Addicted to you! (ON HOLD)

25

P.O.V. Cheryl

De jongens haden gevraagd of we vandaag zelf onze vervoer konden regelen, alleen ze zeiden niet waarom. Denise ging dus zelf maar rijden, wat uiteindelijk geen slim idee is want we hebben een bekeuring gekregen omdat ze hier niet mag rijden met een Nederlands rijbewijs en we moesten verder lopen waardoor we te laat kwamen.

We kwamen de klas binnen en konden meteen weer omkeren om een telaatbriefje te halen. Fijn, eerste week op school en al te laat. De balie-dame geloofde ons verhaal niet dus we moeten een uur nakomen. "Vieze Facker!" Zei Denise toen we wegliepen op weg naar ons lokaal. Ik moest lachen door haar opmerking waardoor ik bijna van de trap viel, wat Denise weer aan het lachen maakte.

We kwamen lachend het lokaal binnen wat voor veel verbaasde gezichten zorgden. "Jaa Cheryl, Denise ga maar snel zitten want ik was net deze nieuwe leerling aan het introduceren." Zei de leraar terwel hij wees naar de lange, blonde jongen naast zich. Hij had zijn haar in een stekeltjes-model, en een grote zwarte bril op. Hij schoof met zijn vinger zijn bril omhoog en opende zijn mond.

"Hallo allemaal, mijn naam is Ralph en ik kom een paar weken meedraaien in deze klas om te kijken of ik deze school wat vind." Hij kwam er zelfverzekerd over. Hij leek me wel aardig, niks bijzonders. Hij ging ergens zitten en liet verder niet echt meer iets van zich horen.

De dag ging verder langzaam voorbij, we hebben veel gepraat met Nia, Rena, Casey en Miranda. Maar de sfeer is toch net iets anders als de jongens er niet zijn. Ik ben benieuwd of ze dit vaker doen, zomaar ff dagje skippen. We zitten nu in het nablijflokaal, al een half uur lang doodse stilte! Ik kan echt niet tegen hele lange stiltes. Ik zat wat ongeduldig op mijn stoel te bewegen toen de leraar opstond en aankondigde dat ze even koffie ging halen, maar dat we niet van onze plek af mochten komen en niet mochten praten met elkaar. Living Hell! Ik keek even goed het lokaal rond, naast Denise en mij waren er nog 5 andere hier, een groepje van 4 jongens dat achteraan zat en nog een meisje 2 rijen voor ons. De leraar kwam al snel terug met een kop koffie en ging weer verder lezen van een boek.

De leraar was blijkbaar in een goede bui ofz want ze liet ons een kwartier eerder gaan. Nu moeten we eerst nog een stuk lopen naar de auto en dan verder naar huis rijden, en hopen dat we geen politie tegen komen.

Toen we eindelijk thuis waren zagen we een pakketje voor de voordeur liggen. "Van wie the Fack kan dit nou weer zijn?" Vroeg ik aan Denise. "I dont know" antwoordde ze. We namen het pakketje mee naar binnen en pakte een mes op het open te maken. "Okee hier gaat ie.. 1,2,3!" Op 3 stak ik het mes erin en opende het. Denise begon meteen te gillen en dook onder de tafel, ook ik stond verstijfd te kijken naar wat we aantroffen in de doos.

"H- heb jij dat net gedaan?" Vroeg Denise voorzichtig terwel ze onder de tafel vandaan kwam. "Nee zo was het al.." Antwoordde ik kleintjes terug. "Echt zielig..." Ik zag Denise een traantje wegpinken. "Jaa wie doet er nou zoiets?" Zei ik bijna kijkend van woede. Als ik erachter kom wie dit heeft gedaan! Nou... Die gast of gasten wenste dat ze nooit geboren waren. "Kijk een kaartje!" Denise wees naar een flapje wat aan het pootje van het dode konijntje was vastgemaakt. Ik pakte het voorzichtig zonder het konijntje aan te raken. Er zaten een aantal bloedspetters op. Ik begon met voorlezen: "Hee Cheryl&Denise, dus jullie wonen hier nu? Biggest mistake of youre life! Dit houd nog niet op, we blijven doorgaan totdat jullie weggaan en de jongens hun 'ding' hebben gedaan. Groetjes, je moeder." "Omfg hoe weten ze onze namen?! Dit begint echt een beetje eng te worden, en wat een laffaards, zetten ze niet eens hun eigen naam erbij." Ratelde ze maar door. "Please Denise, can you shut up for a second? Ik moet ff denken." "Okee dan ga ik de jongens bellen om te vragen of ze willen komen."

Na 10 minuten kwam ze terug en vertelde dat de jongens er zo aan kwamen, met wat eten voor ons omdat we nog niks hebben gegeten. Het heeft niet echt zin, ik krijg toch geen hap door mijn keel met het beeld van het konijntje voor me. En het erge was, het was ook nog een konijntje van hier! We hebben besloten om ergens deze week met z'n alle naar Theo te gaan. Ik hoop dat hij hiervoor een oplossing weet, of dat hij misschien weet wie het eventueel zou kunnen doen.

De rest van de avond hebben we nog wat films gekeken. Ik zat op de grond voor de bank, tussen Michael zijn benen in. Ik voelde mijn ogen steeds zwaarder worden en belande uiteindelijk in een diepe slaap.

P.O.V. Denise

Ik was nog volop in gesprek met de jongens toen ik zag dat Cheryl langzaam in slaap viel. Michael bleef maar steeds naar haar kijken. Echt cute!

"Slaapt Cheryl?" Vroeg ik aan hem, "ik denk het wel." Antwoorde hij.

"Michaeeeeel?" "Jaaa?" Ik keek hem doordringend aan wat een iets onzekere blik op zijn gezicht gaf. "Ik wil je iets vragen, en ik wil dat je 100% eerlijk antwoord geeft okee?" Hij knikte kort, en keek me gespannen en afwachtend aan. Ook de andere jongens keken me afwachtend aan.