Telefon alarmının beni sıçratarak uyandırması ile gözlerimi açtım. Kendime gelme çabaları içerisinde idim ki kapıda olan babamın beni merak etmesi şaşırtmıştı. Belli ki 2~3 kez kapıyı çalmıştı. Hemen babama"uyandım baba gelebilirsin" dedim. Babam da bunu dememi bekliyormuş gibi hemen içeri girdi. Bana bakarak sen hala giyinmedin mi 2saat sonra yola çıkacağız demesi ile yataktan fırlayarak odama baktım. Babama dönerek:
Benim odam neden toplanmadı peki! Ben odamdaki eşyalarımı burada bırakmam. dedim sert bir ses tonuyla.
Babam ise bana sakin bi şekilde odamdaki eşyaların biz yola çıktıktan sonra toplanacağını ardından hızlı bir şekilde Madrid'e oradan da Buenos Aires'e gideceğini söyledi. Bizde tabiki uçak ile yolculuk yapacaktık. Bu uçak yolculuğu ilk yolculuğum değil aslında. Daha öncede uçak yolculukları yaptım.
Kahvaltıda hep bir klasik var olurdu ama bu sefer sanırım New England'dan sevinerek dönelim diye her türlü kahvaltı vardı.
Kahvaltı sessiz oldu ama sessizliği benim üstümü giyinmek için odama çıkma izni almam bozdu. Koşarak yukarı çıktım. Az daha köpekli terliklerim sayesinde düşecektim. Odamın kapısını açınca direk gözüme annemin bana verdiği mor günlük ilişti. Onu aldım, kokladım ardındanda dolabımın önüne geçerek spor bi etek,tşört ve spor bi ayakkabı seçtim. Saçlarımı yapma konusunda hep kararsızımdır ve öyle de oldu. Saçlarımı tarayarak salınık bırakmaktan başka çarem kalmadı. Çantamı ve günlüğümü alarak aşağı indim. Babam da hazırdı ve hemen özel şoförümüz ile havaalanına gittik. Kontrollerden sonra koltuklarımızdaki yerlerimizi aldık. Ama şoförümüz ve Hanne adlı yardımcımız ile vedalaşmayı unutmadık. Gözlerim doldu biran. Adıüstünde gidecektik ve birdaha yıllarr sonra karşılaşacaktık.
Ben cam kenarında oturdum. Klasik yerimdir orası. 3,2ve 1 Uçuş başladııı.Ben uyumayı denedim ama havada pek uyuyamıyordum nedense. Babam gazete okuyodu bende Günlüğüme birşeyler yazmaya başladım. Kulaklığımı taktım.Kendimi kaptırmış olmalıyım ki babamın bana:"Ellen, Ellen bir şeyler istermisin" demesi ile anca döndüm. Hostese bakarak teşekkür ederim birşey yemeyeceğim dedi.Hostes babama dönerek:Pablo Bey siz birşey istermisiniz dedi. Babamda teşekkür ederim ama tokum diyerek ikramları red etti.
Babama dönerek ne kadar daha havadayız dedim kahkaha atarak. Babamda bana katıldı ve 1 saatlik yolumuzun kaldığını söyledi Buenos Aires için.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat Bir Gün~Lük
RandomAnnesini kaybettikten yıllar sonra genç kız olmuş ve babası ile yeni bir şehire taşınmış, tüm anılarını New England'da bırakıp yeni hayata ve yeni bir umuda yolculuğunu anlatan annesinden kalma müziğe ilgisi olan genç bir kızın çok sevdiği, kendisin...