A Twisted Love Story (slow update)

chapter one - "meet me, me and of course mwah"

Warning: Exaggerated po ito so :) And to make things clear po, I am just using my imagination and I have no intent of offending anyone.

[ Creo's POV]

" Ang ganda-ganda ko talaga," wika ko habang nakaharapsa salamin at nag-aapply ng make-up.

" Hoy bakla! Mahiya ka naman! Baka biglang mabasag ang salamin sa mga pingasasabi mo!," kontra naman ng official na kontrabida ng buhay ko at part time BFFHHNL.( Best Friend Forever Hanggang Hukay Nga Lang... Ano ako bale na susundan ko ang malditang iyon hanggang impiyerno? In her dreams!) ko ring si Cass the queen of all b*tches at sl*ts ng school namin.

" Selos ka lang sa ganda kong hindi mo inakala," kutya ko naman sa kanya.

Hay naketch! Heto na naman ang aming normal routine! Magkainggitan, magkainggitan, at magkainggitan! Mabuti na lang at hindi pa ako nakakalbo ng dahil sa kanya! Of course magiging future queen pa ako ng Pilipinas at sasambahin pa ako ng maraming papables no!

" Ba't naman ako magseselos kung ako meron nito at ikaw ay... Well, wala," wika ng maldita sabay turo sa kanyang dibdib.

" Execuze mwah! FYI, meron ako niyan no!" Made out of foam nga lang.

Bago pa ulit makahirit ang bruhang iyon eh nag-ring na yung bell. Pasalamat ang luka-lukang girlaloong iyon kung hindi natikman niya ang talas ng mga kuko kong may nail polish! Hmph!

So ganoon we went our seperate ways. Pumunta siya sa classroom niya and I went in mine, sa classroom ng mga henyong fafables.

" Creo!" narinig kong tawag sa akin ng kung sino. Oh right. My real name pala is Creo Lopez de Guzman Jr. XVII but I prefer to called Cruella for short. Hindi kasi bagay sa beauty ko ang pangalang ibinigay sa akin ni mudra. Also, as you can see, I'm a certified and proud member of the society of the third sex.(Sa mga hindi nakagets eh bakla po ang lola niyo)

Hay naku! Sino ba ang tumatawag sakin ng ganun? They know naman na ayaw ko na tinatawa-

Namatay na ang pagprotesta sa bibig ko nang makita ko kung sino ang tumawag sa akin.OMG! As in Oh my Gollygawgaw to the max talaga! It's the man of my dreams! Ang lalaking tinadhana para sa akin! Ang aking makatutulo laway na fafa Raven. EEE!! Magtatapat na kaya siya sa akin ng kanyang undying love?!

" What is it fafa Raven?," tanong ko sa kanya habang nakakapit sa biceps niya.

"Uh... Ang assignment ko pala. Nandyan ba sa'yo?," tanong ng destiny ko at saka nag-aalanganing ngumiti.

''Yes, it is." Inilapit ko na muna ang bibig ko sa tenga niya bago sumagot."How can I forget it?."

Hindi ko alam kung bakit pero parang naramdaman ko atang uncomfortable yung fafaness ko. Is it because he's shy or is it because all the girls in the classroom are looking at us? Oh well. I don't care anyways kukunin ko na nga lang ang assignment ng tadhana ko.

I smiled flirtaciously bago ko pinakawalan ang yummy biceps niya. " I'll be right back."

Hinahalungkat ko yung bag ko with poise nang may maamoy ako.Hindi utot pero perfume na panlalaki na parang pambabae din dahil sa tinge of lavender na nasisinghot ko. Tumalikod ako dahil sa pagtataka. Hindi naman ganito ang pabango ng mga hunkaliciousness na classmates ko. 

Lumingon ako sa kanan ko at nakakita ako ng alien. That person had really long, messy hair, wore torn  jeans, a very old spongebob T-shirt, worn shoes and a bullcap. Oh. And glasses pa pala. Really. Kung lalaki man ito ay hindi ako papayag. Their class was known to only have gorgeous fafables at hindi ko matatanggap na madungisan ang record namin. So I opted to guess that she was a girl. A really pitiful, emoish nerd.

Oh well. I don't care. Hindi ko naman siya kilala so why should I bother? Kaya ganun. Bumalik na lng ako sa paghahalungkat ng bag ko.

A/N: So what do you guys think? Please tell me your comments, suggestions and if kung meron man eh violent reactions... Hehe.. :)

Sorry nga rin pala kung hindi ito masyadong nakakatawa. Wala po kasing sense of humor ang writer kaya ganun. Hehehe :)