writer[SOPE]

27

-🐱🐿️

Yoongi gülümseyerek yatağın kenarındaki pikeyi almış ve üzerlerini örtmüştü. Dudaklarından bir nefes bırakmış daha sonra düşüncelerini ele geçiren güzel genci düşünerek gülümsemiş ve gözlerini kapatmıştı.

...

Duyduğu çığlıkların sebebini bilemez bir halde aralamıştı gözlerini yoongi. Başını hafif kaldırıp kirpiklerini araladığında kolunu da hoseok'u kontrol etmek için diğer yöne atmıştı. Yanının boş olmasını görmesi çığlıkların sahibinin hoseok olduğunu anlaması ile hızla yerinde doğrultmuştu. Yaklaşan çığlık sesleri ile kapıya baktığında üzerinde hala gecelikleri olan gencin elinde köpek ile içeri girmesi bir oldu.

Yoongi olayı kavramaya çalışırken hoseok kocaman olmuş gözleri ile yoongi'ye baktı "yoongi!" Ağzından çığlık ile beraber ismi çıkınca anlamıştı ne olduğunu. Muhtemelen köpek yüzünden bu tepkiyi veriyordu. Hoseok elindeki köpeğe yüzünü yaklaştırmış ve yalamasına izin vermişti "yoongi bu köpek bizim mi? Sabah uyandığımda az kalsın düşüyordum köpek yüzünden ama sonra bu tatlı hayvana bakınca... Yerim senii!" Yoongi'ye söylediklerinden sonra tekrar köpeğe dönmüştü.

"Evet bebeğim. Bizim köpeğimiz. Dün gece uyuduğun için göstermek istemedim." Yoongi, yeni uyandığı için çıkan hırıltılı sesi ile konuştuğunda hoseok köpeği yere bırakıp yoongi'ye yaklaşmıştı. Kucağına oturup kollarını hızla boynuna sardığında yoongi de gülümseyerek aynısını yapmıştı. Sıcak dudaklarını sarıldığı gencin boynuna bastırmış ve birkaç saniye beklemişti.

Ardından kulaklarını boğuk bir ses doldurmuştu "teşekkür ederim sevgilim."
Deminkine göre sakin çıkan o ses yine gülümsemişti yoongi'yi. Kolları ile yoongi'den ayrıldığında köpeğe bakmış ve gelmesi için işaret vermişti. Köpek hemen paytak adımları ile hoseok'a yaklaşmış ve kucağına atlamıştı. Hoseok kıkırdayarak köpeğin tüylerini okşamaya başlamıştı.

Yoongi ise onu hayranlıkla izliyordu. Hoseok mutlu olduğunda o da mutlu oluyordu. Elini hoseok'un saçına götürüp geriye taradığında hoseok gülümseyerek minik gamzesinin oluşmasını sağlamıştı. Yoongi dudaklarını sert bir şekilde hoseok'un dudaklarına bastırmış ve geri çekilmişti.

Hoseok bu öpücükle yanaklarının kızardığını hissederken yutkunarak köpeği sevmeye devam etti "isim koymayacak mısın?" Yoongi hoseok'un yanağını okşarken sorduğunda hoseok gözlerini yoongi'ye çevirdi. Aslında aklında bir isim vardı. Bir köpek sahiplendiğinde ona koyacağı ismi önceden düşünmüştü ama koymaya fırsat olmamıştı. Ailesi bu konuda da çok katıydı.

Yoongi de gözlerini hoseok'un gözlerine kenetlediğinde hoseok'un burnundan sıcak bir soluk vermişti. Ardından ise aklındaki o ismi mırıldanmıştı "mickey." Yoongi'nin dudakları kıvrılmıştı. Hoseok gülümseyerek yoongi'nin de fikrini sormuştu "mickey olsun mu? Ama istersen-"

"Olsun bebeğim. Mickey olsun." Yoongi hoseok'un sözünü kestiğinde göğüsünde bir ağırlık hissetmişti. Hoseok başını yoongi'nin göğüsüne yaslamıştı. Ağızından çıkan mırıltılar gülümsemesine neden olmuştu. Yoongi hoseok'un kalkmasına yardımcı olurken bir yandan konuşmuştu "hadi bakalım. Önce kahvaltı yapalım. Sonra seni okula bırakacağım."

Hoseok kucağındaki köpek ile ayağa kalktığında yoongiye bakarak dudaklarını büzmüştü "ama, ben mickey ile kalmak istiyorum. Bugün gitmesem olur mu? Lütfen yoongi lütfen." İkna etmek ister gibi konuşmuştu. Gelecek olan tepkiyi beklerken aslında izin vermeyeceğini tahmin ediyordu. Yoongi tek kaşını havaya kaldırmış ve gözlerini hoseok'a dikmişti "buna izin vermeyeceğimi biliyorsun. Ayrıca dong burda. Mickey yalnız kalmayacak."