်
