I riased him.77
တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးသော အဘိုးအိုသည် သူမကို သိနေသောကြောင့် အံ့သြသွားရသည်။ သေလုမြောပါး ဝေဒနာခံစားနေရသော မျက်နှာနှင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် လဲလျောင်းနေသော အဘိုးအိုသည် ပိန်လှီလှပြီး အရိုးများသာ ကျန်တော့သည်။ သူ့ပုံပန်းသဏ္ဍာန်ကို ကြည့်အားဖြင့် အကျဉ်းချခံထားရသည်မှာ ကြာလှပြီဟု ထင်ရသည်။
"ကျွန်မ နာမည်ကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သိတာလဲ"
ဆာစီးနီယာ ကအံ့သြစွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
"အိုး…ငါ ကောင်းကောင်းသိတာပေါ့…ကောင်မလေးရဲ့… မင်းနာမည်ကိုကြားပြီးကတည်းက ငါ့ဦးနှောက်ထဲမှာ အလိုလိုသိနေပြီ…အခု မင်းဒီကိုရောက်နေတာတွေ့တော့ ဟိုကောင်စုတ်က မင်းကို မြို့စားမင်းပိုင်နက် ဆီ ခေါ်လာခဲ့တာပဲ"
"မကောင်းဆိုးဝါးတွေရော...ကောင်စုတ်တွေရော…သူက ဘယ်သူလဲ"
အဘိုးအို၏ စကားကြောင့် သူမ လွန်စွာစိတ်အနှောင့်အယှက် ဖြစ်သွားသည်။ အထူးသဖြင့် ဘယ်သူ့ကို ပြောလို့ပြောမှန်းတောင် မသိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
“မင်းကို ဒီအိမ်ထဲကို သွင်းလာတဲ့သူ… အဲ့ဒီကောင်က နတ်ဆိုးပဲ…ဒီမိသားစုကို ဖျက်ဆီးမယ့် နတ်ဆိုး"
ဆာစီးနီယာ စိတ်ရှုပ်နေသည််ကို ကြည့်ပြီး အဘိုးအိုက လှောင်ပြောင်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
“ကြည့်ရတာ အဲ့ဒီကောင်က မင်းကို ဘာမှ မပြောဘူးထင်တယ်…ဒါကြောင့် မင်းက သူ့နောက်ကို လိုက်ခဲ့တာ မဟုတ်လား”
ဆာစီးနီယာ တုန်လှုပ်သွားသည်။ သူ့စကားက ချက်ချင်း အရှိုက်ကို ထိသွားရသည်။ အရင်က ဘာမှမသိထားသော်လည်း လိုင်မာဖီးရပ်စ် ၏ စကားကိုပဲ ယုံကြည်ပြီး ဒီကိုရောက်လာခဲ့တာဖြစ်၏။
"ရှင်ကဘယ်သူလဲ…ရှင်ဘာတွေပြောနေတာလဲ"
အဘိုးအိုကိုကြည့်ရုံဖြင့် ဘန် ကို မကျေနပ်နေကြောင်း ထင်ရှားသည်။သို့သော်လည်း တွေ့ကရာ လူတစ်ယောက်၏ စကားကို ရူးရူးမိုက်မိုက် မယုံကြည်ဖို့ သူမကိုယ်သူမ သတိပေးလိုက်၏။
